เกมรักร้ายของนายปีศาจ

ตอนที่ไม่มีชื่อ

ตอนที่ 1 ไอริน&เควิน

“เด็กทุนมาทางนี้”

เสียงรุ่นพี่ที่เป็นนักศึกษาจากทุนต่างๆ เรียกรุ่นน้องที่ได้รับทุกการศึกษามาเรียนที่ ม. นี้เช่นเดียวกันมารวมตัวในวันรายงานตัวน้องใหม่ปี 1

ไอริน สาวน้อยผู้งดงามตั้งแต่ใบหน้าไปถึงทรวงอกทะลุทะลวงไปถึงบั้นท้ายอิ่ม ในความสูง 158 กับหน้าอกหน้าใจใหญ่เกินพอดีอยู่ที่คัพ E สาวน้อยผู้มาจากชุมชนแออัดแห่งใหญ่ในเมืองกรุง เธอเจียมตัวและเรียนเก่ง

ก็แน่ละสิ สิ่งเดียวที่เธอทำได้ในเวลานี้คือ เรียน เรียน แล้วก็เรียน เธอเรียนเก่งมากและได้ทุนเข้ามาเรียน มหาลัยดังแห่งนี้

เธอจึงสำนึกบุญคุณเสมอเพราะหากไม่มีทุนธิดาชุมชนอย่าง ไอริน จะมีโอกาสมาเรียนที่สถาบันนี้ได้อย่างไร เฉพาะค่าเล่าเรียนก็เหยียบแสน ไหนจะค่ากิจกรรมและค่าบำรุงอีกจิปาถะ

ไอรินพยักหน้าให้เพื่อนสนิทที่สุดในชีวิตอย่างคีย์ เชิงบอกว่าไปกันเถอะรุ่นพี่เรียกแล้ว

คีย์กับไอรินสนิทกันมาก พวกเขาโตมาจากชุมชนด้วยกัน ตัวติดกันแทบจะตลอดเวลา ทำงานพิเศษด้วยกัน ไหนจะบ้านใกล้กัน เรียนก็เรียนที่เดียวกันมาตลอด จริงๆ แล้วคีย์ไม่ได้หัวดีมากมาย แต่ไอรินช่วยเข็นเขาจนทั้งคู่ได้ทุน

เมื่อร่างเล็กใหญ่เดินเข้าไปพร้อมกัน อย่างว่า ลูกคนจนถึงแม้จะได้เรียน ม.ดังสักแค่ไหน พวกคนอื่นมองปราดเดียวก็รู้ว่าพวกเขามาจากไหน แค่การแต่งตัว พวกลูกคนรวยเขาก็มองออกและเริ่มบูลี่เหยียดตั้งแต่ยังไม่รู้นิสัยเลยด้วยซ้ำ

แต่ก็อย่างว่าอีกนะแหละ รู้นิสัยแล้วยังไงอีกล่ะ ถึงแม้จะนิสัยดีปานนางฟ้าหรือเทพบุตรแต่ถ้าจนก็ไม่มีคนคบอยู่ดี เรื่องนี้คีย์กับไอรินรู้ดีและพวกเขาก็เลือกจะอยู่เงียบๆ กันสองคน แต่ก็ไม่วายอะนะ ตัวร้ายตัวอิจฉาก็มีออกมาตลอด

“พวกแกดูดิ จนไม่มีจะรับประทาน ยังกระเสือกกระสนมาเรียน ม.เอกชนที่หรูที่สุดในเอเชีย ไม่เจียมตัวเองกันเลยนะ”

เสียงผู้หญิงหน้าสวยแต่ปากนี่ไม่สวยเหมือนหน้าตาเลย เธอมองมายังคู่เพื่อนสนิทแล้วพูดเหยียด กลุ่มคนที่อยู่ตรงนั้น 4-5 คนก็พากันหัวเราะไม่หยุด

“หึ เหม็นสาบมากเลย ช่วยรีบๆ เดินไปให้พ้นได้มั้ยครับ”

เสียงคนคนตัวโตหน้าตาหล่อเหลาแต่พูดจาสุภาพสวนทางกับคำที่พ่นออกมานั่นน่าดู ชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของความสูง 185 ซม. รูปร่างร่างดี ใส่เสื้อนักศึกษาผิดระเบียบ

ไม่สิไม่ใช่แค่เสื้อ คือผิดระเบียบตั้งแต่หัวจรดเท้าเจ้าค่ะ แต่ดูยังไงก็รู้ว่าลูกคนรวย แค่นาฬิกาข้อมือนั่นก็คงจะซื้อบ้านเธอได้ทั้งหลัง ความหล่อนั้นก็เถียงไม่ได้จริงๆ แล้วนัยน์ตาของเขาก็สีไม่เหมือนชาวบ้านด้วย น่าจะเป็นลูกเสี้ยวมั้ย ไอรินขมวดคิ้วเป็นปมหรี่ตามองเขา หล่อก็จริงแต่นิสัยแย่มาก เธอสะบัดความคิดทิ้งและพยายามเลี่ยงคนพวกนี้

โถ่ ก็แค่ใส่สูตรโกงมาตั้งแต่เกิด ปากดีชะมัด เกิดมาทั้งหล่อทั้งรวย เขาจะรู้บ้างมั้ยว่าโลกนี้มีคนที่ลำบากต้องดิ้นรนอีกมาก แค่คิดเธอก็เผลอเหลือบมองเขาด้วยสีหน้าไม่พอใจนัก

