◄David's POV►
"No Allison. Uuwi na tayo at mag-uusap tayo sa bahay pag-dating natin duon. Puro sakit ng ulo ang ibinibigay mo sa akin," galit kong ani. Nanunulis naman ang nguso niya. Napatingin ako sa kaibigan niya na halatang kagagaling lang nito sa matinding pag-iyak. Gusto pa niya akong paniwalain na may sakit ito samantalang namumugto lang naman ang mga mata nito.
"Kuhanin mo na ang mga gamit mo at ng makabalik na tayo ng Manila. Bilisan mo bago pa kita kaladkarin pasakay ng helicopter."
Padabog naman siyang naglakad pabalik sa itaas at isang beses pa akong nilingon.
"I Hate you!" sigaw niya at tuluyan na siyang tumakbo paakyat sa itaas.
Napapailing naman ako ng aking ulo. Napatingin ako sa mga pinsan ko na panay lang ang tawa dahil nakikita nila ang katigasan ng ulo ni Allison.
