ความทรงจำ

1094 Words
//ไฟ// ผมนั่งมองพวกเธอจากด้านหลังดูจากดาวอังคารก็รู้ว่าผิงผิงไม่ชอบแพรไหม แต่ในเมื่อโชคชะตามันจะทำให้เธอต้องกลับมาเจอกันก็คงจะขวางไม่ได้ หลังจากเสร็จพิธีเปิดกล้องและให้สัมภาษณ์ต่างๆแล้วผมก็ต้องเดินทางกลับแต่ถูกผู้ใหญ่เรียกตัวให้ไปร่วมทานอาหารเย็นซึ่งผมไม่สามารถเลี่ยงได้ อีกอย่างผมเป็นห่วงคุณแพรไหมด้วย เธอดูไม่ค่อยจอยกับนักแสดงคนอื่นๆเลย ร้านอาหารริมน้ำ ผมตักอาหารให้คุณหนูแพรไหมเธอจึงหันมายิ้มให้ผม แต่ผิงผิงกับมองหน้าคุณแพรไหมผมเลยต้องหันไปมองหน้าเธอทำให้เธอต้องหลบสายตาผม “คุณไฟคะตักปลาให้ผิงผิงหน่อยสิคะ” ผมดันจานปลาให้เธอตักเองทำให้ทุกสายตามองมาที่ผมกันหมด มองทำไมไม่เคยเห็นคนหล่อหรือไง บ้าจริงเขินนะเนี่ย “คุณไฟครับแค่เปิดกล้องตอนนี้กระแสก็ดีมากเลยติดเทรนทวิตแล้วนะครับ” ผู้จัดคนดังเอ่ยปากชมพร้อมกับมองจอไอแพดอย่างภูมิใจ “ครับแต่การถ่ายทำผมคงต้องแวะมาดูบ่อยๆนะครับ ผมอยากให้ทุกอย่างออกมาดีที่สุด ผมเชื่อใจคุณแพรไหม” อีตาบ้าพูดแบบนี้คนอื่นเข้าใจฉันผิดหมด ฉันได้แต่นั่งก้มหน้าไม่กล้าพูดไม่กล้ามองใคร ยิ่งรู้สึกว่ารุ่นพี่ผิงผิงไม่ค่อยชิบฉันฉันยิ่งไม่อยากทำตัวให้เด่นเลย “ดูคุณไฟห่วงใยแพรไหมจังเลยนะคะ” ผิงผิงเอ่ยปากถามพร้อมกับมองหน้าทั้งสองคนสลับกัน “แพรอิ่มแล้วแพรขอตัวก่อนนะคะแพรมีนัดทำผม อีกสองวันต้องถ่ายรูปโปรโมทละครสวัสดีค่ะ” ฉันนั่งต่อไม่ไหวแล้วขอไปก่อนดีกว่า “เดี๋ยวหนูแพร!” “ไปเถอะค่ะคุณไฟเดี๋ยวจีจี้คุยกับผู้ใหญ่เอง” ผมรีบวิ่งตามหนูแพรออกมาจนเห็นเธอถอนหายใจทิ้งอยู่หน้าร้าน ผมเลยรีบโทรให้ไอ้ยิวเอารถมารับผมกับหนูแพรไหม “เดี๋ยวผมไปส่งคุณเอง” “ทำไมคุณไปพูดแบบนั้นคะ คนอื่นเข้าใจผิดหมดแล้ว” “ผมขอโทษแต่” ผมแค่ห้ามใจตัวเองไม่ได้ ผมขอโทษจริงๆ ผมได้แต่คิดในใจจากนั้นก็พาเธอขึ้นรถก่อนจะไปส่งที่คอนโด “เรื่องวันนี้อาจเป็นข่าว ผมจะออกหน้ารับแทนเอง” “แค่เรียกกระแสสินะ” “ใช่ที่ไหนกัน” ผมหันไปมองหน้าเธอที่ทำแก้มป่องหันหน้าหนีจนคอจะหักอยู่แล้ว “ชิ! ขอบคุณที่มาส่งนะคะ” //อดีต// หญิงสาวที่กำลังเฝ้ารอชายอันเป็นที่รักอยู่ที่ศาลาไม้ เธอได้แต่มองออกไปด้วยจิตใจที่เศร้าสร้อย “แม่ทอไหมใยน้องมานั่งเศร้าอยู่ตรงนี้” “พี่แก้วข้าคิดถึงพี่นพเหลือเกิน” “จะมามัวคิดถึงอยู่ทำไม เดี๋ยวพ่อนพก็กลับมาแล้ว” “นั่นสิเจ้าคะ หากพี่นพกลับมาน้องก็ต้องตบแต่งกับพี่นพอยู่ดี น้องไปก่อนดีกว่า” เพียงแค่เธอเดินออกไปผู้เป็นพี่ก็ได้แต่ส่ายหน้าให้กับกิริยาของน้องสาว เธอต้องเก็บความรู้สึกเจ็บช้ำเอาไว้ในใจ “เหตุใดถึงต้องเป็นแม่ทอไหม ทำไมถึงไม่เป็นข้า” หลายวันผ่านไปเสียงพูดคุยเจื้อยแจ้วของทอไหมดังขึ้นมาถึงเรือนใหญ่ทำให้แม่แก้วต้องเดินออกมาดูถึงได้เห็นว่าพ่อนพกลับมาแล้ว แถมยังคุยหยอกล้อกับน้องสาวตนปานคนรักที่คิดถึงกันหนักหนา “เสียงดังขึ้นไปถึงบนเรือน นึกว่าใครพ่อนพนี่เอง” “สวัสดีครับคุณแก้ว ฉันเพิ่งกลับมาถึงมีของฝากของคุณแก้วด้วย” พ่อนพหรือคุณพระวิศุทธิ์คู่หมายของแม่ทอไหมทั้งสองเติบโตมาด้วยกันจึงทำให้ผู้ใหญ่ของทั้งสองทาบทามกันไว้จนกระทั่งทั้งสองเติบโตก็ได้ชอบพอกัน เมื่อพ่อนพกลับมาก็ได้เร่งเรื่องตบแต่งโดยเร็วแม้แม่แก้วผู้เป็นพี่สาวจะไม่เห็นด้วยแต่ก็มิอาจขัดใจผู้ใหญ่ได้ “ทำไมพี่แก้วถึงไม่ชอบพี่นพเจ้าคะ” ทอไหมเดินเข้าไปหาพี่สาวที่ศาลาเพื่อถามถึงสาเหตุที่ผู้เป็นพี่ออกตัวค้านการแต่งงานของเธอ “ทอไหมพ่อนพเจ้าชู้เกินไป พี่ไม่อยากให้เจ้าต้องมาเจ็บช้ำทีหลัง” “ไม่จริง!!” สองพี่น้องเถียงกันจนบ่าวไพร่ต้องไปเรียนคุณท่าน ทำให้แม่แก้วถูกเฆี่ยนตีจนหลังลาย เธอเจ็บช้ำทั้งกายทั้งใจแต่ในเรือนกับไม่มีใครเข้าใจเธอเลย “คุณหนูแก้วเจ็บไหมเจ้าคะ” “เจ็บ ข้าเจ็บเหลือเกินใยคุณพ่อถึงได้ให้ท้ายทอไหมนัก!!” “กำหนดแต่งใกล้เข้ามาแล้วนะเจ้าคะ” “ข้ารู้ ตอนนี้ข้าทำอะไรไม่ได้คุณพ่อสั่งให้ข้าอยู่แต่ในเรือน พ่อนพใยลืมข้าจนหมดสิ้น” อีกด้าน.. //ทอไหม// “ใยถึงมานั่งคนเดียวแม่ทอไหมของพี่” “พี่นพวันนี้ที่เรือนเกิดเรื่องเจ้าค่ะ พี่แก้วค้านการแต่งงานของเราคุณพ่อเลยตีพี่แก้ว” วิศุทธิ์มีสีหน้าตกใจแต่ก็ไม่อยากเข้าไปยุ่ง ตนรู้ดีกว่าแม่แก้วนั้นคิดอะไรกับตนแต่หัวใจของตนมีเพียงทอไหมเท่านั้น “พี่นพทำไมพี่แก้วถึงได้แสดงออกชัดเพียงนั้น น้องรู้ว่าพี่แก้วคิดอันใดแต่น้องเชื่อใจพี่นพนะเจ้าคะ” //ปัจจุบัน// “คุณไฟครับถึงบ้านแล้วครับ” ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาทันทีหลังจากที่ถูกลูกน้องคนสนิทปลุก ผมเดินมานั่งที่ศาลาพร้อมกับนึกถึงเรื่องราวที่ฝันเมื่อครู่ ทุกอย่างมันเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆแล้วใช่ไหม “คุณไฟครับนักข่าวเล่นข่าวของคุณไฟแล้ว เอายังไงต่อดีครับ” “ปล่อยตามน้ำไปก่อน พรุ่งนี้เดี๋ยวก็มีตัวละครร้อนจนอยู่ไม่ได้ คิดจะทำของใส่แพรไหมก็ต้องมาเจอกับกูหน่อย” "คุณผิงผิงใช่ไหมครับ" "กูยังบอกไม่ได้สิ่งที่กูรู้มันไม่ใช่แค่ผิงผิง กูถึงยอมให้ละครเรื่องนี้ถ่ายทำต่อไง กูอยากรู้ว่าความจริงมันคืออะไร"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD