Good Luck Charm

Chapter 53

Matapos ang last subject namin ay ipinatawag ako ni Principal Villa sa kan’yang office sa PA system. Nakakahiya nga, eh! Rinig na rinig sa buong campus ang pangalan ko!

“Hmph, ano nanaman kaya ang irereklamo n’ya ngayon?” rinig ko’ng bulungan nina Sara sa paglabas ko ng classroom.

Pagdating ko sa Principal’s Office, nasa loob na si Louie.

“How was your classes?” tanong n’ya sa `kin.

“Okay naman po...”napatingin ako kay Principal Villa na as usual, ay seryoso ang mukha.

“Good afternoon po, Principal Villa.” bati ko rito.

“Good afternoon. Take a seat.”

Inilabas niya ang ilang mga papers. Namukhaan ko ang mga examination sheets ko.

“I have here, Joshua Safiro’s midterm exams,” sabi ng principal, “and I am happy to say that he has made a lot of improvement.”

Lumaki ang ngiti sa mukha ko.

“I never doubted him,” sabi ni Louie na nakangiti rin. “Also, I have faith that your institution would further bring out my client’s potential.”

May tipid na ngiting lumitaw sa mukha ng aming principal. Iniabot n’ya ang mga exam papers ko kay Louie na tinignan ito bago ibinigay sa akin.

“Congratulations, Joshua,” sabi ni Principal Villa sa `kin. “You have perfected four of your exams and have excelent grades in three others, it’s only in your written PE exam that you got a mere satisfactory grade,” patuloy n’ya. “Your teachers also praised you for your hard work. You are very talented, also very industrious and resourceful.”

“T-thank you po.” Nag-init ang mukha ko sa dami nang papuri na sinabi n’ya!

“I guess you do have the Safiro blood in your veins after all, Joshua,” dagdag pa niya.

“Was there ever a doubt?” tanong ni Louie na nagtaas ng kilay sa principal namin.

“You are right, and it is due to these results that I have decided to drop my case against Joshua, I am no longer questioning his right as the legal heir of the Erminguard International School.”

“I’m glad to hear that, Ms. Villa,” sabi ni Louie na napangiti sa principal namin. “Not that there was much of a case in the first place,” dagdag n’ya. “Even so, we are grateful to you.” Nag-abot s’ya ng kamay kay Principal Villa at nakipag-shake dito.

“Louie, ano raw `yung case na ini-drop ni Principal Villa?” tanong ko nang lumabas na kami nang principal’s office.

“Naaalala mo ba, sabi ko sa `yo dati, isa sina Ms. Villa na lumalaban sa credibility mo as the Safiro heir?” Tumango ako. “We’ll, ang argument n’ya ay hindi raw dapat ibigay sa isang illegitimate child na mababa ang academic record ang isang prestihiyosong paaralan tulad ng Erminguard. Ikabababa raw ito ng dignidad ng paaralan,” patuloy n’ya. “Well, ngayon na napatunayan mo na kaya mong makipagsabayan sa mga estudyante ng star section nila, eh, wala na silang maiaangal tungkol sa `yo.”

“Ha? Ibig sabihin, nasa star section pala ako?”

Natawa si Louie na ginulo ang aking buhok.

“Hindi lang `yun, if I’m not mistaken, kasama ka sa list ng mga may high honors for the quarterly exam.”

“Wow! Ganon kataas ang scores ko? So, hindi na `ko mag-re-remedial class?”

“P’wede mo pa rin ituloy kung gusto mo...”

“Hindi na! Ikaw na lang ang magturo sa `kin!” kumapit ako sa braso n’ya. “Saan na tayo ngayon? Celebrate tayo? Pwede ko na makuha ang reward ko?”

“Josh, not in public, ihahatid lang kita sa bahay, at kailangan ko pang i-file ang pag-atras nina Mrs. Villa ng kaso...”

“Kahit sandali lang?” ngumuso ako sa kan’ya, “Sige na, please?”

Tinitigan ko ni Louie.

Lalo ako’ng nagpaka-kawawa para pumayag s’ya.

“Haay... okay, pero sandali lang tayo.”

Nagpunta na kami sa parking lot, at matapos sabihan sina Ate Mira, ay pumuntang Cinnamonmon Cafe. Umorder ako ng chewy cookies na iba-iba ang flavors!

“So, nag-usap na ba kayo ng Mama mo?” tanong n’ya sa `kin pagkasubo ko ng ika-walo ko’ng cookie. Inatake tuloy ako ng samid!

“Okay ka lang?” Inabutan n’ya ako ng milkshake.

“O-okay lang...” sagot ko, “`Di pa `uli kami nagkikita ni Mama.”

“Hmm... I talked to her on the phone, pero nagmamadali s’ya dahil nasa office pa raw sya. On a Sunday.” dagdag n’ya. “At 8 in the evening.”

“Well, workaholic naman talaga si Mama... ano’ng sinabi mo sa kan’ya?”

“Dineretso ko s’ya. Sinabi ko na tigilan na ang pamimilit sa `yo na makipag-mate sa akin.”

“Ano pa?”

“`Yun lang actually ang nasabi ko, dahil nagmadali nga s’yang ibaba ang linya.”

“Natakot siguro sa `yo, ang taroy mo kasi `pag galit ka, eh!” sabi ko kay Louie.

“Hmph. Hindi ako mataroy, ganito lang talaga ako’ng magsalita. Seryoso.”

Natawa ako.

“Hindi ka mataroy.” Nilakihan ko ang boses ko at tinarayan ito. “Natural lang na suplado ang tono ko!”

“Hmph. I don’t sound like that,” sabi ni Louie na sumimangot sa `kin.

