Kulot is Love

"Georgina Santillan! I'm giving you an ultimatum! Within this year at wala ka pang ipakilalang mapapangasawa sa akin ay mapipilitan akong ipakasal ka kay Macario sa ayaw at sa gusto mo!" Feeling ko binabangungot ako nang gising kasi patuloy na umalingawngaw sa isipan ko ang galit na boses ni Lolo Daniel. Nanggigigil ako tuwing maalala ko ang pagmumukha ni Macario kaya napapahigpit ang hawak ko sa manibela ng sasakyan ko Papunta ako ngayon sa isang wedding event dahil kinuha akong photographer. Bukas pa naman iyong kasal kaya ngayon ako bumiyahe para maiwasan ang traffic sa araw. Sa tingin ko mag-aalas onse na ng gabi. May isang oras pa ako magbyahe. Kaya habang nasa daan ay di ko maiwasang isipin ang huli naming usapan ni Lolo Daniel. Mula nang maulila ako sa murang edad ay ito na ang nag-aruga sa akin kaya malaki ang utang na loob ko sa kanya at mahal na mahal ko ang mala-Hitler na matandang iyon kahit di kami magkasundo. Daddy siya ng Papa ko at siya na lang ang naiwang kamag-anak ko sa father side. Sa mother side naman, well..nevermind! Mga tagasinaunang panahon ang mga iyon kaya kulot ang mga utak. Sabihan ba naman akong salot dahil sa kulot kong buhok! How dare them! Sa ganda kong ito? Tanging si Lolo Daniel lang talaga ang tumanggap at nagmahal sa akin kahit kulot ako. Ang laking issue ng pagiging kulot ko noh? Kasi naman ganito iyon, di nila masabi kung saan ko namana itong kulot kong buhok kasi lahat ng mga kamag-anak ko sa father at mother side ay puro pang-commercial sa shampoo ang tuwid na tuwid na mga buhok. Kaya noong biglang nagkaroon sila ng kamag-anak na kulot which is me ay lagi na nila akong tampulan ng panunukso. Pero wala naman akong pakialam sa ibang mga kamag-anak ko kasi tanging si Lolo Daniel lang mahalaga sa akin. Pero nang dahil sa Macario na pangit na iyon ay mukhang itatakwil ko na bilang Lolo si Lolo Daniel. Isipin mo, sa ganda kong ito ipapakasal ako sa lalaking parang lumpia na binabad sa harina? I cannot accept it! Kailangan kong makahanap ng mapapangasawa, ASAP! Pero saan naman ako maghahanap? Isa akong freelance photographer at full time chismosa, I mean columnist ako sa isang local men's magazine. Pinag-iinitan na akong mag-asawa agad-agad ni Lolo para raw may mamahala na sa negosyo namin kasi nga daw di niya ako nakitaan ng potential na susunod na sa mga yapak niya at pamahalaan ang Sanz Bus Company. E, bakit kailangan ko pang mag-asawa? Mag-hire na lang kaya siya ng mamahala doon. Ayaw din niya kasi gusto niya kapamilya rin ang humawak doon sa negosyo niya. E, bakit di niya ampunin si Macario kaysa ipakasal sa akin? Okay lang sa'kin magkaroon ng pangit na kamag-anak kaysa pangit na mapangasawa. Di naman ako mapanlait na tao pero di ko lang talaga feel ang pagmumukha ng Macario na iyon. Okay lang sana kung di ka nga gwapo pero mabait ka pero ang kaso ni Macario, di na nga siya gwapo pero kung makaasta feeling heartthrob ang gago! Laklakin man niya lahat ng gluta at puputi pati mata niya ay di pa rin naman maitatago ang maitim na budhi niya. Naloko man niya si Lolo sa bait-baitang drama niya pero huwag ako, alam ko ang pasipsip na galawan niya. Piste! Di ko malimutang siya ang nagkalat noon sa paaralan noong highschool days namin na mangkukulam daw ako. Siya rin ang naglagay ng mga nawawalang answer keys sa locker ko noon upang ako ang mapagbintangan at matanggal ako sa honor list. Nalaman ko na lang lahat iyon nang magkolehiyo na at aksidenting naikwento sa'kin ng isa sa mga block mate ko iyong isang kaibigan daw niya which is si Macario pala na pinakamalupit daw na prankster na kilala niya. Di agad ako nag-react noong mga unang kwento niya kasi baka ibang Macario iyong topic pero noong parang pamilyar na ang mga eksena ay pasimple na akong nagtanong kung saang school sila nag-aral. Nagulat pa ako, schoolmates kami! At heto mas nagulat ako at nag-apoy sa galit nang ang Macario sa kwento niya ay ang Macario na bwesit sa buhay ko. Nag-declare na ako ng world war III, sinugod ko iyong lumpia na iyon pero tinawanan lang ako ng gago at sinabihang mag-move-on dahil ilang year na daw iyong nakalipas. Nang magsumbong ako kay Lolo ay