ทาสรักจักรพรรดิ

ตอนที่ 2 ชื่อตอน ถังน้ำ 25+

"หึ หึ ช่างรักกันเสียจริงๆเลย คู่แฝดเช่นนั้นหรือ ? "

ร่างหนาพิศมองร่างกาย มองความแตกต่างก็โล่งอก ที่องค์ชายซื่อหมินนั้นสูงใหญ่เฉกเช่นบุรุษเพศ และแข็งแกร่ง ดั่งบุรุษชาติทหาร แต่ยามที่ทรงพิศมองไปอีกทาง ช่างอ่อนหวานงามล้ำ ยามสายฝนพรำ น้ำตารินไหล ช่างงดงามเสียจนดวงใจเต้นระรัว เรือนร่างงดงามอวดโฉมออกมาเพราะสายฝนพรำ

"อาาา...ช่างงดงามยิ่ง "

ใบหน้าคมจ้องมองนางด้วยสายตาคมดุ แต่ในใจนั้นแทะโลมยิ่ง เท้าหนักๆกระแทกลงไปที่หน้าท้องแกร่งแรงๆอีกคราหนึ่ง และดึงร่างงดงามออกมา จากร่างของฝาแฝดของนางโดยพลัน

"ฮืออ พี่ชาย...!!! "

"อ้ากก ซื่อหยู ซื่อหยู ปล่อยนางนะ ปล่อยนาง"

ร่างหนาดิ้นไปมาอย่างบ้าคลั่ง ผู้คนรอบกายล้วนน้ำตาริน ทหารของจักรวรรดิหลวนขี่ม้าตามจักรพรรดิอย่างไม่ใยดีผู้อื่น จนถึงคราที่ขบวนนั้นผ่านไปจนหมดสิ้นแล้ว ผู้ปิดขบวนก็สั่งเสียงลั่นราวกับฟ้าผ่าลงมา

"ถอนทหารออกไปเสีย องค์จักรพรรดิมีรับสั่งให้ปล่อยเชลยไว้ให้ฟ้าผ่าตายไปเช่นนี้ ไม่ต้องปล่อยมัน ให้มันหาทางรอดกลับไปเอาเอง !!! "

ทหารแคว้นเสวี่ยพลันลืมตากันขึ้นมาแทบทั้งสิ้น

"เช่นนี้แปลว่า องค์หญิงนั้นถูกนำไปเป็นตัวประกันแล้ว “

"อ้ากกก ซื่อหยู ซื่อหยู ม่ายยย"

องค์ชายซื่อหมินร้องคำรามลั่นปานแทบขาดใจตายลงไปแล้ว ยามที่ผ่านสายฝนไป ร่างบางถูกนำมาที่ค่ายทหาร ร่างหนาลากนางที่น้ำตานองหน้าไปจนถึงในค่ายทหาร ผลักนางเข้าไปในกระโจมหลังใหญ่ และสั่งต้มน้ำร้อนเข้าไปในกระโจมนั้น

"ไปนำน้ำร้อนมา “

"พะยะค่ะองค์จักรพรรดิ “

องค์หญิงนั่งลงไปกับพื้นและร่ำไห้อยู่เนิ่นนานมิขยับตน จนร่างหนารอผู้คนให้เติมน้ำร้อนลงจบจบสิ้น ก็โบกมือไล่ตวาดดังๆออกไป

"ออกไป!! "

"พะยะค่ะ !! "

ร่างหนาสลัดผ้าเปียกฝนลงไ กับพื้นจนร่างกายเปลือยเปล่า ร่างกายนั้นเต็มไปด้วยมัดกล้ามเป็นลอนไปทุกส่วนสัด ผมสีเงินยาวถูกปล่อยลงมาอย่างงดงาม ดวงตาคมดุจ้องมองนางไปนิ่งๆ และคว้าร่างของนางขึ้นมาจนนางนั้นหวีดร้องดังขึ้นมา

"ว้ายยยย !!! "

มือหนากระชากร่างของนางขึ้นไปจากพื้น รัดร่างของนางแน่นในอ้อมแขนของพระองค์และกดเรือนกายของบุรุษเพศแนบชิดกับร่างกายของนางไปจนแน่น ร่างบางหยุดร่ำไห้ขึ้นมาโดยพลัน

ร่างหนากระซิบลงไปที่ข้างหูของนางเบาๆ

"หากเจ้ามิอยากให้องค์ชายซื่อหมินนั้นตายลงไปเร็วนัก ก็เปลื้องผ้าและมาขัดหลังให้ข้าเสีย "

ร่างบางตื่นตระหนกทำท่าจะวิ่งหนีไปโดยพลัน นางหวาดกลัวคนผู้นี้นัก เรือนกายบุรุษเพศที่สัมผัสนางลงมาช่างน่าหวาดผวา นางหันหน้าทำท่าจะวิ่งหนี มือหนาคว้านางแน่นและอุ้มนางเดินเข้าไปที่อ่างน้ำ โยนนางลงไปโดยพลัน

"ตู้มมม กรี้ดดดด !!! "

ผ้าบางๆที่ถูกฝนพลันถูกน้ำจนบางใสและมิปกปิดสิ่งใดๆอีกต่อไป ร่างกายงดงามถูกผ้าเนื้อบางแนบชิด ร่างหนาติดตามนางเข้ามาและกระตุกสายเสื้อคลุมออกไป และโยนมันลงไปข้างๆถังน้ำนั้น

ร่างบางกายสั่นระริก ยกมือขึ้นมาปกปิดเรือนกายของนางโดยพลัน ดวงตาคมดุจ้องมองนางและสั่งนางออกไปอีกคราหนึ่ง

"เปลื้องผ้าเสีย หากมิอยากให้ผู้อื่นตกตายไปที่ตรงหน้าเจ้า "

องค์หญิงซื่อหยูตกตะลึงและน้ำตาหยาดหยดลงมาโดยพลัน ร่างหนาดึงนางขึ้นมาจากถังไม้ บดจูบเร่าร้อนลงบนกลีบปากนุ่มๆของนาง ขยี้บดริมฝีปากตนไปมาและส่งเรียวลิ้นอุ่นร้อน ชอนไชไปรุกรานในริมฝีปากหวาน ตวัดปลายลิ้นดึงลิ้นของนางแรงด้วยปากตน จนร่างบางนั้นหวีดร้องลั่นขึ้นมา

"อื้อ อื้อออ แฮ่ก แฮ่ก อื้ออ !!!"

มือหนาดึงร่างของนางบดเบียดร่างของตนเองเสีย ร่างกายหนาหนักบดเบียดร่างของนางในท่ายืน ใช้ฝ่ามือหนา บดสะโพกของนางเข้ามาหา จนเนินเนื้อนุ่มของนางถูกแก่นกายของบุรุษเพศเสียดสี ร่างบางใช้สองมือทุบอกแกร่งแรงๆแต่ไม่เป็นผล แก่นกายแข็งขึงบดลงไปที่เนินเนื้อของนาง ที่ด้านนอกร่มผ้า องค์หญิงตื่นตระหนกเนื้อตัวสั่นระริก น้ำตานองใบหน้าขึ้นมา มือหนากระชากผ้าผืนบางของนางออกไปจนสิ้น

"แคว่กกก “

“กรี้ดดด อย่านะ!! "

ยามที่เหลือเพียงแค่เอี้ยมตัวในที่บางเบา มือหนาก็กระตุกมันโยนลอยออกไปไปจนสิ้น บดร่างเปลือยเปล่าขยับเข้าหาร่างนุ่มแรงๆอย่างคุ้มคลั่ง

"อา งดงามนัก นุ่มนัก หอมยิ่งนัก ซี้ด อร่า "

ร่างหนาอุ้มนางรัดเข้าในอ้อมแขน และนั่งลงแช่ในอ่างน้ำ กอดรัดนางบนตัก องค์หญิงพยายามดิ้นรน ร่างหนากระซิบขู่เสียงแหบพร่าขึ้นมา

"หากเจ้าดิ้นจนน้ำร้อนนั้นหกลงไปจนหมดสิ้น ข้าจะให้เจ้าเปลือยกายออกไปตักมาเสียจนเต็มเลยนะ องค์หญิง !!"