เฮ้ยไม่ได้ดิไอ แกสัญญากับตัวเองไว้ว่าจะตั้งใจเรียนและไม่สร้างศัตรูนี่น่า แต่ก็เผลอทำหน้าแบบนั้นใส่เขาไปแล้วสิ แล้วดูหมอนี่ก็มองมาอย่างไม่ค่อยพอใจด้วย

“เควิน อย่าไปสนใจเลยค่ะ เดี๋ยวติดเชื้อคนจน ไปกันเถอะ”

เหอะ ละครหลังข่าวหรือไงว่ะ ไอรินได้แต่คิดในใจแล้วลากแขนเพื่อนสนิทเดินหนี แต่ก็ไม่ลืมปรายตามองคนคนนั้น ซึ่งเขาเองก็จ้องมองเธอไม่วางตาเช่นกัน

และใช่เขาคือเควิน

เควิน หนุ่มหล่อกร้าวใจ สไตล์ลูกเสี้ยวที่สาวๆ พากันรุม เขามีดีกรีเป็นถึงนายแบบ ก็นะสูงตั้งขนาดนั้น แต่จิตใจช่างสกปรกโสมม ตั้งแง่รังเกียจเด็กทุนทันทีที่เห็น

บ้านเขาฐานะเกินกว่าจะเรียกว่าดี คำว่ารวยยังน้อยเกินไปสำหรับลูกนักธุรกิจพันล้านอย่างเขา แม้แต่ ม.แห่งนี้ พ่อเขาก็มีหุ้นส่วนและถ้าไม่ได้บารมีพ่อ ไอ้เจ้าหมอนี่คงไม่ได้เข้ามาเรียนที่นี่แน่ๆ เพราะแม้ว่าจะมีเงินจ่ายค่าเทอมแต่ ม. แห่งนี้ก็เลือกนักศึกษาจากทักษะและความสามารถร่วมด้วย

แต่กับเขาผู้ไม่มีความตั้งใจเหี้ยอะไรใดๆ เลยก็เข้ามาเรียนได้ด้วยการจ้างเพื่อนๆ ในกลุ่มทำพอร์ตฯให้นั่นเอง แม้ว่าอาจารย์ผู้พิจารณาจะทราบ แค่ก็ต้องปิดหูปิดตาเพื่อความอยู่รอดของ มหาลัยอ่ะนะ

“น้องไอรินครับ นี่ครับไอแพตแล้วก็สมุดบัญชีออมทรัพย์ ไปต่อคิวลงทะเบียนอีแบงก์กิ้งกับเจ้าหน้าที่ธนาคารด้านนั้นนะครับ”

พี่ธัญ หรือธัญธร รุ่นพี่ปีสามที่มาช่วยเด็กทุนรุ่นพี่ดูแลน้องๆ ให้ความสนใจกับน้องไอรินปีหนึ่งคนนี้เป็นพิเศษ

ก็นะ ธัญก็ใช่ว่าจะเป็นคนขี้ริ้วขี้เหร่อะไร เขาก็เป็นถึงเดือนมหาลัยเชียว พวกไอริน มองว่าเข้าถึงกันง่ายเลยคุยด้วยอย่างเป็นมิตร

“ขอโทษนะคะพี่ธัญ คนพวกนั้นคนนั้นเค้าเป็นใครเหรอคะ ทำไมนิสัยแย่จังดูแล้วไม่น่าเข้าใกล้เลยค่ะ”

ไอรินเห็นพี่ธัญดูใจดีน่าคบหาเลยตั้งใจคุยด้วยเป็นพิเศษ เพราะเธอรู้สึกได้ถึงสายตาเหยียดๆ ที่ส่งมาจากเควินและพรรคพวก

“น้องไอรินอย่าไปสนใจเลยครับ พวกคนดีน่ะ”

พี่ธัญตอบสบายๆ พร้อมกับคลี่ยิ้มสดใส อ้าาา ดาเมทเกินต้านมาก

“หน้าตาท่าทางอย่างนั้นน่ะเหรอคะคนดี?”

“ก็ต้องเรียกว่า คนดีแหละครับ เพราะวันๆ พวกเขาไม่ทำเหี้ยอะไรเลย”

พี่ธัญตอบหน้านิ่งขึ้น แล้วพยายามไม่หลุดขำออกมาก่อน

ซึ่งเป็นผล ไอรินและคีย์ขำออกมาเสียงดัง จนทุกคนหันมามองกันหมด พวกเขาจึงกลั้นขำมองหน้ากันสามคน พวกเควินเหมือนจะรู้ตัวว่ากำลังโดนนินทา จึงจ้องมองมาไม่ลดละ

“พี่ธัญนี่มีอารมณ์ขันดีนะคะ แต่หนูขอตัวไปเคลียร์เรื่องพวกนี้ก่อนนะคะ”

ไอรินชักจะชอบรุ่นพี่คนนี้ซะแล้วสิ คนอะไรทั้งหล่อทั้งใจดีแถมมีมุกตลก เธอคลี่ยิ้มงามโชว์ฟันสวยให้เขา เล่นคนอื่นมองอย่างอิจฉา แถมยังเป็นยิ้มที่ใครๆ ก็อยากได้ สายตาสีน้ำข้าวเจ้าเล่ห์ของเควินก็มองมาไม่ลดละ