Zafer, bir yakasına yapıştığı dilenciye bir de yerde yatan Meryem'e baktı. Hızla karar vermesi gerektiğinin bilinciyle yaşlı adamı duvara iterek, yerde cansız yatan kızın yanında diz çöktü. Yüzünü kapatan uzun kıvırcık saçlarını geriye iterek, rahat nefes almasını sağlarken, ilk kez ismiyle seslendi. "Meryem!"
Ancak Meryem'den ses çıkmadı. Sanki, sonsuz bir uykuya dalmış gibi, öyle solgundu yüzü. Genç adam, her geçen saniye daha da panikleyerek, defalarca ismini tekrarladı. Hatta parmak uçlarıyla genç kızın yüzüne hafiften dokunup, sarstı. Fakat müdahaleleri hiçbir işe yaramadı. İlk defa çaresiz kaldığını hisseden Zafer, Meryem'i kendine getirmeye çalışırken, yaşlı dilencinin fırsattan istifade ederek kaçtığını bile fark etmedi. Çaresiz çıkan sesini duyan komşuların, çevrelerini sarmaları