Nagkwentuhan pa kami ni Louie, at nang maubos na ang order namin, ay bumili pa `ko ng cookies for takeout para sa `kin at para kina Mercy. Tapos n’on ay hinatid na n’ya `ko sa hotel ko.

“Sige na lumabas ka na ng car at hinihintay ka na ng dalawang bantay mo,” pilit ni Louie nang `di ako bumitaw sa braso n’ya.

“Hatid mo ko sa taas! May utang ka pa sa `kin na kiss, `di ba?”

“Anong utang? Ang dami ko na nga’ng ibinigay na collateral sa `yo, eh!” bira n’ya. “Ikaw pa nga ang may utang sa `kin, dahil apat lang ang na-perfect mo, hindi lahat!”

“Eh, `di sige, ibabalik ko `yung kiss mo!” Lumapit ako sa kan’ya sa driver’s seat.

“Hindi na at hinihintay ka na ng mga bantay mo!” pilit ni Louie.

Napatingin ako sa labas at nakita sina Ate Sol at Ate Mira na nakatayo sa may malayo, hinihintay ako’ng lumabas ng kotse ni Louie.

“Tinted naman ang kotse, eh!” muli ako’ng lumapit sa kan’ya.

“Kita pa rin tayo n’yan sa labas!” singhap ni Louie na tinulak ako pabalik.

Tinignan ko nang masama si Louie, tapos ay inabot ko ang overhead light, pinatay ito, at saka s’ya tinalon.

“Ayan, hindi na tayo kita sa labas!” sabi ko, sabay halik sa kan’ya.

“A-ano ba, Josh!”

“May tatlong halik pa ko!” Dinilaan ko ang labi ko at pumwesto sa ibabaw n’ya.

“Tsk! Ang kulit mo talaga!” pero s’ya ang humalik sa `kin for the second time.

Kaya lang, peck lang `yun! Kaya for our third kiss, ay kumandong ako sa kan’ya nang maayos, saka inikot ang mga braso ko sa malapad n’yang balikat.

Nagtitigan pa kami.

Ako, may ngiting pilyo sa mukha, habang kunot naman ang noo n’ya at galit ang tingin sa `kin. Pakipot pa ang supladong `to! Pero hinalikan din n’ya ako nang magdikit ang mga labi namin.

Agad pumasok ang makulit ko’ng dila sa nakasimangot n’yang bibig, nakipaglaro sa mataray n’yang dila, umikot at nakipag supsupan dito. Hinimas ko naman ang kan'yang leeg, paakyat sa malambot n’yang buhok kung saan ko idinaan ang aking mga daliri. Itinulak ko pa ang dibdib ko sa katawan n’yang mainit.

Kusa nanamang gumiling ang hips ko sa kandungan n’ya, at nararamdaman ko na ang alaga n’yang nagagalit na rin sa `kin.

Mag-amo nga sila, kunwari galit, pero ang totoo...

“Ahh... Josh... that’s enough...” hinihingal n’yang sabi nang humiwalay sa `kin.

“Meron pa ako’ng isang kiss!” Naghahabol na rin ako ng hininga.

Ang init ng katawan ko, sobrang init, na para bang gusto ko’ng maghubad at magpabalot sa kan'yang katawan!

Mukha namang ganon `din ang nararamdaman ni Louie, dahil hinatak nya ang neck tie n’ya at walang pasabi, ay hinatak din pabukas ang polo ko.

Humagis ang isang botones ko, at sa pagbukas nito, ay dinilaan ni Louie ang leeg ko at pinag hahalikan.

“Ah! Louie!” tuluyan kong inalis ang suot kong vest at polo, tapos ay inalis ko rin ang botones ng coat ni Louie at sinimulan na ito’ng tanggalin.

“Josh...” ungol ni Louie... “Your scent...”

“I can smell you too... Louie...”

Sa paghatak ko pataas ng kan'yang undershirt ay lalo ko’ng naamoy ang nakakaadik n’yang bango!

Nanginig ang katawan ko.

Para ako’ng lalabasan na agad nang dahil lang sa amoy n’ya! Hinimas ko ang katawan n’ya habang patuloy n’yang nilalasap ang aking dibdib, at napaigtad nang bahagya n’yang kagatin ang n****e ko.

“Nah! Ah! Louie...” sinabunutan ko s’ya.

Tinulak ako ni Louie pahiga sa passenger seat. Kinilabutan ako nang bumaba ang mga himas n’ya sa `king puson, papasok sa salawal ko, at dakotin ang maliit kong alaga sa malaki n’yang kamay!

“Naah!” bigla ako’ng nilabasan.

Hinihingal pa `ko nang hatakin ako ni Louie sa sitting possion at bahagya ako’ng itagilid.

Ang bilis ng hingal n’ya. Ang lalalim. At kinilabutan ako nang madama ko ang mainit n’yang hininga sa `king batok.

“L-Louie?!” tawag ko sa pangalan n’ya.

Bigla n’ya ako’ng tinulak palayo.

Muli ako’ng bumagsak sa passenger seat at napatingin sa kan’ya. Kagat-kagat n’ya ang kamay n`ya.

“L-Louie? A-anong nangyari?”

Umiling s’ya.

“...Out...” sabi n’ya habang kagat-kagat ang kan'yang kamay. “Get out!”

Pero ayokong umalis.

Gusto ko’ng manatili sa tabi n’ya.

Gusto ko’ng ipagpatuloy ang ginagawa namin.

Gusto ko’ng magpakagat kay Louie.

“A-ayoko...” muli akong lumapit at yumakap sa kan’ya.

Mainit na rin ang katawan n’ya, tulad ko.

He’s in rut.

At alam ko’ng kasalanan ko iyon.

“Louie...” bulong ko sa kan’ya. ”Angkinin mo na ako.”