หลิวอี้และหลิวอิงที่ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปด้วยกับผู้เป็นนายก่อนหน้านี้ ก็ได้ถูกสั่งให้กลับมายังเรือนของตนเอง ถึงแม้ในตอนแรกจะเกิดความกังวลด้วยห่วงความปลอดภัยของเหอเพ่ยเจิน แต่เมื่อคิดให้ถี่ถ้วนแล้ว นี่ถือเป็นครั้งแรกที่นายของตนและท่านแม่ทัพได้ใช้เวลาอยู่ร่วมกัน นี่อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของการสร้างสัมพันธ์ที่ดีของทั้งสองก็เป็นได้
นั่นจึงทำให้พวกนางมารอผู้เป็นนายของตนเองอยู่ที่เรือนด้วยความรู้สึกวางใจ แต่เมื่อเหอเพ่ยเจินกลับมาด้วย ใบหน้าที่ดูซีดเซียวคล้ายกับตกใจกับบางสิ่งมา นั่นจึงทำให้พวกนางรู้สึกตื่นตระหนก จนรีบเข้าไปพยุงเหอเพ่ยเจินเข้ามาในเรือนอย่างรีบเร่ง
"ฮูหยินเกิดอะไรขึ้นหรือเจ้าคะ"
เหอเพ่ยเจินยังไม่ตอบคำถามพวกนาง คล้ายกับนางกำลังพยายามตั้งสติของตนเองอย่างยิ่งยวด นางรีบทบทวนถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี้ เมื่อจิตใจสงบลง จึงทำให้นางคิดอะไรได้บางอย่าง บุรุษผู้นั้นรู้สึกเกลียด
