“วันพรุ่งเป็นวันบุญหลวงใหญ่ กูต้องลาดตระเวนรอบนครเพลาค่ำ แม่ฤทัยคงเดินเที่ยวรอบคุ้มหลวงเพราะเป็นแห่งที่ปลอดภัยที่สุด”
ปลอดภัยจากมนตร์ดำแลคุณไสยทั้งหลาย เพราะวันบุญหลวงใหญ่จักมีการสวดร่ายมนตร์อารักษ์แลปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายทั้งหมดทั้งมวลออกจากคุ้มหลวง ฉะนั้นคุ้มหลวงแลรอบบริเวณจึงถือเป็นแห่งที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดรองจากวัดวาอาราม
“ดียิ่ง เพราะวันพรุ่งกูมีกิจต้องทำ” เสือแจ้งไว้ล่วงหน้า สิงห์คำจึงปรายตามองอีกฝ่าย เอ่ยว่า
“อย่าไปเผาเรือนผู้ใดอีกเล่า กูขี้คร้านปั้นหน้ามิรู้เรื่อง”
เสือหัวเราะร่า “เหตุใดจึงดักคอกูเยี่ยงนี้เล่า มิให้กูเผาแล้วจักให้กูไปทำอันใด มึงนั่นแล อย่าได้เที่ยวพาแม่ฤทัยขี่ม้าเล่นอีกเล่า ครานี้ต้องอาญามาอีกครั้ง คุณพระสิงห์คำมิวายหลังขาดเป็นแน่”
วันบุญหลวงใหญ่ ปานฤทัยต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปใส่บาตรที่วัดและต้องนั่งฟังพระเทศน์มหาชาติในช่วงสาย วันนี้เจ้านายในเรือนออกจากบ้านกันทุกค
