หัวใจหลงไฟรัก

ตอนที่หก สู่อ้อมกอดของซาตาน 1

พราวตะวันแทบจะทำอะไรไม่ถูกเมื่อเห็นเขาอยู่ตรงหน้า เธอไม่แปลกใจหรอกที่เขาตามมาที่นี่ได้ถูกเพราะเธอกรอกที่อยู่นี้ไว้ในใบสมัครงานตอนเข้ามาทำงานครั้งแรก หากเขาอยากรู้ก็คงตามหาไม่ยากแต่ที่เธอแปลกใจคือการที่เขามา

เธอคิดว่าเขาจะลืมเรื่องที่ตกลงกันไว้เสียแล้ว แต่เขามาแล้วจะเอายังไงกันล่ะทีนี้

“จะยืนอยู่ตรงนี้อีกนานไหม” เขาบอกคนที่ยืนทำหน้าเหรอหราอยู่ด้วยน้ำเสียงที่มีอารมณ์โมโหอยู่นิดๆ เพราะเธอไม่ทำอะไรสักทีได้แต่ยืนมองหน้าเขาแล้วทำท่าเหมือนเห็นผีอยู่อย่างนั้น

“อะ เอ่อ เชิญค่ะ” พราวตะวันกระชับสาบเสื้อเข้าหากันจนมิดคอก่อนที่จะเดินนำเขาเข้ามา

ไมเคิลเข้ามาภายในห้องแล้วปิดประตูห้องลงกลอนเป็นอย่างดี พูดไปก็ไม่มีใครเชื่อว่านักธุรกิจใหญ่อย่างเขากำลังเดินเข้าห้องเท่ารูหนูในโรงแรมที่ไม่ใช่ระดับห้าดาว ตอนที่เดินเข้ามาเขาแทบจะเปลี่ยนใจกลับแต่เพราะมีคนที่ดึงดูดให้เขาเข้ามาอยู่ที่นี่เขาเลยมาแบบไม่เต็มใจนัก

เขามองกวาดไปทั่วห้องที่สะอาดสะอ้านจัดเป็นระเบียบ ห้องที่แคบแทบหายใจไม่ออกจึงค่อยพอน่าอยู่ขึ้นมาบ้าง

“อยู่คนเดียวเหรอ” เขาถามขึ้นมา พราวตะวันที่ตั้งท่าจะหนีเข้าห้องน้ำจึงหันมาตอบเขาหน้าเจื่อนๆ

“ใช่ค่ะอยู่คนเดียว”

“เป็นอะไรนั่น ทำไมทำหน้าแปลกๆ”

“ฉันไม่คิดว่าคุณจะมาค่ะ”

“เพราะอะไร”

“ตอนที่อยู่ที่ทำงานคุณไม่พูดถึงเรื่องนี้ ฉันนึกว่าคุณจะลืม”

“มันไม่ใช่เรื่องที่จะพูดในที่ทำงาน” เขาบอกเท่านั้น เขาไม่ชวนเธอคุยอะไรต่อเลย เพราะเขาเดินดุ่มๆ เข้ามาหาเธอ เขาคว้าข้อมือเล็กๆ ของเธอได้ พอกระชากนิดเดียวเธอก็ถลาเข้ามาสู่อ้อมกอดเขาอย่างง่ายดาย เธอยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไร ใบหน้าคล้ามคมทรงอำนาจที่เธอเห็นสายตาก็หวั่นเกรงก็ก้มลงมาหาเธออย่างอดใจไม่ไหว และเขาก็ไม่เคยคิดจะอดใจด้วย เพราะเขาต้องดั้นด้นมาตั้งไกลเพื่อมาที่นี่ มาครอบครองเรียวปากสวยน่าจูบ มาเพื่อที่จะเป็นเจ้าของร่างกายที่น่าปรารถนาตั้งแต่แรกเห็นของเธอ

แต่พราวตะวันไม่ทันได้ตั้งตัวอะไร เขาเข้ามาแล้วก็จู่โจมอย่างหนักจนเธอใจจะขาด แค่เห็นหน้าเขาอยู่หน้าห้องหัวใจเธอก็หล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม แต่ตอนนี้เขากำลังกอดเธออยู่ และเขาก็จูบเรียวปากอิ่มอย่างหิวกระหาย แล้วจะไม่ให้เธอตกใจได้อย่างไร

จูบแรกของเธอกับความตระกรุมตระกรามของเขา แม้ว่าเขาไม่ได้ทำรุนแรงอะไร ในความบุ่มบ่ามของเขาเต็มไปด้วยความอ่อนโยน แต่ทว่าเธอกับแทบทรงตัวไม่ไหวกับสัมผัสที่ไม่เคยได้รับมาก่อน ริมฝีปากที่บดจูบเธอกับลมหายใจอุ่นๆ ที่สอดประสานกับลมหายใจเธอ ทำให้พราวตะวันลืมทุกอย่างและรับรู้เพียงแค่การเคลื่อนไหวตรงหน้า เขาดุนลิ้นบุกเรียวปากของเธอ ชั้นเชิงที่เหนือกว่านั้นทำให้เธอเผยอปากรับจูบเขาก่อนเขาจะแทรกลิ้นเข้ามาชิมความหวานจากเธอ แค่จูบเขาก็ทำให้เธอละลายอยู่กับอกเขา มือหนาของเขาล้วงเข้าไปตามรอยแยกของเสื้อคลุมไปหยุดอยู่ที่ทรวงอกอิ่มที่ไม่มีสิ่งใดห่อหุ้มอยู่ ผิวเนื้อเย็นๆ ร้อนผะผ่าวขึ้นมาเมื่อแตะมือเขา ยอดอกเธอแข็งชูชันรับปลายนิ้วมือแข็งแรงที่กวัดเกี่ยวทักทายมัน

