CHAPTER 17

2668 Words

“DARLING, puwede ba bukas na lang tayo mag-exercise?” sabi ko. Maaga akong ginising ng hayop kong amo para mag-jogging sa labas. Hindi na siya nakontento sa treadmill na ginagamit ko dahil talagang tumakbo kami papunta sa clubhouse ng subdivision. Ang nakakainis, kailangan ko siyang habulin dahil kung hindi ko siya maabutan lahat ng utang ko sa kanya sa pagbili ng cellphone ay ibabawas niya sa sahod ko. Siyempre hindi ako papayag na wala akong sahurin. Puro hirap na nga ang dinanas ko sa kanya. “Make it faster!” sigaw niya. Binilisan niya ang takbo na parang kasali sa marathon. Wala akong pagpipilian kung hindi ang tumakbo ewan ko lang kung mabilis ang takbo ko. “Ulan, bilisan mo!” sigaw niya. Habol na ang hininga ko sa pagtakbo para sumunod sa kanya. Mabuti na lang at huminto siya ka

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD