มือใหม่หัดเสียว 25++
2879 Words
“เธอเป็นยังไงบ้าง”
พอขึ้นมาบนรถ เควินก็ถามถึงเฮเลนทันที
“ตื่นแล้วครับ พยายามจะออกไปข้างนอกแต่คนของเราห้ามเอาไว้ ตอนนี้อยู่ในห้องครับ”
คิมชินรายงานออกมา
“อืม กลับโรงแรม”
“แล้วงานที่...”
“ฉันบอกให้กลับโรงแรม”
“เอ่อ ครับ”
จากนั้น รถยนต์คันหรูโดยมี รถอีก 3 คับขับตามมาก็มุ่งตรงไปยังโรงแรมสุดหรูทันที เขาต้องจัดการเรื่องของเฮเลนก่อน
“นี่ ไหนว่าคุณไม่คิดจะขังฉันเอาไว้ แต่ที่ทำนี่แหละคือการกักขัง”
พอเควินเดินเข้ามาในห้อง เฮเลนที่รอเขาอยู่ทั้งวันเดินเข้ามาต่อว่าทันที จนเควินต้องถอนหายใจออกมา เมื่อหาเหาใส่หัวแท้ๆเลย
“ผมก็แค่ดูแลความปลอดภัยให้ หรืออยากออกไปแล้วถูกพวกนั้นจับตัวไปอีกล่ะ ก็ได้นะ ผมจะได้ไม่ต้องมายุ่งกับปัญหาที่ไม่ได้เกี่ยวกับผมแบบนี้ ถ้ารู้ว่ามันจะวุ่นวายแบบนี้ผมไม่ให้คนไปช่วยคุณออกมาหรอก!”
เควินพูดออกมาเสียงดังแล้วสะบัดตัวเดินหนีเข้าไปในห้องนอน ทำเอาเฮเลนได้แต่อ้าปากค้าง จากโกรธเขาแทบบ้าตอนนี้เธอกลับรู้สึกแย่กับคำพูดของเขาแทน
“ฮึก ฮือๆๆ แล้วจะให้ฉันทำยังไง ตอนนี้ฉันก็จะเป็นบ้าอยู่แล้ว ฮือๆๆ ฉันอยากกลับบ้าน ฉันอยากกลับไปใช้ชีวิตของฉัน ฮือๆๆ ทำไมต้องเกิดเรื่องบ้าๆนี่ด้วย”
เฮเลนร้องไห้ออกมาอย่างหมดความอดทน ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึกขอบคุณที่เขาช่วยเธอออกมา แต่จะให้เธออยู่แบบนี้โดยไม่รู้อะไรเลยเธออาจเป็นบ้าก็ได้
ส่วนเควิน ตอนนี้เขากำลังถอดชุดที่ใส่อยู่ออกพร้อมกับฟังเสียงร้องไห้ของเฮเลนไปด้วย เขาเข้าใจว่าเธออยากกลับประเทศของเธอและเขาเองก็อยากส่งเธอกลับ แต่จะให้ทำยังไงเมื่อเรื่องมันยุ่งยากเกินกว่าที่เขาคิดแล้วในตอนนี้
“เจอรึยัง”
“ครับ ผมพึ่งได้พิกัดของเธอมา อยู่ไม่ไกลจากที่นี่ นายจะให้เตรียมรถเลยไหมครับ”
“อืม เราต้องเอาตัวเธอคืนมาแล้วอธิบายทุกอย่างก่อนที่ฝ่ายนั้นจะส่งตัวเธอกลับไป”
“ครับ”
ทางด้านแคเรียลที่พึ่งบินมาถึงประเทศไทย เขาให้พวกมืออาชีพตามหาเฮเลนแทบพลิกแผ่นดิน จนตอนนี้รู้แล้วว่าเธออยู่ที่ไหน และรู้ด้วยว่าเป็นเควินที่เอาตัวเธอมาจากลูกน้องของเขา
“ทำไมไอ้เควินถึงเข้ามายุ่ง มันไม่มีเหตุผลเลย”
“ครับ เราไม่ได้มีปัญหากับทางนั้นมานานแล้ว อีกอย่าง เขตปกครองก็อยู่คนละส่วนเลยหาเหตุผลที่ฝ่ายนั้นยื่นมือเข้ามายุ่งไม่ได้เลยครับ”
แคเรียลได้แต่คิดหนัก เมื่อเขาเองก็ไม่ได้อยากยุ่งกับเควิน เพราะเรื่องเมื่อหลายปีก่อนทำให้ธุรกิจของเขาเกือบพังที่ไปมีเรื่องกับฝ่ายนั้น
จากนั้นไม่นาน แคเรียลก็มาถึงโรงแรมที่เควินพักอยู่ ทำเอาพวกลูกน้องของเควินที่เห็นแคเรียลปรากฏตัวขึ้นถึงกับกรูกันเข้ามาทันที
“ถอยไป แล้วไปเรียกนายพวกแกมา ฉันไม่ได้อยากมีเรื่อง”
แคเรียลบอกขึ้นอย่างไม่คิดสนใจท่าทีคุกคามของอีกฝ่ายเลยสักนิด เพราะรู้ดีว่าถ้าเขาไม่เปิดพวกนี้ก็ไม่แตะต้องตัวเขาแน่นอน
“นายใหญ่ไม่ว่างมาคุยกับพวกแกหรอก กลับไปซะ!”