kinampihan pa iyong lumpiang nagkatawang tao! Kaibigan ni Lolo iyong Lolo ni Macario kaya laging bwisita namin sa bahay ang lumpiang iyon. Kulang na nga lang sa amin siya tumira!! Dahil sa gigil ay napabilis ang takbo ko sa sasakyan. Ini-imagine ko na nasa gitna ng kalsada si Macario at pasasagasaan ko. Pagdating ko sa crossroad ay mabilis pa rin ang pagpapatakbo ko dahil naiinis pa rin ako. Nanlaki ang mga mata ko at mabilis akong nakapagpreno nang isang lalaki ang lumabas mula sa kabilang bahagi ng kalsada at pumagitna. Napapikit ako habang ramdam ang pagsagitsit ng mga gulong ng sasakyan ko sa pabigla-bigla kong pagpreno! Pagmulat ng mata ko nang huminto ang sasakyan ko ay nagkasalubong ang mga mata namin ng lalaking parang nag-pictorial na nakatayo mismo sa harap ng sasakyan ko. Mukhang hindi naman siya nasaktan kasi di siya naabot ng sasakyan ko at nakapamaywang pa siyang nakatingin sa akin. Pero di man siya nasaktan ng kotse ko, sa akin masasaktan talaga ang baliw na ito. "Hoy! Lintik kang kamag-anak ka ng bwisit na lumpiang binabad sa harinang hinayupak ka! May balak ka bang mag-goodbye earth hello langit, punyeta ka!?" labas-litid kong mura sa kanya nang makalabas ako ng kotse. Nag-aapoy na ako sa galit pero inirapan lang ako? I cannot believe this! Nang suyurin ko ang hitsura niya ay di ko mapigilang mapalunok. Grabe beh! Gandang lalaki! Parang artista, may shooting ba dito? Napalingon-lingon ako sa paligid baka may nagbi-video, lagot nah baka pangit ang angle ko. " Wala siya dito kaya umalis na tayo. Nakatakas lang ako sa holdaper," seryosong sabi nito at iglap lang nakasakay na sa sasakyan ko. Bilis ng mga galawan ah! Ano raw?? Masyadong mabilis ang mga pangyayari, sinong wala daw dito? Iyong mga cameramen? Bakit may kasamang holdaper? "Hoy Kulot! Huwag kang tumunganga diyan! Parating na ang mga holdaper!" Kulot? Sinong tinatawag niyang kulot? Sisinghalan ko sana siya nang may maaninag akong dalawang taong parating. Masama ang kutob ko sa mga ito kaya noong ituro ng isa ang kinaroroonan namin at mukhang binilisan nila ang lakad papunta samin ay di na ako nagdalawang isip na pumasok sa loob ng sasakyan at mabilis itong pinasibad palayo. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko! Grabeh, muntik na iyon! "Ayaw pa kasi agad maniwala." Agad akong nakapagpreno nang magsalita ang katabi ko. Dahil sa kaba nalimutan kong may kasama pala ako sa sasakyan. "Mag-ingat ka nga! Magkakabukol pa ako sayo!" reklamo nito habang hinihimas ang noong tumama sa unahan ng sasakyan dahil sa biglaang paghinto namin. Masama ko siyang tiningnan, tatalakan ko sana ulit pero sa ikalawang pagkakataon ay napatulala ako sa mukha niya. Photographer ako kaya mabilis kumilatis ng kagwapuhan itong mga mata ko at masasabi kong lumagpas sa standard ko ang lalaking ito. " Saan ka nagpaayos? Kay Belo o kay Calayan?" wala sa loob kong tanong. Imbes na sumagot ay pinitik nito ang noo ko. "Umayos ka nga kailangan pa nating mahanap iyong anak ko at si Sheena," inis nitong sabi. Muli ay napaawang ang bibig ko. Napuno ngpaghihinayang ang puso ko. May anak na pala, sayang. " Sorry hah pero, may pupuntahan pa kasi ako. Ihahatid na lang kita sa sakayan , ikaw na lang ang maghanap sa anak mo at doon sa Sheena mo," puno ng ka-bitter-an kong sabi. "Saan ka pupunta?" kunot-noo nitong tanong. " Maghahanap ng mapapangasawa! Lintek!" singhal ko dito. Di kasi matanggap ng puso ko na ang gwapong nilalang na ito ay pag-aari na ng iba. Wala sa loob na napadako ang mga mata ko sa palasingsingan niya. Parang muling nabuhay lahat ng himaymay sa katawan ko nang mapansin kong wala siyang suot na sing-sing. Ladies and gentlemen, hindi pa siya kasal!! "Isama mo ako!" utos nito. " Huh? Di ka uuwi?" Kunwari ay gusto ko siyang umuwi pero deep in side ay gusto ko siyang sa amin iuwi. "Saan?" kunot-noo nitong tanong. " Syempre sa inyo. Alangan namang sa amin e di mahalay kita doon nang wala sa oras." "Saan ba ang amin?" "D-di mo alam?" Praise the Lord. Mukhang sa amin ang bagsak niya! " Ikaw alam mo ba? Kailangan ko kasi mahanap si Sheena. Buntis iyon. Baka nanganak na iyon. Iyong anak ko. Bilisan na natin baka maunahan