บทที่2.เจ้าชาย...หรือโจร!!....

1491 Words

“อาาา...ได้โปรด...” หญิงสาววอนขอ...ขออะไรก็ไม่รู้ เมรีรู้แค่ว่า คนตรงหน้าเธอ เขาสามารถมอบมันให้ตนเองได้ “ได้สิ ถ้าเป็นความต้องการของเธอ!” เสียงแหบปร่ากระซิบตอบ มือแข็งแรงรวบข้อมือบางทั้งสองขึ้นไว้เหนือศีรษะ โน้มลำตัวก้มลงไปปรนเปรอเนินอกอิ่มด้วยปลายลิ้นเปียกชื้น “อะ...อื้อออ” เรือนกายโปร่งบางแอ่นหยัดขึ้น เปิดทางให้ชายหนุ่มฟอนเฟ้นเต่งเต้าอย่างยินดี ชายหนุ่มดูดกลืนความหวานล้นปริ่มของเนินอกงดงามที่ขยายเบ่งบาน ตอบรับสัมผัสของตนอย่างถูกใจ เขาปล่อยข้อมือบางทั้งสองข้างให้เป็นอิสระ แล้วค่อยลูบไล้ผิวกายนวลเนียน ไต่ละต่ำลงไปทุกทีๆ หญิงสาวเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสแสนแผ่วเบานั่น มันทำให้เธอหลงลืมทุกสิ่งทุกอย่างไปทันใด บทเพลงแห่งรักที่ไม่เคยรู้จัก เคยได้ยินแต่คำบอกเล่าในกลุ่มเพื่อนๆ วันนี้เธอกำลังจะได้รู้จักมัน และถูกบรรเลงขึ้นด้วยความไม่คุ้นเคย แต่กลับไม่เป็นอุปสรรคเท่าใด เมื่อมันเป็นเหมือนกลไกทางธรรมชาติ แม้จะไม่คุ้นเคยแต่ก็ขยับตามจังหวะได้แบบไม่ติดขัด พายุอารมณ์ที่สาดใส่ ถูกซัดกลับมาด้วยความไม่ประสีประสาของคนใต้ร่าง แม้หล่อนจะเงอะๆ งะๆ เพราะไม่คุ้นชินกลับเป็นการเพิ่มพายุอารมณ์ให้คุคลั่งมากขึ้น และเมื่อถึงจุดที่ไม่อาจทานทน ชายหนุ่มกระชากเสื้อผ้าบนตัวออกไปอย่างเร่งร้อน เขาทอดสายตาอ่อนเชื่อมมองผู้หญิงสาวสวยที่นอนบิดกายยวนยั่วอยู่กลางเตียงด้วยความหิวกระหาย ความงดงามตรงเบื้องหน้า แทบจะไม่มีใครเทียบเท่า ชายหนุ่มกระตุกยิ้มหยัน เขาไม่แปลกใจแล้ว ทำไมเหล่าเสือหิวในผับ!! ถึงพยายามจะลากหล่อนไปในที่ลับตา ที่แปลกใจเพียงอย่างเดียวคือความรู้สึกค้างคาอยู่ในหัว...เกิดอะไรขึ้นกับหล่อน? ผู้หญิงที่สดสะอาดเช่นนี้มาทำอะไรในสถานที่สุ่มเสี่ยง ร่างใหญ่หนาโถมเข้าใส่ เขาดันเรียวขางามตวัดขึ้นมาโอบไว้บนเอวสอบ ก่อนจะกดความแข็งขืนเข้าไปในกึ่งกลางร่างกายของหญิงสาวที่นอนปรือตามองอยู่อย่างไม่รอช้า! “กรี๊ดดด!! ...” เมรีหวีดร้องกับความเจ็บปวดแทบขาดใจ เธอตระหนกกับความรุนแรงที่เพิ่งจะได้รับรู้ “คุณพระ!!” อีธานครางเสียงปร่า ถึงจะพอคาดเดาไว้บ้าง แต่เขาไม่อยากจะคิด...ผู้หญิงคนนี้ยังคงมีสิ่งนั้นหลงเหลืออยู่ ‘พรหมจรรย์’ เวรแล้วไง!! ลำตัวอีธานเกร็งแข็ง เหงื่อไหลซึมเต็มหน้าผากกว้าง เมื่อเพิ่งรู้ชัดๆ หลังแทรกผ่านความแน่นตึงเข้าไป... เมรีนิ่วหน้า!! เธอหวีดร้องเสียงแหลม กระเด็นหลุดออกมาจากห้วงฝันที่เหมือนกับกำลังล่องลอยอยู่บนสรวงสวรรค์ แต่แล้ว....