Di ko mapigilang mapangiwi bawat maling galaw ko.
Lintek, masakit ngang talaga ang matuhog ng first time.
Muntik pa akong na-late dahil ikaw ba naman ang gisingin ng napakasarap na pagbaon-hugot na exercise sa umaga tiyak makakalimot ka rin.
Mabuti na lang talaga at nakaset ang alarm ko 30 minutes before the wedding.
Heto ako at nagtatrabaho habang tinitiis bawat sakit na sumigid sa kalamnan ko tuwing humahakbang ako. Torjak pa more!!
Iyong dahilan naman ng paghihirap ko di ko alam kung saan naglagalag.
Patapos na ako dito sa trabaho ko pero di ko pa rin natanaw ang lalaking iyon. Nasaan na naman iyon?
Siguradong naghahanap na naman iyon sa Sheena niya?
Grabe hah, matapos akong paulit-ulit na inangkin ay ang paghahanap agad sa babaeng iyon ang inatupag niya!
Nasaan ba kasi ang babaeng iyon? Kung mahalaga sa kanya si Mico sana ay di niya hinayaang mawala ito at magpagala-gala dahil medyo kulang ito sa tamang pag-iisip.
Iyon na nga, kulang sa pag-iisip pero nagawa ko pang pagsamantalahan.
Kahit na sinabi niyang may asawa na siya ay hinayaan ko pa ring tuluyang may mangyari sa pagitan namin.
Ang gwapo naman kasi ng lalaking iyo, kinulang nga sa pag-iisip pero sumobra naman sa kagwapuhan at malaki pa iyong future.
"Hi."
Napakurap ako sa nakangiting mukha na bumati sa akin.
Kung di ako nagkamali ay ito iyong best man ng groom.
"Hello," nakangiti kong bati pabalik.
Pwede na, di kasing gwapo ni Mico pero nasa tamang pag-iisip kaya pwede nang pagtyagaan.
" I'm Lenard, Lenard Desales," nakangiti nitong pakilala.
"I'm Regina, just call me Gin."
"It's nice to finally know your name. Kanina ko pa kasi gustong magpakilala pero nahihiya akong lumapit sayo," napakamot sa batok nitong sabi.
Ang cute niya in fairness.
"Ba't ka naman nahihiya?"
"Kasi, you looked so beautiful while holding your cam and taking photos," namumula nitong sabi.
Wow hah! Ang haba ng kulot hair ko-
" Kulot!"
Lihim akong napapikit dahil sa biglang isang pamilyar na boses ang umalingawngaw.
Nasabi ko na ba sa lalaking ito na hindi "Kulot" ang pangalan ko?
"Kulot, tapos ka na?" agad itong umakbay sakin pagkalapit niya.
Nang sulyapan ko si Lenard ay kunot-noo itong napatitig kay Mico.
" Saan ka ba galing?" mahinang pero pasinghal kong tanong dito.
"Hinintay nga kitang matapos pero pumasok na ako kasi ang tagal mo na. Tapos, may kausap ka lang pala. Uwi na tayo," seryoso nitong sabi.
" Gin, boyfriend mo?" nagdalawang-isip na tanong ni Lenard.
"Hindi pero kailangan ko na siyang pakasalan kasi may nangyari--"
Maagap kong natakpan ang bibig ni Mico bago pa niya matapos ang sasabihin niya.
Kailangan pa ba niya ikwento lahat sa iba?
"Excuse us Lenard. Kailangan na pala talaga naming umuwi," paumanhin ko dito habang kinaladkad paalis si Mico na masama ang pagkakatitig kay Lenard.
Ano na naman ba ang problema ng isang ito?
Pagdating sa kotse ay padabog itong pumasok sa loob bago ako inirapan. Wala na, nabaliw na ngang talaga.
" Ano bang problema mo?" tanong ko pagkapasok ko ng sasakyan.
"Bakit mo kinakausap iyon?" masama ang tingin nitong tanong na para bang ang laki ng kasalanan ko.
" Sino? Si Lenard?" nagtataka kong tanong.
Lalong nalukot ang mukha ni Mico dahil sa tanong ko.
Iglap lang ay bihag na ng mga labi nito ang mga labi ko at marahas na hinahalikan.
Sino ba naman ako para magreklamo? Ang galing kaya humalik ng lalaking ito.
"Galit ako," mariin nitong sabi sa pagitan ng paghalik.
Sarap naman pala nito magalit, nanghahalik. Galitin ko nga ito araw-araw.
" Ayokong may ibang lalaki kang ngingitian. Ayokong may iba kang kakausapin. At lalong ayokong may ibang pangalan ng lalaki na babanggitin ang mga labing ito dahil akin ito. Akin ka lang Kulot! Naiintindihan mo ba?" seryoso nitong kausap sa akin habang matamang nakatitig sa mga mata ko, parang hindi sinto-sinto.
Ang lakas ng dugdug ng puso ko.
Para akong malulunod sa mga mata ni Mico.
Parang nabato-balaning wala sa loob na napatango ako.
Ano nga ulit iyong tanong? Teka, may tanong ba?
Mukhang meron nga dahil siguradong tama ang pagtango ko kasi biglang isang totoong ngiti ang sumilay sa mga labi ni Mico at nagpakislap sa mga mata niya.