“ถ้ายังพูดไม่รู้เรื่องฉันจะจัดการแกให้ไปคุยกับบรรพบุรุษของแกแน่นอน”
แคเรียลตวัดสาตาอันน่ากลัวและดุดันมองไปยังลูกน้องของเควิน จนพวกนั้นเริ่มเลิ่กลั่กมองหน้ากันอย่างขอความเห็น
“ถ้ามันรู้ว่าฉันมา รับรองมันลงมาเจอฉันแน่”
พูดจบ แคเรียลก็เดินเข้าไปในโรงแรมทันที ส่วนลูกน้องของเควินก็รีบโทรไปรายงานคิมชิน
“นายใหญ่ครับ แคเรียลคงรู้แล้วว่าเธออยู่กับเรา ตอนนี้หมอนั่นอยู่ล็อบบี้ของโรงแรม นายใหญ่จะลงไปไหมครับ?”
คิมชินรีบเข้ามารายงานเจ้านายหนุ่ม ที่นั่งทำงานอยู่ห้องรับแขกเมื่อห้องนอนถูกเฮเลนยึดไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“ดมกลิ่นไวดีนี่”
เควินวางคอมพิวเตอร์ลง เมื่อเขารู้อยู่แล้วว่าแคเรียลต้องตามเจอแต่ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะมาด้วยตัวเองอย่างนี้ แสดงว่าผู้หญิงคนนี้ต้องสำคัญพอสมควร
“จะเอายังไงดีครับ หรือว่าส่งผู้หญิงคนนั้นคืนให้มันไป จะได้จบๆ”
คิมชินบอกขึ้น เมื่อเรื่องเกิดจากเฮเลน แค่คืนเฮเลนให้กับแคเรียลทุกอย่างก็จบ ส่วนเควิน พอได้ยินแบบนั้นเขาถึงกับคิดหนัก เมื่อไม่รู้ว่าถ้าส่งคืนแคเรียลจะทำอะไรเฮเลน สายตาและท่าทางเหมือนกวางหลงฝูงของเธอทำให้เขาคิดว่าไม่อยากส่งเธอให้กับแคเรียล
“ไปรอข้างนอกก่อนไป”
“ครับ”
และเควินก็เดินไปเปิดประตูห้องนอน ที่มีร่างบางนอนหันหลังให้เขาอยู่หลังจากทะเลาะกันไป
“นี่คุณ...คนที่อยากได้ตัวคุณน่ะอยู่ล็อบบี้ของโรงแรม มันคงมาเอาตัวคุณคืนไป ถ้าอยู่กับผมมันอึดอัดกลับไปอยู่กับพวกนั้นไหมล่ะ?”
เควินแกล้งถามออกมา เพราะยังโกรธที่เฮเลนต่อว่าเขาอยู่
“นี่! คุณก็รู้ว่าพวกนั้นอาจพาฉันไปฆ่า หรือข่มขืนก็ได้คุณยังจะส่งตัวฉันกลับอีกเหรอ?”