ความเจ็บปวดกลับฉุดกระชากเธอลงมาเสียนี่ เจ็บแปลบๆ ตรงจุดกึ่งกลางความเป็นหญิง ที่เหมือนว่าร่างกายของเธอกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ เมื่อมีบางอย่างแปลกปลอมแทรกลึกเข้ามา “อย่าดิ้นสิ!” ชายหนุ่มตะคอก เขากัดกรามกรอดๆ ตอนที่หยุดการดึงดัน รีบสะกด ข่มความบ้าคลั่งของตัวเอง เมื่อเพิ่งรู้ชัดๆ ตอนที่สายเกินไป “จะ เจ็บ ปล่อยฉันนะ” เมรีร้องห้ามเสียงขาดห้วง เธอพยายามดันตัวออกห่าง ความเจ็บปวดที่เต้นตุบๆ กึ่งกลางร่างกาย ย้ำให้ตนเองรู้ว่า... ทุกสิ่งมันสายเกินไปเสียแล้ว “นรก!” อีธานสบถลั่น!! กำมือแน่นและกำลังชั่งใจ แววตาคมดุก้มมองคนใต้ร่าง หล่อนกำลังทรมานเพราะความเจ็บรุมเร้า หากเขาถอยหลังตอนนี้ ก็คงไม่มีทางเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เกิดขึ้นได้ สิ่งที่ควรทำในเวลานี้...คือการเดินหน้าต่อ เพื่อทำให้ความทรงจำแสนเลวร้ายของหล่อน ทุเลาลง... “เอามันออกไปที ฮือๆ” หญิงสาวข่มความเจ็บ ออกปากไล่ชายแปลกหน้าตาสวยด้วยความรวดร้าว แต่จุดเชื่อมต่อระหว่างเธอกับเขาก็ยังเจ็บแปลบๆ ไม่หาย “ไม่ได้หรอกนะ! ไม่มีประโยชน์ ถ้าฉันถอยตอนนี้...มันจะแย่ทั้งสองคน สู้มาต่อให้จบๆ ไปดีกว่า เรามาไกลเกินกว่าจะถอยกลับแล้วล่ะ” มันอาจจะเป็นเพราะความเห็นแก่ตัวที่ผลักดันให้อีธานเดินหน้าต่อ ความทรงจำของหล่อนและเขา จะได้ไม่เลวร้ายเกินไป “ไม่...” หญิงสาวกัดฟันตอบ หน้าอาบน้ำตา แววตาเจ็บปวดรวดร้าว “มันจะเจ็บแค่ครั้งแรกเท่านั้นแหละ ทนนิดเดียวนะคนดี” เสียงทุ้มนุ่มกระซิบปลอบ กัดฟันฝืนร่างกาย ขยับคืบคลานลึกลงไปอีกนิดหนึ่ง “ยะ อย่า...” เมรีพยายามห้าม เสียงแผ่วหวิวสั่นเครือ แต่... เธอกลับต้องละอายอยู่ในใจ ร่างกายของเธอกำลังทรยศ เอวบางกับส่ายไหวขยับรับจังหวะรักที่เธอก็ไม่รู้จัก “เธอจะมีความสุขหลังจากนี้ ฉันสัญญา” อีธานให้สัญญาเสียงหนัก เขามั่นใจ ครั้งแรก ของเขากับเธอต้องสร้างความสุขให้แก่กันและกันแน่ เมรีครางเบาๆ ในลำคอ เธอปรือตาขึ้นมองผู้ชายตัวใหญ่ที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่บนร่างกายตนเอง เธอจดจำหน้านี้ไว้ แม้ความรู้สึกของตนเองกำลังสับสน มีทั้งอยากผลักไสกับกระแซะเข้าไปใกล้ๆ ความรู้สึกบางอย่างที่คืบคลานเข้ามา เป็นตัวผลักดัน มันเสียวแปลบปลาบจนร่างกายสั่นระริก เมื่อบางอย่างที่ฝังลึกเข้ามานั้น กำลังจะทำให้เธอตาย... อีธานยิ้มทรงเสน่ห์มันเคยใช้ได้ผลเวลาที่เขาต้องการหว่านเสน่ห์ และครั้งนี้คงไม่ต่างกัน เมรีอึ้ง เธอตะลึงไปกับความเคลิบเคลิ้ม จนมือแข็งแรงของเขาจับเอวบางของตนเองให้รั้งเข้าหาตัวเพิ่มขึ้น เธอจึงทำได้แค่หวีดร้องและดิ้นพล่าน เขาเริ่มต้นช้าๆ ผ่อนคลายความแน่นตึงในร่างกายของเธอเสียก่อน ปล่อยให้เธอคุ้นชินกับความรู้สึกแปลกใหม่ ก่อนจะโจนจ้วงสุดตัว เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม... เป็นความทรมานปนกับความเสียวซ่าน ผิวกายเธอซ่านระริก...