“ได้ยินไหมข้าง่วงแล้ว”ส่งภาษามือบอกว่าถ้าง่วงก็หลับไปจะให้นวดทำไม
“เจ้านี่ นอกจากจะแสร้งว่าพูดไม่ได้แล้วเจ้า ยังแสร้งว่าโง่งมไม่รู้ว่าการที่ข้าเรียกเจ้ามานวดให้มันหมายความว่าอย่างไร จะมาหรือไม่หากไม่ยอมมาข้าจะไปอุ้มมาเดี๋ยวนี้”
ตวาดลั่นหุบเขา เสี่ยวเจิ้งพยุงตัวลุกขึ้น ปวดเมื่อยไปทั่วทั้งตัว อีกทั้งยังรู้สึกว่า ตัวร้อนเพราะพิษไข้ กอดอกก้าวเดินไปยังแท่นนอนก่อนที่ร่างบางจะร่วงพล่อยลงกับพื้นสติดับวูบไปทันที
“อย่าเสแสร้งลุกขึ้นเดี๋ยวนี้”ส่ายหน้าไปมา
“บอกให้ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้”
เอื้อมมือคว้าแขนบางต้้งใจดึงให้ลุกขึ้น แต่สัมผัสแรกที่อินเฉิงรับรู้คือผิวเนื้อที่ร้อนผะผ่าว ขมวดคิ้วก่อนจะสปริงตัวลงจากแท่นนอน ยกมือขึ้นอังที่หน้าผาก ยกมือกลับในทันทีความร้อนจากหน้าผากเนียนริมฝีปากแดงระเรื่อเผยอขึ้นเล็กน้อย อินเฉิงส่ายหน้ามาไม่ไล่ความคิดไม่ถูกกาลเทศะในหัวแม้แต่ยามนี้ริมฝีปากนางยังน่าจูบ หอบเอาร่างบางวาง
