ตอนที่ 5 ชื่อตอน คืนแห่งความฝัน 25+

1439 Words
ร่างหนาทาบทับลงมาบนร่างนาง กอดรัดนางโดยพลัน จุมพิตร้อนลวก ลมหายใจถี่กระชั้น ร่างบางค่อยๆรู้สึกตนช้าๆ และลืมตาตื่นขึ้นมาโดยพลัน ดวงตาคมดุจ้องมองนางนิ่ง ร่างบางจ้องมองตอบและหันใบหน้าหนีไปโดยพลัน มือหนายกฝ่ามือบางไปลูบไล้บนอกแกร่ง มือนุ่มชะงักหยุดและพยายามดึงหนีออกไปพัลวัล "อ่า อ่ะ อ้าาาา " ดวงตาคมยิ้มเยาะนาง และดึงมือของนางไปสัมผัสบนยอดอกของตน บดขยี้ฝ่ามือของนางลงแรงมากขึ้นไปอีก "อ่ะ อ้าาา อ้า พอแล้ว !!! " "หึ หึ เจ้ารู้สึกอย่างไรกับร่างกายของข้าหรือ ซื่อหยู " ร่างบางสะบัดมือของตนเองออกมา นางเร่งขยับหนีใบหน้าแดงซ่าน นางยื้อผ้าห่มแรงๆ จนมาบังร่างของตนเองได้ ใบหน้างดงามแดงก่ำ นางตัวสั่นระริกขึ้นมา "เจ้ามิตอบจักรพรรดิหรือซื่อหยู " เสียงทุ้มกระซิบลงไปที่ข้างหูของนางอีกคราหนึ่ง ร่างบางตัวสั่นระริก นางคล้ายต้องการบางสิ่ง น้ำลายของนางเหนียวและลมหายใจถี่กระชั้น มือหนากอดร่างของนางลงไปทั้งผ้าห่ม และดึงชายข้างหนึ่ง สะบัดมันทิ้งลงไปที่ข้างเตียง "อ่ะ....ว้ายยยย !!! " ร่างบางยกฝ่ามือขึ้นมาปกปิดบนเรือนร่างอย่างว่องไว นางกระถดตัวหนีไปในเตียงจนติดผนังด้านหนึ่ง ร่างหนายิ้มเยาะนางและขยับตามนางเข้าไป ใช้ข้อมือแกร่งกระตุกเรียวขาของนางจนไหลมาตรงหน้าตน แล้วหัวเราะเบาๆขึ้นมา นางกรีดร้องอย่างตระหนกขึ้นมา "ว้ายยยย !!! " หึ หึ เจ้าช่างกรีดร้องน่ารักกว่าผู้ใดนัก ซื่อหยู " ร่างหนาหัวเราะในใจ หาทางกลั่นแกล้งนางอีกคราหนึ่ง ร่างบางตัวสั่นๆขยับกายหนี มือหนาค่อยๆไต่ลงไปที่ข้อเท้าของนางเบาๆ จนนางนั้นร้องครางลั่นขึ้นมา "อ่ะ อร้าาา อร้าาาา อร้าาา " นางสะบัดข้อเท้าหนีอย่างร้อนลวก ใบหน้าแดงก่ำ ลมหายใจถี่กระชั้น นางตื่นตระหนก ในหัวของนางมีภาพของ องค์จักรพรรดิผู้นี้จนล้นปรี่ มือหนาสะบัดปลายผ้าผูกเอวรัดขาของนาง และลากมาที่ข้างกาย ยามที่ดึงรั้งร่างนาง เรียวขาของนางเปิดเผยกลีบดอกไม้สีหวานออกมา ริมฝีปากแดงๆไล้เลียลิ้นไปมาบนริมฝีปากที่แห้งผา ดั่งกำลังกระหายน้ำขึ้นมาแล้ว ร่างบางสั่นระริก ยามที่ร่างหนาทาบทับลงมาบนหลังของนาง ลมหายใจร้อนๆเป่ารดบนแผ่นหลังของนางจนนางนั้นร้องครางลั่นขึ้นมา "อร้า ซี้ด อร้า “ ปากร้อนๆจุมพิตและขบกัดนางลงบนผิวแรงๆ ร่างบางเจ็บแต่สั่นสะท้านรุนแรงยิ่งกว่า