ความหฤหรรษ์สาดใส่ จนสำนึกส่วนดีปลิดปลิว เมรีจมอยู่ในหุบเหวของความปรารถนา เธอดิ้นเร่าๆ เมื่อความทรมานนั้น ทำให้ตนเองทุรนทุราย เสียงครางแผ่วหวิว ดังไม่หยุดไม่หย่อน ผสมกับเสียงคำรามแหบห้าว... เมื่อสองหนุ่มสาว...จมดิ่งในหุบเหวแห่งความปรารถนา ตะเกียกตะกายเพื่อที่จะกระโจนแตะบันไดสวรรค์ และในที่สุดก็ถึงขีดจำกัด เขาและเธอกระโจนถึงจุดหมายปลายทางได้สำเร็จ... “อ้ายยยย” เมรีหวีดร้องเสียงแหลม ร่างกายเกร็งกระตุก เรือนกายอ่อนปวกเปียก อีธานโก่งคอคำรามลั่น เขาปลดปล่อยมวลความร้อนในร่างกาย ฉีดอัดสายธารขุ่นข้นสาดใส่กลีบดอกไม้แสนสวยทุกหยาดหยด ก่อนจะทรุดฮวบ!! นอนแนบอกอิ่ม หายใจหอบสั่น จนลำตัวกระเพื่อม เปลือกตาหลุบปิดลง เขาเหนื่อยอ่อนและต้องการพัก เมรีหลับสนิท...เธอเมาจัด บวกกับการเสียพลังงานมากมายในประสบการณ์ครั้งแรก... 10:00 นาฬิกา... แพขนตาหนาประหนึ่งปีกผีเสื้อกระพือไหวขยับถี่ๆ ก่อนจะเปิดฉับ เมื่อสิ่งที่ตนเองจับภาพได้ทางสายตา ไม่คุ้นตาสักนิด มือเรียวสั่นระริก ยกปิดปากตัวเองแน่นๆ ตกตะลึงกับภาพตรงหน้า...มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ‘ที่นี่ที่ไหน?’ เสียงถามดังขึ้นในหัว มันน่าตกใจเสียเหลือเกิน เมื่อลืมตาขึ้นมาในสภาพที่น่าอดสู เธอเปลือย แถมยังมีผู้ชายตัวใหญ่นอนคว่ำหน้าอยู่ด้านข้าง ‘คุณพระ!!’ สภาพร่างกายตนเอง คนไม่ประสีประสาก็คงรู้ เมื่อบนผิวเนื้อขาวผ่องเต็มไปด้วยริ้วรอย เพียงแค่ขยับร่างกาย ความ ‘เจ็บ’ พุ่งปราดจากกึ่งกลางร่างกายจนทำให้ตนเองตระหนกมากขึ้น เมรีฉวยผ้าห่มผืนบางมาห่อร่างเปลือยของตนเอง เธอคลานลงจากเตียงนอน น้ำตาหยดริน ควานหาเสื้อผ้าบนพื้นพรม กระโจนเข้าไปในห้องน้ำด้านข้าง รีบปิดล็อกประตูด้วยมือที่สั่นระริก ‘ต้องรีบไป!!’ เมรีคิดออกแค่นี้ การแก้ปัญหาเฉพาะหน้าที่ไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเอง หญิงสาวไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง สำนึกสุดท้ายก่อนทุกอย่างจะมืดมิด เธอกำลังดื่มเพื่อประชดบิดาอยู่ที่ไหนสักที่ ฝีเท้าเบากริบจรดลงบนพื้น เธอย่องออกมาเงียบๆ ก่อนที่ประตูห้องจะปิดลง เมรีหันไปมอง ‘เขา’ แผ่นหลังเปลือยเปล่าที่พ้นชายผ้าห่ม มีรูปรอยอะไรบางอย่าง...หญิงสาวขมวดคิ้ว เขม้นมองยังจุดนั้น ‘รอยสัก’ รูปมังกรตัวใหญ่ กับเสี้ยวหน้าคมคาย เธอขอจดจำหน้าเขาไว้ ก่อนจะรีบผลุนผลันจากไป... หญิงสาวนั่งห่อตัวลีบอยู่ที่เบาะหลังรถแท็กซี่ที่กำลังวิ่งฉิวไปยังจุดหมายปลายทาง เธอออกมาจากที่แห่งนั้น และกำลังตรงกลับบ้าน...

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more