ไพลินตื่นแต่เช้ามืดถึงอากาศจะค่อนข้างหนาวก็ตาม ก่อนเดินออกจากห้องเธอเก็บที่นอนให้เรียบร้อยแล้วเปิดมุ้งเข้าไปดูสามีอยากรู้ว่าหมีควายเขานอนยังไง
“อากาศหนาวขนาดนี้ยังนอนไม่ห่มผ้าอีก” ไพลินพึมพำกับตัวเองก้าวเท้าเบาบนพื้นอันเย็นจัดคลานขึ้นไปบนที่นอนเพื่อห่มผ้าให้เขาอย่างเบามือ
ทันใดนั้นมือหนาก็จับเข้าที่ข้อมือเธอได้อย่างแม่นยำแล้วรั้งลงมาอย่างแรง
“โอ๊ะ! พี่ไกร” ไพลินตกใจที่ตอนนี้ร่างของเธอนอนทาบทับอยู่บนคนตัวสูงที่ไม่ยอมสวมเสื้อนอน
“อะไร” เสียงแหบพร่าเอ่ยถามขึ้นอย่างไม่สะทกสะท้าน
“แกล้งลินทำไมคะ” ที่จริงเขาคงรู้สึกตัวนานแล้วแต่แกล้งหลับไพลินจึงชะล่าใจว่าเขายังไม่ตื่น หัวใจเธอเต้นแรงอย่างห้ามไม่ได้ จากที่รู้สึกหนาวในคราแรกตอนนี้เริ่มร้อนผ่าวไปทั่วตัว
“ไม่ได้แกล้ง”
“แล้วที่กอดลินอยู่นี่ล่ะ”
“เป็นผัวเมียกันกอดกันแล้วมันผิดตรงไหน”
“มะ ไม่ผิดค่ะ แต่ลินจะไปทำกับข้าว พี่ไกรจะปล่อยลินได้หรือยั