“อ่าว ก็คุณบอกผมว่าไม่อยากอยู่ที่นี่ ก็จะส่งกลับแล้วไง”
“ไอ้คนบ้า! ฮือๆๆ รู้ว่าพวกนั้นอาจทำร้ายฉันยังจะส่งฉันไปให้พวกนั้นอีก คุณมันเลว ฮือๆๆ เลวจริงๆ”
เควินมองเฮเลนอย่างนึกขำ เธอคิดจริงๆเหรอว่าเขาจะส่งตัวเธอกลับไปให้แคเรียล เขาแค่อยากแกล้งเธอให้ไม่ต่อว่าเขาอีกก็แค่นั้น
“หยุดร้องได้แล้ว ผมจะพาคุณลงไปเจอคนที่จับตัวคุณมา ถ้าคุณอยากรู้สาเหตุและอยากจบปัญหาพวกนี้ก็ทำตามที่ผมบอก เสร็จเรื่องแล้วผมจะส่งตัวคุณกลับประเทศของคุณ เข้าใจไหม?”
เฮเลนได้แต่มองเควินอย่างสับสน แต่สุดท้ายเธอก็ตอบตกลงเมื่อเธอก็อยากรู้ตัวคนที่ทำให้ชีวิตของเธอวุ่นวายแบบนี้ และอยากกลับบ้านด้วย
“นายครับ พวกนั้นมาแล้วครับ”
คนของแคเรียลรีบรายงาน เมื่อเห็นเควินเดินตรงมาหาพวกตน ก่อนที่แคเรียลจะลุกขึ้นแล้วหันไปมองอริเก่า แต่สายตากลับสะดุดเข้ากับสาวสวยข้างกายของเควินแทน
สวย...สวยมากจริงๆ...
เขาเหมือนถูกสะกดให้มองแต่เฮเลน เมื่อหัวใจกำลังเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
ส่วนเฮเลน ตอนนี้เธอกำลังมองแคเรียลอย่างโกรธแค้นที่ทำให้ชีวิตของเธอต้องเป็นแบบนี้ เธอกอดแขนของเควินเอาไว้แน่นอย่างลืมตัว
“เลิกมองผู้หญิงของฉันแบบนั้นได้แล้ว”
เควินที่เห็นสายตาของแคเรียลบอกขึ้นพร้อมกับทำสีหน้าไม่พอใจออกมา จนแคเรียลที่ได้สติต้องมองเควินอย่างไม่พอใจเช่นกัน
“ผู้หญิงของแกอย่างนั้นเหรอ?”
แคเรียลถามขึ้นอย่างแปลกใจ
“อืม ผู้หญิงของฉัน”
เควินพาเฮเลนไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับแคเรียล แล้วดึงร่างบางเข้ามานั่งใกล้ๆจนแทบจะเกยตักเขาอยู่รอมร่อจนเฮเลนต้องมองเขาด้วยสายตาคาดโทษ เมื่อบอกว่าจะแสดงเป็นผู้หญิงของเขา แต่ไม่ได้บอกว่าต้องสมจริงสมจังขนาดนี้
“หมายความว่ายังไง...หรือว่าที่แกเอาตัวเธอกลับไปก็เพราะ...เป็นไปไม่ได้ คืนนั้นแกควงผู้หญิงอีกคนไปงานนี่”
แคเรียลที่พึ่งได้ข้อมูลเกี่ยวกับเควินมาพูดขึ้น
“อืม เธอเป็นของฉันหลังจากที่ฉันช่วยเธอออกมานั่นแหละ แล้วแกจะมาที่นี่ทำไม?”
“ฉันมาพาตัวเธอกลับ”
“หึหึหึ กล้าพูดจริงๆ แกจะมาพาผู้หญิงของฉันไปต่อหน้าต่อตาของฉันแบบนี้ ไม่หยามกันไปหน่อยเหรอ?”