นางหอบหายใจถี่ หวีดร้องลั่นขึ้นมา "อรื้อ อรื้อ แฮ่ก ซี้ด อร่า” กลิ่นหอมหวานลอยไปมาในอากาศ สติของนางคล้ายพร่ามัว นางสั่นสะท้านเสียวซ่านไปทุกส่วนในร่างนาง ยามที่ร่างหนาขยับกายเข้ามาใกล้ นางเผลอตนกอดรัดและบดจุมพิตตอบออกไปอย่างมิรู้ตน "อรื้อ อรื้อ อรื้อ แฮ่ก อร้า “ มือหนาไต่ไปตามแผ่นหลังของนางช้าๆ ลูบไต่ไปมาไปจนถึงสะโพกของนางแล้ว ร่างบางสั่นไหวมิหยุด นางเสียวสะท้านแทบขาดใจ "อา อร้า อร้า อร้า “ ร่างแข็งแกร่งจ้องมองนางดิ้นเร่าและคีบคลานหนีช้าๆ ร่างหนาขยับติดตามนางและไล้เลียไปบนร่างของนางมิหยุด นางหวีดร้องอ้อนวอนออกมาพลัน "อา...องค์จักรพรรดิ ได้โปรด อร้า " ร่างบางดวงตาพร่าเลือน ลิ้นของนางแลบออกมาจนสุดโคนลิ้น ลมหายใจขาดห้วง นางสั่นระริกขึ้นมา มือหนาพลิกร่างของนางหันมาและตรึงแขนของนางด้วยฝ่ามือแกร่งเพียงข้างหนึ่ง บดขยี้ยอดอกของนางด้วยนิ้วมือแกร่งทั้งสองนิ้ว บดบี้ไปมาอย่างรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ "กรี้ด อร้า “ น้ำลายของซื่อหยูหยาดหยดลงมาเป็นสาย นางทรมานจนเจียนจะคลั่งตายแล้วในยามนี้แล้ว นางหวีดร้องสั่นไหวไปทั้งกาย สูดปากลั่นขึ้นมา "โอว...ซี้ดดด ฝ่าบาท...อ้า" มือหนาไล้ลงมาตามแนวขอบเว้าโค้งของร่างนาง ร่างบางกรีดร้องจนสุดเสียงขึ้นมา "อา อาา อาาา อาาา " มือหนาลูบลงไปช้าๆที่ผิวของนางเบาๆจนถึงต้นขานุ่ม ลูบไปช้าๆคราแล้วคราเล่า จนนางนั้นร้องเสียงหวาน อ้อนวอนดังขึ้นมา "อา อา ซื่อหยู ซื่อหยูทรมาน " ร่างหนายกยิ้มที่มุมปากขึ้นมาในทันใด "นางช่างแทนตนเองได้น่ารักนัก หึ หึ ช่างประหลาดยิ่ง " ริมฝีปากแดงชาดกระซิบเบาๆลงที่ใบหูของนาง และเป่าลมลงไปเบาๆอีกครั้ง “น่ารักยิ่ง ฟู่ว “ "อร้า อร้า “ ร่างบางดิ้นสะบัดทุรนทุรายไปมา เรือนกายของนางแอ่นขึ้น ริมฝีปากแดงคลี่ยิ้มจางๆ จุมพิตลงไปที่อกของนาง และขบกัดฟันลงไปเบาๆ ช้าสลับแรงเป็นจังหวะถี่กระชั้น ร่างบางทั้งเจ็บแปลบทั้งเสียวซ่านทรมานจนจะขาดใจตายแล้ว นางหวีดร้องออกมาอย่างทรมานทั้งน้ำตาน่ารักยิ่ง "อร้า ซี้ด ฝ่าบาท...