การดินเนอร์กินเวลาไปเกือบสี่สิบนาที คู่หญิงชายที่ต่างมีใจให้กันแต่ไม่มีใครกล้าเอ่ยบอกก่อนสักคนก็เริ่มรวบช้อนส้อมวางเป็นระเบียบเมื่อหนังท้องตึงแล้ว
"อิ่มแปล้เลย" คฑาวุธตบท้องที่นูนออกมาเล็กน้อยสำทับคำพูด
"ไม่อิ่มสิคะแปลก" อีกคนแซวเล่น ๆ
แต่ก็อย่างที่ขวัญโมรีบอกนั่นแหละ ถ้าคฑาวุธบอกไม่อิ่มคงแปลกคนแล้ว ก็เล่นเติมข้าวสวยหอม ๆ ตั้งสามจาน แถมยังมีที่ว่างตบท้ายปลากริมไข่เต่าของหวานชั้นเลิศที่ทั้งหอมหวานและมันกะทิคั้นด้วยมืออีกสองชาม
"ถ้าได้ทานฝีมือข้าวทุกวันพี่คงอ้วนเป็นหมูแน่เลย"
ทั้งสองยิ้มให้กันภายใต้ความเงียบที่ต่างฝ่ายต่างรับรู้ดี
จะบอกว่าคฑาวุธเก็บความลับเกี่ยวกับความรู้สึกที่มีให้ขวัญโมรีร้อยเปอร์เซ็นต์คงไม่ถูก เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา หากสบโอกาสหยอดได้เขาก็เลือกทำ
เพียงแต่ คนที่เก็บซ่อนความรู้สึกจริง ๆ คงเป็นตัวขวัญโมรีมากกว่าที่ไม่ยอมเปิดใจรับความจริงของหัวใจตัวเอง
"ช่วงนี้ข้าวอาจจ
