ณิรินพึมพำ เธอทุ่มสุดกำลังครั้งสุดท้าย แม้สายป่านของเธอใกล้จะขาดรอมร่อ “ฉันรู้ว่าแกพยายามอดทนอยู่ แต่...” “เรื่องที่ฉันขอ แกรีบจัดการให้ฉันด้วยละ ฉันให้เวลาเขาสนุกบนความทุกข์ของฉันอีกแค่สองอาทิตย์พอแล้ว” ณิรินฝืนพูดสีหน้าเรียบสนิท เธอต้องเข้มแข็งไว้ ไม่อย่างนั้นเธอก็จะน่าสมเพชมากขึ้น ผู้ชายคนนั้นลบหลู่เกียรติเธอได้ครั้งนี้อีกครั้งเท่านั้น หากเจอกันในครั้งหน้า ณิรินจะขอเอาคืน เขาจะได้รู้บ้าง การเหยียบย่ำคนไม่มีทางสู้ คือความไร้ศักดิ์ศรีของเขาเอง “ได้ ฉันจะรีบจัดการให้” อังคณารับปาก แล้วก็มองตามณิรินไป มือที่กำพวงมาลัยเกร็งแข็ง หลังจากนั้นก็สูดปาก ข่มความโมโหไว้ เธอคงต้องทำอะไรสักอย่าง เธอเตือนผู้ชายคนนั้นแบบอ้อมๆ บทความสั้นๆ ที่ไม่ได้ระบุตัวตนว่าคนในข้อความนั่นคือใคร สร้างเรื่องฮือฮาได้ไม่น้อย เพราะคนโพสต์คือนักข่าวสาวตัวตึง ‘คุกคามทางเพศคืออาชญากรรม’ การใช้ข้อต่อรองทางธุรกิจเพื่อ