tayo ni Granzon. Kailangan ako ang makauna kasi anak ko iyon. Naintindihan mo ba?" Napakurap-kurap akong napatitig sa kanya habang parang wala sa sarili niya akong kinausap. Paulit-ulit lang naman ang mga sinabi niya. "Hanapin na natin si Sheena. Matagal na siyang nawala tiyak malaki na ang anak namin. Bilisan natin baka maunahan tayo ni Granzon." Confirmed, wala siya sa tamang pag-iisip. In fairness, hindi halata sa hitsura. Ang gwapo namang sinto-sinto na ito, naka-jackpot yata ako! Pwede, pwedeng magpalahi sa isang ito. Complete package never mind the "sinto-sinto" part, focus lang tayo sa physical attributes! Perfect!! "Don't move," mahinahon kong utos dito. " Huh? Hahanapin na ba natin sila?" excited nitong tanong. Nakangisi akong tumango habang pinagapang ang isang kamay ko sa hita niya. I just want to make sure na may maipagmamalaki siyang iba maliban sa napakagwapo niyang mukha at makisig niyang pangangatawan. Wala naman siya sa sariling katinuan kaya di niya maintindihan ang kahalayang gagawin ko. "Anong ginagawa mo?" paos nitong tanong habang tinitingnan ang isang kamay kong gumagapang papunta sa pakay nito. Ramdam ko ang paghigit niya ng kanyang hininga. Kahit pala wala siya sa tamang pag-iisip ay nagre-react pa rin ang katawan niya sa bawat haplos ko. Perfect na perfect! " Itse-check lang natin kung di ba ako lugi sayo," hagikhik ko habang marahang ibinaba ang zipper ng suot niyang pantalon. And then, viola!! Luwa ang mga matang napatitig ako sa sawang nakatayo at handang manuklaw na biglang lumabas. Sheeti meeen! Wala siyang suot na brief! Ready to ramble ang pormahan niya. Sa laki rin ng tinatago niya ay imposible rin itong magkasya sa brief at isa pa okay na itong ganito, easy to access! Accessible!! May tumulo sa dulo ng sawa niya kaya pinahid ko iyon ng hintuturo ko. Oh , ito pala ang precum sa personal. Hello! Di ko mapigilang mapahagikhik. Noon, sinusulat ko lang at binabasa ang ganito, ngayon pak na pak. Hawak ko na mga sis! Hawak ko na ang mahiwagang baston na pwedeng magpaligaya sa sinumang babae. The long wait is over, personal ko nang nahawakan at nakita ang bagay na laging laman ng mga sinusulat ko sa column ko sa magazine. Na-virginized na ang mga kamay at mata ko! Diz iz it! Mahaba, mataba, at matigas ngang talaga! "Damn! It feels so good!" nakapikit na usal ng may-ari ng bagay na hawak-hawak ko. " Ano nga ang pangalan mo?" tanong ko habang malapitang tinitigan ang hawak-hawak ko. Dalawang kamay na talaga ang gamit ko. "M-Mico...I'm Mico Alvarez," paungol nitong sagot. " Mico, masarap ka ba?" nakangiti kong tanong habang unti-unting inilapit ang bibig sa naghuhumindig nitong p*********i. Halos naamoy ko na ang bukana ng langit nang biglang- inatake ako ng konsensiya ko! Sorry Lord, ang sama kong tao! Sinto-sinto na nga pero binabalak ko pang pagsamantalahan! Anong klaseng tao ako? Parang napapahiya akong lumayo at mabilis na ipinasok ulit sa loob ng suot niyang pantalon ang mahiwagang baston. "Next time, magsuot ka na ng briefs o kaya boxers ...hindi pwedeng pakalat-kalat ka lang na walang suot na ganun kasi di natin alam na maraming pakalat-kalat na mapagsamantala diyan sa tabi-tabi," seryoso kong pangaral sa kanya. Mapagsamantalang katulad ko. " Hahanapin na ba natin si Sheena?" inosenti nitong tanong. "Oo, hahanapin natin siya at isaksak ko diyan sa baga mo kaya manahimik ka diyan! Sobra-sobra na ang pagpipigil ko dito pero kung sinu-sino ang nasa isip mo! Huwag maingay dahil magko-concentrate ako sa pagda-drive! Baka ako mapuno sayo ikaw ang drive-an ko!" nagngit-ngit kong sabi. Pasalamat siya, may konting konsensiya pa ako! Naku, kung nagkataong di ako naawa sa kalagayan ng isip niya tiyak siya na ang minamaneho ko ngayon! Kahit naman virgin pa ang hymen ko ay masyado nang corrupted ang utak ko noh! Na-recite ko na lahat ng posisyon sa kama sutra, actual demonstration na lang ang kulang sa'kin at isang pwedeng gawing partner. Mukhang may napili na akong pwede gawing partner at sisira sa hymen ko pero ang problema...wala siya sa matinong pag-iisip. Ang malas ko naman! Dala ba ito ng buhok kong kulot??? Nalintikan nah! Magpa-rebond na talaga ako!