ตอนที่ 6 เลิกยุ่งกับกูสักที
สิริรัตน์เดินออกไปเกาะประตูรั้วและชะเง้อมองออกไปนอกถนน แสงสว่างจากเสาไฟส่องให้ถนนในหมู่บ้านสว่างขึ้น แต่ถนนกลับว่างเปล่า มีเพียงเจ้าถิ่นสี่ห้าตัวเท่านั้นที่นอนกองกันอยู่ หญิงสาวถอนหายใจออก เธอเดินกลับเข้าไปในบ้าน และมองนาฬิกาที่แขวนอยู่ที่ผนัง เข็มนาฬิกาบ่งบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาห้าทุ่มกว่าแล้ว เธอนั่งรออยู่ตรงนี้ตั้งแต่สองทุ่มและไม่รู้ว่าจะรออีกนานแค่ไหนความจริงแล้วพีรยาไม่อยากจะทิ้งเธอเอาไว้คนเดียว แต่เพราะเด็กสาวจะรีบเอาเอกสารบางอย่างไปให้พี่ชายของเธอ แต่กว่าที่เธอจะออกไปก็เย็นมากแล้ว สิริรัตน์ไม่ได้รั้งเอาไว้ แค่วันนี้ทั้งวันพีรยามาอยู่เป็นเพื่อนแล้วสอนเธอทำอาหารง่าย ๆ ก็เสียเวลาไปมากพอแล้ว
สิริรัตน์นั่งกอดเข่าตนเองอยู่บนโซฟา แต่แล้วเสียงรถยนต์ก็แล่นเข้ามาจอดที่หน้าประตูรั้ว เธอเงยหน้าไปมองนาฬิกา เที่ยงคืนแล้วหรือ ทำไมวันนี้พงษ์พัทกลับบ้านดึกเหลือเกิน หญิงสา