ซื่อหยู จะตายแล้ว อร้า " ดวงตาหวานปรือดวงตามองนางสั่นระริก ดวงตาคมดุจ้องมองภาพขนตาของนางกระพือไปมาอย่างชอบใจยิ่ง เสียงแหบพร่าเอ่ยชื่นชมนางขึ้นมามิขาดสาย "เจ้างามนักซื่อหยู งามจนข้านั้นละดวงตาลงไปมิได้ " มือหนาคลายข้อมือบางของนางลง ร่างบางกอดรัดแขนแกร่งลงไปอย่างแน่นหนา นางตัวสั่นกระตุกระริก ลมหายใจขาดห้วงรุนแรงถี่กระชั้น "อรือ ฝ่าบาท ฝ่าบาท " ร่างหนาลูบผมของนางเบาๆ ไล้เลียใบหูของนางช้าๆ แทะเล็มอย่างเชื่องช้าอ้อยอิ่งยิ่งนัก สร้างความทุรนทุรายยิ่งแก่ร่างบาง นางดิ้นเร่าไปมาจนเรือนกายแอ่นขึ้น มือหนาช้อนหลังของนางและเอนกายลงนอนหงายข้างๆนาง ร่างบางกกกอดและเคลื่อนกายขึ้นไปบดเบียดบนร่างแกร่งนางขยับไปมา ความนุ่มเนียนถูไถไปมา ริมฝีปากนุ่มๆจุมพิตร้อนลวกไปทั่ว "อืม หึ หึ ซื่อหยู " มือหนาลูบผมของนางเบาๆ ปล่อยให้นางนั้นขบกัดไปตามร่างตน ลูบไล้นางเชื่องช้า ดวงตาจ้องมองนางอย่างนิ่งงัน ร่างบางยกฝ่ามือหนามาดูดดึงไล้เลียไปบนนิ้วแกร่งเบาๆ ยามที่นิ้วแกร่งหยอกล้อกับลิ้นของนาง พลันเรียกเสียงหวานครางออกมาอย่างไพเราะโดยพลัน "อรื้ม อร้า อรืม “ นางไล้ลิ้นไปมาบนอกแกร่ง นางขบกัดครูดฟันไปมาและดูดดึงลงไปอย่างหื่นกระหาย ดวงตาคมจ้องมองนางและลูบมือลงไปบนเส้นผมนุ่มลื่นของนางช้าๆ ริมฝีปากนุ่มลากลงตามแผงอกหนาไปมาช้าๆ ลิ้นน้อยๆลากไปมา ลมหายใจผะแผ่วรินรดลงไปบนร่างแกร่ง มือบางลูบไปมาอย่างเปะปะขยับไปมาบนร่างแกร่ง ลูบและเลียและขบกัดถี่กระชั้น "แฮ่ก แฮ่ก อรื้ม จุ้บ อร่า อรื้ม " เสียงจุมพิตดังขึ้นซ้ำๆอยู่ในตำหนัก ร่างบางเลื่อนกายลงไปเรื่อยๆ จนถึงกึ่งกลางของร่างบุรุษ มือบางปะป่ายเปะปะ จนบางสิ่งที่แข็งขึงนั้นขยับไปมาในมือของนางช้าๆ ซื่อหยูใช้สองมือนุ่มบีบรัดมันเบาๆ บีบแล้วคลาย แล้วใช้ปลายลิ้น ไล้ไปมาบนแก่นกายของบุรุษช้าๆ ร่างหนาสั่นสะท้านครวญครางออกมาเบาๆ "อร่า ซี้ด อร่า “ ลิ้นนุ่มๆตวัดไปมาไล้เลียแก่นกายของบุรุษอย่างเชื่องช้า ขบริมฝีปากนุ่มบางเบาเลียไปมาขึ้นลง จนร่างหนาสั่นระริกไปทั้งกาย เกร็งกายหยัดขึ้นมาต่อสู้กับนางในที่สุด "ซี้ด อร่า " มือแกร่งลูบเส้นผมของนางเบาๆ ใบหน้าบิดเบี้ยวทรมานขึ้นมา "อา...เร็วซิซื่อหยู เร็วซิ อา " มือบางบีบความแข็งแกร่งด้วยสองมือเบาสลับแรง จนมันแข็งชันและตั้งขึ้น ซื่อหยูอ้าปากดูดดึงมันน้อยๆ ร่างหนากระตุกเฮือกขึ้นมาโดยพลัน "ซี้ด อร่า เช่นนั้นล่ะซื่อหยูของจักรพรรดิ " ร่างหนาลูบผมของนางซ้ำๆ เอ่ยเสียงแหบพร่าขึ้นมา "กลืนกินจักรพรรดิซิซื่อหยู กลืนกินจักรพรรดิเสีย เด็กดี .."
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD