“คุณกับพี่ต้นนี่ก็แปลกนะคะ เป็นเพื่อนกันแท้ๆ ยังจะมาเกี่ยงกันอยู่ ได้ว่าใครจะพูดกับใครก่อน”
ช่างมันเถอะครับ เดี๋ยวผมก็คุยกับทอมเองแหละ เรามาพูดเรื่องของเรากันต่อดีกว่านะ”
“ค่ะ เรามาพูดเรื่องของเราดีกว่า”
“เดี๋ยวผมต้องไปทำงานแล้ว ครีมไปกับผมนะ” เดวิสก็ก้มมองดูนาฬิกา อีกหนึ่งชั่วโมงก็จะถึงเวลานัดหมายที่เขาบอก วอลเตอร์ไว้ นายแบบหนุ่มจึงเอ่ยชวนสาวหน้าสวยให้ไปทำงานกับเขาด้วย
“จะดีหรือคะ ครีมเกะกะคุณเปล่าๆ”
“เกะกะที่ไหนกันล่ะ ไปให้กำลังใจต่างหาก หมู่นี้ผมเป็นอะไรก็ไม่รู้มันท้อแท้มากๆ เลยเวลาทำงาน ถ้าได้กำลังใจไปยืนข้างเวทีก็คงจะดีไม่น้อย” ชายปากหวานพูดออดอ้อน สาวแสนดีก็เลยใจอ่อน
“ก็ได้ค่ะ ครีมไปกับคุณแจ๊คกี้ก็ได้ค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นเราไปกันเลยนะ”
เขารั้งร่างบางให้ลุกขึ้นยืน สวมหมวกแก๊ปที่เธอซื้อมาให้ ไม่สนใจหมวกใบเดิมที่มีราคาสูงถึงสองหมื่นบาทหากคิดเป็นเงินไทย อีกทั้งยังนำผ้าพันคอม
