บทที่ 12 อ้ายเสือ - 3

1524 Words

ทว่าการสืบข่าวแต่ละครั้งของผีเลี้ยงเป็นไปได้ยากยิ่ง ด้วยแต่ละเรือนแต่ละคุ้มย่อมมีมนตร์อารักษ์เรือนคลุมไว้ แลบางครั้งเมื่อเจอกับผู้มีอาคมแกร่งกล้า ผีลมเหล่านี้จึงมักถูกไล่ล่าทำลาย หากผู้เลี้ยงผีตนนั้นอาคมมิแข็งแกร่งพอ ย่อมมิอาจปกป้องมันได้ สี่วันที่เหลือมิรู้ว่าจักเกิดเรื่องใดขึ้นอีกบ้าง ปานฤทัยเดินชมข้าวของในกาดบ้านตุ้มซึ่งมีทั้งแบบแบกะดินและตั้งแคร่ขาย ส่วนใหญ่เป็นของป่าหายาก สัตว์ป่า ผ้าพับ เครื่องสำริด เครื่องประดับ รวมไปถึงเครื่องหอม น้ำอบน้ำปรุง แต่กลับไม่มีสิ่งที่เธอต้องการ “เอ็งมองหาอันใดรึ” เสือถามเพราะเห็นปานฤทัยหยุดยืนกับที่แล้วมองซ้ายขวาไปมา “ไม่มีร้านเครื่องเขียนหรือ เอ่อ...หมายถึงพวกกระดาษ เอ๊ย พับสา ดินสอ...ไม่ใช่สิ สมัยนี้ยังไม่มีดินสอนี่นา” “อ้อ พู่กันแลหมึกจักต้องไปที่ร้านพวกฮ่อ” เสือตอบมา ทำให้ปานฤทัยอดสงสัยไม่ได้ว่าเขารู้จักดินสอด้วยหรือ ถึงรู้ว่าเธอต้องการของที

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD