Chapter Twenty-three
Natigil lang kanina ang kaguluhan dahil inilabas na si Shaira. Ako naman ay tahimik na pumanhik sa silid. Kahit tahimik ay hindi naman ako inatake dahil siguro'y nakasunod si Governor sa akin. Pagpasok sa loob ng silid ay tahimik lang din akong naupo. Tumutulo pa rin ang aking luha.
Lumuhod sa harap ko ang gobernador at hinawakan ang mga palad ko.
"Lucinda?" ani nito sa akin.
"Sorry. Sorry kung nagdala ako nang kaguluhan dito sa mansion. H-uwag mo na lang idamay iyong mga kapatid ni Shaira, gov. Kung ayaw mo na talaga. Ako na lang ang tutulong doon sa mga kapatid n'ya." Iyak ako nang iyak. Ayaw kong may madamay na mga inosenteng tao dahil lang sa galit ni governor. "S-abihin mo kung paano ako makakatulong. Kahit ako na lang."
"Stop crying, Lucinda." Utos nito d