Isa lang ang masasabi ko, ang gwapoooooo!!
Napahiyaw ako nang bigla niya akong hatakin pakandong sa kanya.
"Are you sore?" malambing nitong tanong habang pinagapang ang mga kamay sa pagitan ng mga hita ko.
Nakakabaliw ang bilis ng mga pagbabago-bago ng emosyon niya!
Nang damhin niya ang namamasa kong kaselanan ay tsaka ko lang naalalang sore nga talaga ang kipyas ko.
Pero nang ipasok ni Mico ang dalawang daliri niya at tamaan ang g-spot ko ay lumipad sa hangin kung anumang soreness na nararamdaman ko.
Sa sobrang galing ni Mico at ng mga daliri niya ay muli akong napunta sa dako pa roon na purong sarap.
Lupaypay akong napasubsob sa leeg ni Mico. Kainis talaga, kahit tanghali na , amoy baby pa rin ang lalaking ito.
" Uwi na tayo Kulot," malumanay nitong sabi.
"Five minutes... pahingain mo muna ako," nakapikit kong hiling.
Saglit lang ay naramdaman ko ang mabining paghaplos ni Mico sa buhok ko na lalong nagpaantok sakin.
Mukhang himalang ilang oras ko nang di naririnig na binanggit niya iyong Sheena at ang anak daw nila.
NAPABALIKWAS ako ngang bangon nang mapansing maayos na akong nakahiga sa kama.
Kunot-noo akong napatingin sa paligid ko dahil huling naalala ko ay nakatulog ako sa bisig ni Mico sa loob ng kotse pero mukhang nandito na ako sa isang di pamilyar na silid.
Nasaan ba kami?
"Hey, kumain ka na Kulot. Ang tagal mong matulog kaya nag-check-in na lang ako pabalik sa hotel kasi mukhang pagod na pagod ka," bungad ni Mico na may dala-dalang take out mula sa isang fast food chain.
" Saan galing ang perang pambili mo niyan?" taas-kilay kong tanong.
"Kinuha ko iyong wallet mo. Doon ako kumuha ng pera pambili nito at pambayad dito sa hotel," kibit-balikat nitong sagot.
" Hoy! Utang mo iyon hah! Ikaw ang bumili niyan kaya icha-charge ko sayo iyan pati na rin itong hotel," nakaingos kong sabi.
"Anong utang? Ikaw naman ang kakain nitong binili ko ah! At ikaw din ang nakinabang sa pag-check-in natin dito sa hotel," salubong ang kilay nitong sabi.
" Bakit? Sinabi ko bang gawin mo iyon? Basta babayaran mo iyan!" giit ko.
Ang hirap kaya maghanap ng pera. Nagtitipid ako ngayon dahil di pa bayad iyong kotse ko.
Ayaw kong galawin ang allowance na binibigay sakin ni Lolo para naman kahit papano ay wala siyang maisumbat sakin kung sakaling pag-umpugin ko ang ulo nilang dalawa ni Macario.
"Di pa nga kita mababyaran! Di pa ako uuwi sa amin hanggat di ko mahanap si Sheena," masungit nitong sabi.
Hahay, Sheena na naman. Akala ko pa naman matapos itong buong araw na di niya mababanggit ang pangalang iyon pero nagkamali yata ako.
Balik na naman ulit kami sa Sheena niya.
" E di, gawan kita ng listahan. Tutal mayaman ka naman sabi mo...bayaran mo na lang ako pag maisauli na kita sa pamilya mo," nayayamot kong sabi.
Kung di ka lang Sheena nang Sheena , balak ko pa sanang ampunin ka!
"Ayoko pa ngang umuwi!" nagdadabog nitong sabi.
" Ay sus, at para namang alam mo kung saan ang uuwian mo!" irap ko sa kanya.
Saglit siyang natigilan at napatingin sakin kaya tinaasan ko siya ng kilay.
Tama naman ako, di ba? Di niya matandaan kung saan siya nakatira at ang tanging nasa isip niya ay hanapin ang Sheena niya.
"Uwi na tayo," pabuntung hininga kong sabi at inilahad ang kamay sa kanya.
" Kumain ka muna," giit nito.
"Sa kotse na lang, malayo pa ang uuwian natin."
Nang hawakan ni Mico ang nakalahad kong kamay ay parang may kung anong pumitik sa dibdib ko.
Kung pwede lang sanang di ko na ulit bibitawan ang kamay niya ay iyon ang gagawin ko.
Kaso, may Sheena pala siya. Tuwing naalala ko iyon ay bumibigat ang pakiramdam ko.
Para kasi iyong paalala sa akin na pahiram lang sakin si Mico.
Wala siya sa matinong pag-iisip kaya kung anuman ang nangyari sa amin ay ako lang ang pwedeng sisihin dahil ako itong nasa katinuan pero ako pa itong nanamantala.
Pero sino ba kasi ang kayang hindian ang karismang dala-dala ni Mico. Titig niya palang , nakakalaway na.
Sabi nila mas siraulo ang pumapatol sa wala sa tamang pag-iisip, confirmed, sira nga ulo ko.
Sarap kasi patungan, este patulan ng lalaking ito! Nakakatirik ng mga mata!