แคเรียลที่มาเจอเรื่องไม่คาดคิดถึงกับไปไม่เป็น เขาไม่คิดว่าเฮเลนจะกลายเป็นผู้หญิงของเควินอย่างนี้
“แล้วทำไมแกต้องจับตัวผู้หญิงของฉันไปขังไว้แบบนั้น”
เควินถามออกมาอย่างอยากรู้ไม่ต่างจากเฮเลนที่อยากพ่นคำด่าทอต่อว่าใส่แคเรียลแต่ต้องเก็บอารมณ์ส่วนนั้นเอาไว้ เมื่อรู้ว่าแคเรียลไม่ใช่คนธรรมดาๆ
“มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด...ผมขอโทษที่ทำแบบนั้นกับคุณ”
“ขอโทษบ้าบออะไรกัน! คุณรู้ไหมว่าทำลายชีวิตของฉันไปมากแค่ไหนห๊ะ!”
และเฮเลนก็หมดความอดทนลุกขึ้นตะโกนต่อว่าแคเรียลอย่างโกรธเคือง
“ผมต้องขอโทษกับเรื่องที่ทำลงไป ถ้าเกิดคุณต้องการให้ผมชดเชย ผมสามารถทำทุกอย่างที่คุณต้องการ”
“ไม่ต้อง ผู้หญิงของฉัน ฉันจัดการเองได้ ถ้ามาแค่เรื่องนี้ก็กลับไปได้แล้ว แล้วก็อย่าได้มายุ่งกับผู้หญิงของฉันอีก”
พูดจบ เควินก็จับแขนของเฮเลนแล้วพาเดินหนีออกไป โดยมีแคเรียลมองตามอย่างรู้สึกผิด เพราะเขาทำเรื่องผิดพลาดเอาไว้กับเฮเลนเสียแล้ว
“นี่! ปล่อยฉันได้แล้ว”
พอเดินลับสายตาของแคเรียลมาแล้ว เฮเลนก็สะบัดมือของเควินออกแล้วหันมาเล่นงานเควินแทน
“ผู้ชายคนนั้นบอกว่าไม่ทำอะไรฉันแล้ว ทีนี้ก็ปล่อยฉันไปสิ”
เฮเลนบอกออกมา เมื่อเท่าที่ฟังแคเรียลไม่ได้คิดจะจับตัวเธออีกแล้ว
“คุณเชื่อเหรอ? ฮ่าฮ่าฮ่า แล้วถ้าเกิดมันโกหกแล้วจับตัวคุณไปอีก คราวนี้คิดเหรอว่าผมจะช่วยคุณได้ หึหึ ลองดูไหมล่ะว่ามันจะทำแบบนั้นอีกไหม?”
“คนบ้า! ฉันไม่ชอบคนแบบคุณเลยจริงๆ”
ต่อว่าเสร็จ เฮเลนก็เดินเข้าห้องพร้อมปิดประตูเสียงดัง จนเควินถึงกับอ้าปากค้าง ไม่เคยมีใครที่ทั้งด่าทอ ต่อว่าเขาได้ตลอดเวลาแบบเธอเลยจริงๆ
ส่วนเฮเลน พอเข้ามาในห้องนอน เธอรีบหยิบโทรศัพท์ที่ขโมยมาตอนที่เควินเผลอออกมา ก่อนจะกดเพื่อจะเปิดเข้าไปดู
“บ้าจริง! รหัสอะไรอีกเนี่ย”
และเธอก็พบว่ามันล็อครหัสเอาไว้ เฮเลนพยายามกดเลขเพื่อปลดล็อค แต่จนแล้วจนรอดก็ทำไม่ได้
“9 แปดตัว”
“ว๊าย! คะ...คุณ...”
เควินที่รู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเฮเลนแอบหยิบโทรศัพท์ของเขามา แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเมื่อมันมีรหัสและเขาแน่ใจว่าเธอไม่รู้
“เอาคืนมา ผมจำเป็นต้องใช้”
เขาบอกขึ้น
“ฉันก็อยากใช้”
“แต่นั่นมันของผม”
“ฉันแค่อยากโทรกลับบ้าน”
“เอาคืนมา”
เฮเลนมองเควินอย่างรู้สึกไม่พอใจที่เขาไม่ฟังเธอเลย ก่อนจะทำในสิ่งที่ไม่คาดคิด เมื่อโทรศัพท์เครื่องบางถูกโยนไปที่ผนังห้องจนมันแตกกระจาย
“ทำบ้าอะไรห๊ะ!”
