Chapter Thirty-one
Kinabukasan pagkatapos naming mag-almusal ay nakuha pa naming maligo ulit. After lunch ay pababa na kami. Excited ako dahil pag-uwi ay dederetso kami ng biyahe pauwi da Santa Dominga.
Makikita ko na si papa.
Hindi mapuknat ang akong ngiti habang nasa biyahe. Obvious na excited ako.
"Matulog ka muna, Lucinda." Utos ni governor sa akin.
"Mayamaya na, gov." Pero sumandal ako sa braso nito. Nang hindi makontento ay niyakap ko iyon habang nakasandal sa kanya.
"Lucinda, hindi kita masasahan bukas sa pagpunta sa ama mo. Pero kailangan mong tandaan na hindi ka lalapit sa kanya. Pagkakatiwalaan kitang masilip siya. Huwag mo sanang sirain iyon."
"Opo, gov." Sagot ko rito.
"Sasamahan ka ng tauhan ko. Saglit lang kayo roon at uuwi rin kayo agad sa kabilang bayan."
"Pa