หญิงสาวแอ่นอกหาเขาอย่างลืมตัวกับการปลุกเร้าที่แสนชำนาญจนหน้าอกเธอเบียดชิดกับอกกว้างและมือของเขากอบกุมมันไว้ได้เต็มๆ เขาไม่ถอนจูบจากเธอเพราะติดใจในความหวาน เธอเป็นของใหม่ที่เขาเพิ่งเคยลิ้มลอง เรียวปากแสนหวานทำให้ไมเคิลคิดว่าเขาคงไม่เบื่อเธอไปอีกนานเพราะเธอถูกใจเขามากมายเหลือเกิน

ไมเคิลรุกล้ำร่างกายส่วนบนของเธอจนเธอละลายเป็นขี้ผึ้งอยู่ตรงหน้าเขา พราวตะวันแทบยืนไม่อยู่หากไม่รั้งร่างเขาไว้ เขาไม่ให้เธอทำใจอะไรเลย กลับมาทำบุ่มบ่ามไม่พูดไม่จากสักคำ จนเขาถอนจูบจากเธอเพื่อเลื่อนริมฝีปากมาที่ซอกคอเธอจึงพอได้ตั้งตัวบ้าง แต่เธอก็ต้องเอี้ยวคอหนีเรียวลิ้นที่ลามเลียเพราะว่ามันทำให้เธอแทบขาดใจกว่าทุกครา เธอหนีไปทางไหนก็หนีไปไม่พ้นเพราะเขาตามมาดอมดมความหอมหวานได้ทุกที่โดยที่เธอไม่มีสิทธิแม้แต่จะห้ามปรามอะไร แต่เธอก็ต้องยอมรับเพราะสิ่งที่เขาต้องการจากเธอมีเท่านี้ เขาคงไม่เอาเวลาอันมีค่ามาเสียให้กับการพูดจากับคู่นอนอย่างเธอมากนักหรอก

ก็ดีเหมือนกัน เขาอยากทำอะไรก็ทำ ให้มันจบๆ แล้วก็รีบไป เธอจะได้ไม่รู้สึกอดสูในใจตนเองมากนัก หญิงสาวคิดอย่างยอมจำนน

มือหนาของเขาเริ่มเปลี่ยนที่หลังจากที่ได้สำรวจหน้าอกเนียนสวยของเธออย่างเรียบร้อย เขาดึงทึ้งสายเสื้อคลุมของเธอ แต่อารามรีบร้อนเขายิ่งทำให้ปมมันแน่นขึ้น ไม่เคิลทำถอนใจอย่างหงุดหงิดเพราะไม่ทันใจ เขาดึงสาบเสื้อของเธอแหวกออกจากกันโดยที่ไม่ได้ถอดเผยให้เห็นเนื้อในร่างกายของเธอ ร่างกายที่สั่นเทาใบหน้าแดงเถือกนั้นหันหลังให้เขา หัวใจเธอเต้นโครมครามเพราะความอับอายที่ยากเกินระงับ

เขาทำเสียงจิ๊กจั๊กอย่างเสียอารมณ์ ก่อนจะผินร่างบางให้หันมาที่เขา ใบหน้าเจื่อนๆ ที่แดงสลับซีดเหมือนคนจะเป็นลมนั้นทำเอาเขามองอย่างงงงวย เขาเพิ่งสังเกตุว่าเธอนั้นกัดปากตัวเองแน่น ร่างบางไหวระริกราวกับจะเป็นไข้

“เป็นอะไรหรือเปล่า”

“ปละ เปล่าค่ะ” เธอส่ายหน้าดิกแต่มือสั่นเป็นเจ้าเข้านั้นดึงเสื้อปกปิดหน้าอกเอาไว้อย่างรวดเร็ว

ไมเคิลไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ที่เธอดึงสาบเสื้อเข้าหากัน ไม่รู้ว่าจะทำเป็นอายอะไรนักหนา ถ้าเธอจะทำเพื่อเพิ่มราคาให้ตัวเอง เขาว่ามันไม่มีผลมากกว่าเดิมสักนิดเพราะ เท่านี้เธออยากได้อะไรเขาก็จะยอมยกให้หมดอยู่แล้ว มีแต่เธอเท่านั้นที่จะไม่เอาเอง

เขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอไม่ขอเขาไปเลยกับเงินที่เขาให้ เธอขอรับเงินน้อยกว่าที่เขาจะเสนอตอนแรก แถมบอกว่าจะใช้คืนถ้าเขาไม่รับคืนก็จะไม่รับข้อเสนอของเขาอีกเขาเองก็เออออ เธอทำยังไงอยากได้อะไรก็ปล่อยไป เพียงแค่เธอให้ตัวเธอซึ่งเป็นสิ่งที่เขาต้องการเท่านั้นก็พอ แล้วหลังจากนั้นถ้าเธอเรียกร้องโน่นนี่นั่นน่ารำคาญนักจนเขาไม่อยากเก็บเธอไว้ เขาก็จะให้เงินเธอเท่าที่เธอต้องการ ก่อนจะจบกันไป เหมือนใครหลายคนที่เขาเคยผ่านมา

แต่ตอนนี้เธอยังใหม่อยู่ เขาขอเรียกร้องสิ่งที่เขาควรจะได้หน่อยก็แล้วกัน