เควินถึงกับโมโห เดินตรงเข้าไปหาเฮเลน แล้วจับแขนของเธอดึงเข้ามาหาแล้วจ้องมองเธอด้วยสายตาราวกับอยากเผาไหม้ร่างของเธอถ้าทำได้
“นี่! ฉันเจ็บนะ!”
“เจ็บแล้วทำแบบนั้นทำไม คุณคิดจะยั่วโมโหผมใช่ไหมห๊ะ?”
“ไม่ โอ๊ย! นี่คุณ ฉันเจ็บ ว๊าย!”
ร่างบางถูกผลักลงไปบนที่นอนจนเธอร้องออกมา
“ผมทนคุณมามากพอแล้ว คุณเป็นคนยั่วโมโหผมเองนะ”
ไม่พูดเปล่าแต่เควินยังคลานขึ้นมาหาเฮเลนด้วยสีหน้านิ่งเรียบ สายตาคมจ้องมองเธอดูดุดันและน่ากลัวจนเฮเลนต้องขยับหนี
“อย่านะ คุณจะทำอะไรฉัน”
“ก็ตอบแทนไง คุณต้องตอบแทนที่ผมช่วยคุณ”
“อ๊าย! ไม่นะ ตอบแทนบ้าอะไรกัน อ๊ายยยย”
และร่างบางถูกเขากระชากเข้าหาพร้อมกับปากหยักกระแทกจูบลงไปอย่างรวดเร็ว แต่เฮเลนรู้ทันรีบหันหน้าหนี
“อย่าทำอะไรฉันนะ”
เสียงสั่นบอกขึ้น
“ทำไม หรือว่ากลัว”
“ถ้าคุณทำอะไรฉัน คุณคงเลวกว่าพวกที่จับฉันไปเป็นร้อยเท่า”
“หึหึ ผมก็ไม่ได้คิดว่าผมเป็นคนดี แต่เลวร้อยเท่าก็ดูจะน้อยไปสำหรับคนอย่างผม”
“ไม่! อื้อๆๆๆ”
จากที่คิดว่าเขาจะหยุดแต่เฮเลนกลับคิดผิด เมื่อเควินบังคับจูบลงมาอีกครั้ง และครั้งนี้เขาไม่มีทางพลาดเมื่อมือใหญ่จับบังคับไม่ให้เธอหันหนี
ลิ้นสากพยายามดุนดันขอเข้าไปแต่เฮเลนไม่ยอมเมื่อเธอกัดปากเอาไว้แน่น จนเควินต้องหยันตัวขึ้นมองเมื่อไม่สามารถทำอย่างที่ต้องการได้
“คุณมันเลว”
เธอหันหน้าหนีพร้อมต่อว่า
“ผมทนกับคุณมาเกินพอแล้ว”
จากนั้นเขาก็ยกแขนของเธอขึ้นจับเอาไว้ด้วยมือข้างเดียว ส่วนอีกข้างกำลังเริ่มถอดชุดที่เธอใส่อยู่ออก ทำเอาเฮเลนถึงกับดิ้นรนแต่ทำอะไรไม่ได้ เมื่อถูกเขาควบคุมเอาไว้ทุกสัดส่วน
“ขอดีๆไม่ชอบ ชอบให้บังคับก็ไม่บอก”
“ไอ้เลว ไอ้ชั่ว อย่านะ อื้อ อย่าทำนะ”
พอชุดที่เธอใส่อยู่ถูกถอดออกไปจนหมด เต้ากลมกลึงก็เผยต่อหน้าของเขา เควินถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างกระหาย เมื่อหลายวันแล้วที่ไม่ได้ปลดปล่อยเพราะมัวแต่ยุ่งอยู่กับเธอ
หมับ...
มือใหญ่อดไม่ได้ที่จะเอื้อมไปบีบคลึงลูบไล้เล่นไปบนหัวนมสีหวาน จนเฮเลนสะดุ้ง
“อ๊ะ! ไม่นะ...อื้อออ อย่านะ...อย่า อื้อ”
เสียงห้ามอันกระเส่าไม่ได้ทำให้เควินหยุดได้เลยสักนิด เมื่อยิ่งกระตุ้นความต้องการของเขาขึ้นมา ก่อนจะแทนที่มือใหญ่ด้วยปากร้อน
“อ๊าาา ไม่...”