ร่างบางพลันแข็งทื่อและหยุดดิ้นรนในทันใด ร่างหนากอดรัดนางอยู่ในอ่างน้ำ

"เจ้ารู้หรือไม่ กายของเจ้านุ่มจนจักรพรรดิผู้นี้หลงไหลแล้ว ซี้ด อร่า “

บุรุษส่งเสียงร้องครวญครางขึ้นมา ลิ้นร้อนๆไล้เลียลงมาที่ใบหูของนาง กระซิบข่มขู่และครวญคราง ก่อนจะเป่าลมลงไปเบาๆจนร่างบางสั่นไหวขึ้นมา นางตื่นตระหนกร้องลั่นขึ้นมา

“ฟู่วว “

"อรึ้ย อร่า “

ร่างบางสะดุ้งและพยายามขยับกายหนี นางถูกกอดรัดด้วยต้นแขนที่มีกล้ามเนื้อแน่นหนา มือหนาบีบรัดร่างนาง ด้วยมือหนึ่งและลูบไล้ลงไปเบาๆ เลื่อนฝ่ามือลงไปตามผิวเนื้อของนาง จนร่างบางนั้นสั่นระริกขึ้นมา

"แฮ่ก อย่า อรื้อ อย่า "

"หึ เจ้ารู้สึกไวเช่นนั้นหรือองค์หญิง"

ร่างหนากระซิบแหบพร่าหัวเราะนาง และแลบลิ้นร้อนๆออกมาไล้เลียไปตามแผ่นหลังของนางช้าๆ

"อ่ะ อย่า อ่ะ อร้า "

ร่างบางสั่นระริกกรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียงในที่สุด

"อืม หึ หึ เจ้าช่างถูกใจข้านัก องค์หญิง "

ร่างหนาอุ้มนางขึ้นไปจากน้ำ หยิบผ้าคลุมลงไปที่ร่างของนาง และหันมาสวมใส่เสื้อคลุมกายของตนเอง องค์หญิงถูกบดบังหนทางหนี นางยืนกายสั่นระริกอยู่เช่นนั้น นางกำมือลงไปบนเสื้อคลุมจนแน่นและห่อไหล่ลงไปอย่างหมดหนทางหนี ร่างหนาเสยผมขึ้นมาเบาๆ ลากลิ้นเลียไปมาบนริมฝีปากของตนเองช้าๆ และดึงร่างนางเข้ามากอดรัดอีกคราหนึ่ง

ร่างบางถูกบดจุมพิตลงไปอีกครั้ง มือหนากดสะโพกของนาง บี้บดร่างของนางเข้ากับแก่นกายของบุรุษจนนางรู้สึกถึงความใหญ่โตอย่างชัดแจ้ง ร่างบางสั่นไหว นางกำลังหวาดกลัวในบางสิ่ง

ร่างหนาอุ้มนางออกมาที่ภายนอกและวางร่างนางเบาๆที่ผืนผ้านุ่มละมุน ร่างบางพลันดึงกองผ้ามาห่มกายจนมิด และนอนตัวสั่นระริก

ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มขึ้นมาอย่างพึงใจ และขยับไปนอนกอดนาง ยกขาหนาหนักพาดลงไปบนตัวของนางไปจนถึงในยามเช้า

"อา....หนัก ฮือ คนผู้นี้เหตุใด จึงร่างกายแข็งแกร่งนัก อา...ข้าจะหนีเช่นใดได้ ท่านพี่ ท่านพ่อ ฮรือ "

ร่างบางกายสั่นระริกไปตลอดคืน จนเผลอหลับไปจนถึงในยามเช้า ร่างหนายกท่อนขาแกร่ง ออกไปจากร่างของนาง และลุกขึ้นไปอาบน้ำผลัดผ้าสวมใส่ชุดเกราะเสีย แล้วนั่งรอนางตื่น ยามที่ร่างบางลืมตาขึ้นมา ชุดงดงามพลันตกลงมาใส่ใบหน้าของนางโดยพลัน

"ไปอาบน้ำและผลัดผ้าเสีย กองทหารจะเคลื่อนกลับไปที่เมืองหลวงแล้ว !!! "

ร่างบางเร่งลุกขึ้นอย่างเมื่อยล้า สะโพกของนางปวดเพราะท่อนขาหนาหนักที่พาดลงมาทั้งราตรี ซื่อหยูใบหน้าร้อนเร่า เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อยามราตรีขึ้นมา นางเร่งอาบน้ำและลุกพรวดพราดขึ้นไปสวมใส่ผ้าในทันที