อีกฟากหนึ่ง
แม่ค้าสาวออนไลน์ที่มีงานประจำเป็นครูสอนอนุบาลในโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง แต่หลังเลิกงานและวันหยุดเธอมีอาชีพเสริมเป็นแม่ค้าขายตุ๊กตามือสองออนไลน์ มีเพจร้านชื่อน่ารักว่า ‘Alin little Doll’ ซึ่งย่อมาจากชื่อของ ‘อลินดา’ เจ้าของร้าน
ครูสาวจะคัดสรรตุ๊กตาลิขสิทธิ์มือสองชั้นดีที่นำเข้ามาจากอเมริกา ญี่ปุ่น เกาหลี แล้วลงขายในเพจร้าน หรือบางวันอาจไลฟ์สดขาย เพียงไม่นานสินค้ากองใหญ่ก็ถูกสั่งจองจากลูกค้าเจ้าประจำและลูกค้าหน้าใหม่ที่แวะเวียนเข้ามาเลือกซื้อเพราะความมั่นใจว่าร้านนี้ขายของดีมีคุณภาพ แม่ค้าส่งสินค้ารวดเร็วทันใจ แม้ว่ารายได้จากอาชีพเสริมจะนำหน้ารายได้ประจำไปแล้ว ทว่าอลินดาก็ยังคิดทำอาชีพสอนเด็กอนุบาลต่อไป
นอกจากความน่ารักสดใสของลูกศิษย์ตัวน้อยๆ ลึกๆ แล้วอลินดาอยากเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยปลูกจิตสำนึกให้กับเด็กๆ เพราะการเรียนการสอนในชั้นอนุบาลเป็นก้าวแรกที่สำคัญ ครูอนุบาลมีส่วนกระตุ้นและปลูกจิตสำนึกให้แก่ต้นกล้าน้อยที่รอวันเติบโต เธอไม่อยากให้ผ้าขาวต้องมีสีเลอะๆ เปรอะเปื้อนอย่างที่เธอเคยเป็นมาก่อน...
ร่างเล็กดับเครื่องยนต์แล้วเดินอ้อมมาเปิดกระโปรงรถยนต์ เพื่อยกกล่องกระดาษที่ภายในบรรจุตุ๊กตามือสองสภาพดี มีทั้งโดเรมอน คิตตี้ ม้าโพนี แมวมารี ฯลฯ รอส่งเกือบห้าสิบกล่อง
“ไงคนสวย ไม่เจอกันนาน ยังขายของเก่งเหมือนเดิมนี่”
พออลินดาเงยหน้าขึ้นมาก็สบตาเข้ากับดวงตาคมเข้มสีน้ำตาลที่จ้องเขม็งอย่างดุๆ แล้วพาร่างสูงมาประชิดตัว ก่อนจะรวบเธอเอาไว้แน่น
“คุณสตีฟ! คุณมาทำอะไรที่นี่” คนมีชนักติดหลังตกใจจนใบหน้าถอดสี
อลินดากำลังจะกรีดร้องโวยวาย เพราะรู้ว่าชายร่างสูง หน้าดุ หล่อเข้มนี้ไม่ได้มาดีแน่ เนื่องจากเธอเคยทำเรื่องไว้กับเขา ไม่คิดว่าจะวนเวียนกลับมาเจอกันอีก
“กรี๊ด!”
อลินดาทำได้แค่นั้น เจ้าของร่างสูงในชุดสูทหล่อเท่ก็ยกมือขึ้นปิดเสียงร้องของเธอเอาไว้ แล้วล็อกเอวเล็กไว้แน่น
“อย่าร้อง ตอนนี้ไปเป็นพยานให้ผมก่อน”
กว่าจะหาตัวเธอเจอช่างยากเย็นนัก เขาไม่รอให้อีกฝ่ายพูดตอบ แต่ยกตัวอลินดาลอยลิ่วพาดบ่าเดินไปที่รถของตนซึ่งจอดอยู่ไม่ห่างกัน จับครูสาวยัดใส่รถฟากผู้โดยสารข้างคนขับ ก่อนจะสอดตัวเข้าไปประจำหลังพวงมาลัย แล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว
“จะพาฉันไปไหน ฉันเคยขอโทษแล้ว โอนเงินคืนให้แล้วไง”
สตีฟมองคนสวย หน้าหมวย ตัวเล็ก แต่หน้าอกไม่เล็ก บึ้มมาก
“เดี๋ยวนี้ เธอหันมาขายพวกสินค้าอกฟู รูฟิตตั้งแต่เมื่อไหร่ สงสัยจะยอดขายดีนะ เพราะแม่ค้าใช้แล้วเห็นผล”
อลินดาหน้าเหวอ ไม่รู้ว่าเพราะถูกเขาลากขึ้นรถมาทำให้กระดุมเสื้อเม็ดบนมันหลุดออกจากรังดุม บราเซียร์ตัวสวยจึงโผล่พ้นออกมาท้าทายสายตา แล้วถูกเขามองเป็นอาหารว่างฆ่าเวลา ก่อนจะพาเธอไปรับโทษ
ชีวิตคนเราต่างเคยทำผิดพลาดมาด้วยกันทั้งนั้น ถึงแม้ทุกวันนี้อลินดาจะกลายมาเป็นแม่พิมพ์ของชาติ แต่ในอดีตเธอก็เคยก้าวเดินทางผิดมาก่อน ถึงได้มีปณิธานอันแน่วแน่ที่จะปลูกจิตสำนึกที่ดีให้กับเด็กๆ
ดวงตากลมโตมองเขาอย่างไม่พอใจ ก่อนจะตอกกลับใส่หน้าอดีตลูกค้ารายใหญ่
“ก็ตั้งแต่คุณสตีฟเลิกเป็นลูกค้ารายใหญ่ ยอดขายอุปกรณ์เซ็กซ์ทอยและยาโด๊ปของฉันก็ตกฮวบจนต้องปิดกิจการ หันมาทำอาชีพอื่น”
เขายิ้มกว้าง เอื้อมมืออีกข้างที่ว่างไปบีบคางแล้วไล้นิ้วไปบนแก้มป่องแดงระเรื่อ
“ปากดี ที่จริงของฉันมันฟิตไม่ต้องพึ่งยาโด๊ป ไม่เชื่อเดี๋ยวจะให้ลอง” ที่เมื่อก่อนเขาเป็นลูกค้าประจำ สั่งเยอะเพราะเอาไปแจกลูกน้อง และอยากจะจีบแม่ค้า
อลินดาอ้าปากค้าง “ไอ้คนโรคจิต” แล้วทำท่าจะงับนิ้วเขาที่บีบแก้มของเธอให้ขาด แต่สตีฟชักมือกลับไปทันแล้วหันมาจ้องอย่างคาดโทษ
“พาเธอไปสารภาพบาปก่อน ต่อจากนั้น ฉันจะเรียกค่าปรับจากเธออีกยาว” เพราะแม่ตัวดีเป็นเหตุที่ทำให้เขาถูกตัดเงินเดือนเป็นเวลาหนึ่งปีเต็ม
ภายในร้านอาหารเล็กๆ ช่วงนี้ ลูกค้าไม่ได้แน่นร้านเหมือนเช่นเคย วันนี้ แก้วมุกดาจึงตัดสินใจสั่งให้ปิดเร็วกว่าปกติ ส่วนใครทำงานเสร็จแล้วกลับก่อนเวลาได้เลย พนักงานในร้านต่างแปลกใจ ยิ่งเห็นผู้ชายในชุดสูทมาดเท่ หล่อระดับพระเอกฮอลลีวูดมาปรากฏตัวในร้านก็ต่างพากันสงสัย แต่ยังไม่มีพนักงานคนไหนกล้าเอ่ยถามแก้วมุกดา ทั้งที่อยากรู้ใจแทบขาด
เป็นเวลาเดียวกับสตีฟขับรถตามมาถึงพอดี แล้วมาจอดเทียบหน้าร้าน ก่อนจะเดินอ้อมไปเปิดประตูหวังกระชากแม่ตัวดีให้ลงมาจากรถ แล้วต้องแปลกใจว่าเหตุใดอลินดาถึงยอมลงมาแต่โดยดี
เมื่อก้าวพ้นจากรถ ร่างเล็กก็มองไปข้างหน้า ซึ่งคือร้านอาหารเล็กๆ ชื่อดังในละแวกนี้ เจ้าของร้านเป็นผู้ปกครองของลูกศิษย์ตัวน้อยที่คุ้นเคยกับเธอเป็นอย่างดี เพราะเด็กหญิงเดซี่เป็นศิษย์โปรดของครูอลินก็ว่าได้
“นี่ร้านอาหารของคุณแก้ว แม่ของหนูเดซี่นี่คะ คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม” อลินดายังคงค้อนเขาปะหลับปะเหลือก ไม่รู้ว่าแค้นอะไรเธอนักหนา เรื่องที่เธอทำผิดกับเขา ก็โอนเงินคืนไปแล้วไง
สตีฟได้ยินอลินดาพูดแบบนี้ ร่างสูงพูดอะไรไม่ออก ความโกรธแล่นขึ้นเป็นริ้ว ๆ ไม่คิดว่าอลินดาจะรู้จักกับคุณหนูเดซี่และคุณแก้วมุกดา เขาอยากจะฆ่าคนตรงหน้าให้ตาย เธอจะรู้ไหมว่าความสะเพร่าของเธอกับเขาทำให้เกิดอะไรขึ้น
“เธอรู้จักคุณหนูเดซี่ด้วยเหรอลิน” น้ำเสียงเข้มรีบจี้ถามคนตัวเล็กที่ยืนตัวลีบอยู่
อลินดาเลิกคิ้วเป็นคำถาม ไม่รู้ว่าผู้ชายตัวโตพาเธอมาทำอะไร จู่ๆ ก็จับยัดใส่รถไม่บอกไม่กล่าว แม้จะเริ่มเอะใจว่าเหตุใดสตีฟถึงเรียกเดซี่ว่าคุณหนู
“รู้จักสิ น้องเดซี่น่ารักจะตาย” นอกจากเป็นศิษย์โปรดแล้ว ครูสาวคนสวยก็เอาตุ๊กตาที่ร้านของเธอมาให้แม่หนูน้อยเดซี่บ่อยๆ เพราะเด็กหญิงชื่นชอบตุ๊กตากระต่ายน้อยมิฟฟี่เป็นพิเศษ หากตุ๊กตามือสองที่อลินดาเหมายกกระสอบมาคัดแยกขายมีเจ้ากระต่ายมิฟฟี่หลงมาเมื่อไหร่ ก็จะไม่ลืมเก็บกระต่ายมิฟฟี่เอามาให้เดซี่สะสมฟรีๆ
เพียงแต่อลินดาละอายใจ ไม่กล้าบอกบอดีการ์ดหน้าดุไปว่าอาชีพปัจจุบันของเธอเป็นถึงแม่พิมพ์ของชาติ เธอเลือกกลับมาเดินบนถนนสีขาวสะอาดนานแล้วหลังจากที่เกิดเคสกับเขานั่นแหละ นอกจากเป็นครูแล้ว อาชีพเสริมก็เปลี่ยนมาขายตุ๊กตามือสอง ไม่ได้ขายของพวกนั้นแล้ว
ในอดีตที่ทำไปเพราะอยากหาเงินให้ได้ไวๆ เพื่อเอาไปจ่ายค่าเทอมให้น้องชายซึ่งจวนจะเรียนจบวิศวฯ เนื่องจากบิดาซึ่งเป็นเสาหลักของบ้านถูกรถแบ็กโฮลทับร่างเสียชีวิตอย่างอนาถกะทันหัน พานให้ ‘เอกภพ’ อาจต้องดรอปเรียนในเทอมสุดท้ายก่อนจะเรียนจบมหาวิทยาลัย อลินดาทนไม่ได้ เวลานั้น เธอก็ยังว่างงานเพราะเพิ่งเรียนจบใหม่ จึงหลงทางเข้าไปในวังวนการขายสินค้าเกี่ยวกับเรื่องเพศ แต่พอรู้ว่ามันไม่ดี จิตสำนึกที่ดีก็ทำให้เธอรีบออกมาจากเส้นทางเดิม