ลิ้นสากตวัดเลียไปมาอย่างอ้อยอิ่งพร้อมกับดูดดึงเล่นอย่างเชื่องช้าแต่หิวกระหาย เฮเลนแทบควบคุมตัวเองไม่ได้ เมื่อถูกเขาปลุกเร้าอย่างที่ไม่เคยให้ใครได้แตะต้องมาก่อน เมื่อร่างกายเป็นอย่างเดียวที่เธอหวงแหนมาโดยตลอด
ส่วนเควิน ตอนนี้เขาหยุดไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ยิ่งได้ชิม เขายิ่งถลำลึกเข้าไปในห้วงสวาทของเธอ
หยุด...ขอร้อง อื้ออออ หยุดเถอะ...
เฮเลนได้แต่ร้องขอในใจเมื่อไม่สามารถเอื้อนเอ่ยออกมาเป็นคำพูดได้ เพราะร่างกายกำลังตอบสนองการปลุกเร้าของเควิน
ส่วนเควิน เขากำลังหลงใหลกับร่างกายอันสมบูรณ์แบบของเธอ ปากร้อนค่อยๆไล่จูบไปตามร่างสาว ก่อนจะมาหยุดลงที่กุหลาบรัก ที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยความต้องการที่หลั่งไหลออกมา
“อ๊ะ! อ๊า...”
นิ้วยาวค่อยๆกดเน้นบดขยี้ลงไปบนความสาว ก่อนจะค่อยๆสอดใส่เข้าไปในร่องสาวอันคับแคบของเธอจนเฮเลนสะดุ้งปรือตาขึ้นมามองเขา
“คนเลว...”
สองตาประสานมองกันอย่างไม่มีใครยอมหลบ เมื่อเควินก็เงยหน้าขึ้นไปมองเฮเลน ก่อนที่เธอจะด่าเขาออกมาเสียงเบา จนคนถูกด่าต้องยกยิ้มร้ายออกมา
“เธอควรรู้ไว้ว่าไม่ควรพูดจาแบบนั้นในตอนที่ตกเป็นรอง เหมือนตอนนี้”
“อ๊ะ!”
พูดจบ เควินก็สอดนิ้วลึกเข้าไปอย่างหนักหน่วงจนเฮเลนสะดุ้งกับความกระสันเสียวที่เขากระหน่ำเข้าใส่ จากนั้นเควินก็ไม่รีรออีก ความใหญ่โตถูกงัดออกมาแล้วแทนที่นิ้วยาวอย่างรวดเร็วจนเฮเลนถึงกับตกใจ
“ไม่!”
สวบ!!
“อ๊า!!! เจ็บนะ!! อื้อ!!”
“หึหึ ยังไม่เคยสินะ ใครกันปล่อยให้เธอรอดมาจนถึงตอนนี้”
เควินก้มลงไปกระซิบชิดริมหูเล็ก เมื่อแค่สอดใส่เขาก็รู้แล้วว่าเธอยังไม่เคยผ่านมือใครมา ซึ่งมันทำให้เขาไม่อยากเชื่อว่าเธอจะรอดมาถึงมือเขาได้ทั้งๆที่เธอทั้งสวย ทั้งเซ็กซี่ เรียกได้ว่าเป็นที่หมายปองของผู้ชายแทบทุกคนเลยก็ว่าได้
“ฉันเกลียด อื้ออออ”
ปากที่กำลังจะต่อว่าถูกปิดลงพร้อมกับลิ้นร้อนสอดใส่เข้าไปอย่างรวดเร็วจนเฮเลนที่ถูกโจมตีทุกส่วนของร่างกายได้แต่ยินยอมให้เขาได้ทำ
จากนั้นเควินก็ตักตวงความสุขสมอย่างหนักหน่วง เขาพึงพอใจอย่างมากกับการร่วมรักในครั้งนี้ เมื่อเฮเลนทั้งสดใหม่และหอมหวานอย่างที่เขาไม่เคยได้ลิ้มลองจากผู้หญิงคนไหนมาก่อน เพราะปกติแล้วเขาชอบผู้หญิงที่มีประสบการณ์อย่างโชกโชนมากกว่ามือใหม่อย่างเธอ
- Writer
