ตอนที่ 5
1300 Words
"คุณไทเกอร์คะ ตื่นได้แล้วค่ะ"
แจ่มจันทร์ขึ้นมาดูพริกขิงบนห้อง แต่เจอไทเกอร์นอนหลับอยู่ที่โซฟา จึงปลุกเพราะตอนนี้ถึงเวลาทานอาหารเย็นแล้ว ทั้งไทเกอร์และพริกขิงก็ไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เมื่อเที่ยง
"ครับป้าแจ่ม" ไทเกอร์ลืมตาขึ้นมาก่อนจะลุกไปดูหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียง
"ป้าแจ่มจัดโต๊ะเลยครับ เดี๋ยวผมพาพริกขิงลงไปเอง"
"ค่ะ" แจ่มจันทร์รีบลงไปจัดโต๊ะอาหารตามคำสั่งของไทเกอร์ โดยมีน้ำใสคอยช่วยทำงาน
"พริกขิง ตื่นได้แล้ว ตื่นๆ" ไทเกอร์บอกเธออย่างเบาๆเพราะกลัวว่าถ้าเสียงดังแล้วหญิงสาวจะหงุดหงิด
"อื้อออ จะนอน" พริกขิงขยับตัวเล็กน้อยก่อนพูดออกมาเพื่อจะต่อต้านผู้ที่มารบกวนการนอนของเธอ
"ตื่นก่อนสิ ถึงเวลากินข้าวแล้วจะได้กินยาต่อ"
"ไม่เอา จะนอน"
"พริกขิงตื่นเดี๋ยวนี้นะ"เสียงทุ้มแข็งกร้าวเพื่อขู่ให็หญิงสาวยอมลุกขึ้นมา แต่ไม่มีท่าทีว่าจะลุกเลย
พรึ่บ! ว้ายยย!
พริกขิงตกใจจนร้องออกมา เมื่อชายหนุ่มอุ้มเธอขึ้นมาอย่างกะทันหัน เธอรีบกอดคอของเขาไว้อัตโนมัติเพราะกลัวจะตก
"ปล่อยฉันลงนะ ฉันยอมลุกแล้วก็ได้"
"ไม่ปล่อย ช่วยไม่ได้ตอนพี่บอกให้ลุก ทำไมไม่ลุกล่ะ" ไทเกอร์อุ้มหญิงสาวลงมาที่โต๊ะทานข้าวที่ตอนนี้มีอาหารจัดเสิร์ฟวางไว้บนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว บริเวณข้างๆก็มีแจ่มจันทร์กับน้ำใสที่ยืนอมยิ้มมองทั้งคู่อยู่
"ป้าแจ่มกับน้ำใสไปกินข้าวเถอะครับ เดี่ยวทางนี้ผมจัดการเองครับ"ชายหนุ่มบอกทั้งสอง ก่อนจะนั่งลงตรงหัวโต๊ะ ทั้งสองจึงเดินกลับไปที่ห้องครัวตามคำสั่ง
"เป็นยังไงบ้าง ยังเจ็บแผลอยู่หรือเปล่า"
"ก็ยังเจ็บอยู่สิ ใครมันจะไปหายไวขนาดนั้น" พริกขิงพูดออกไปพลางตักอาหารเข้าปาก เพราะเธอหิวมาตั้งแต่ตอนเที่ยงแล้ว แต่ก็ง่วงเกินกว่าจะลุกลงมา
"พูดดีๆหน่อยสิ แล้วบอกให้เรียกพี่ว่ายังไง ถ้าไม่ยอมเรียกระวังจะเจอดีนะ" ชายหนุ่มขู่พริกขิงก่อนจะลงมือกินข้าวอย่างเงียบๆ ระหว่างทานข้าวทั้งสองต่างสนใจแต่จานข้าวของตัวเอง เพราะหิวกันมาก
"คืนนี้อย่าเพิ่งอาบน้ำล่ะ ให้ป้าแจ่มมาเช็ดตัวให้ แผลเต็มตัวขนาดนี้ ถ้าอาบน้ำอาจจะทำให้เป็นไข้ได้ง่ายขึ้น แล้วก็คืนนี้พี่มีเข้าเวร อาจจะกลับมาช่วงเช้านะ"ไทเกอร์ที่กินข้าวเสร็จก่อน รีบบอกพริกขิงด้วยความเป็นห่วงเพราะที่นี่ไม่มีน้ำอุ่น ถ้าอาบน้ำเย็นก็กลัวว่าจะเป็นไข้ได้ ก่อนจะรีบลุกไปอาบน้ำเตรียมตัวไปโรงพยาบาล
พริกขิงที่กินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยก็มองตามชายหนุ่มไป แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรก่อนจะจัดการข้าวของตัวเองจนหมดเกลี้ยง แล้วจึงขึ้นห้องนอน และอาบน้ำ!! โดยไม่สนใจคำสั่งของไทเกอร์เลยแม้แต่น้อย
ทางด้านไทเกอร์ก่อนที่เขาจะออกไปทำงาน จึงแวะไปหาแจ่มจันทร์ก่อน
"ป้าแจ่มครับ ฝากเช็ดตัวให้พริกขิงด้วยนะครับ ผมไม่อยากให้เธออาบน้ำเพราะกลัวว่าจะเป็นไข้ครับ" ไทเกอร์รีบบอกกับแจ่มจันทร์ แล้วจึงรีบออกไปเพราะกลัวว่าจะเข้าเวรสาย ช่วงนี้ที่เขาเองเข้าเวรบ่อยกว่าเดิมก็เพราะต้องการไปเคลียร์งานในโรงพยาบาลให้เรียบร้อยแล้วมาจัดการงานที่ไร่ เขาเองเป็นเจ้าของโรงพยาบาลจึงไม่ต้องเข้าโรงพยาบาลบ่อยๆอยู่แล้ว จะเข้าไปก็แต่เคสที่อาการหนักมากเท่านั้น...
สองทุ่มกว่าๆแจ่มจันทร์ขึ้นมาหาพริกขิงเพื่อที่จะเช็ดตัวให้ตามคำสั่งของชายหนุ่ม
"คุณหนูคะ เปิดประตูให้ป้าหน่อยค่ะ"
"ค่ะ ป้าแจ่ม"เสียงใสตอบรับ ก่อนจะรีบมาเปิดประตูให้หญิงสาวที่ยืนอยู่หน้าห้อง
"ป้ามาเช็ดตัวให้คุณหนู ตามคำสั่งของคุณไทเกอร์ค่ะ"
"ไม่ต้องแล้วค่ะป้า หนูอาบน้ำไปแล้วค่ะ"เสียงของหญิงสาวเบาลงเมื่อตอบแจ่มจันทร์ว่าเธอนั้นอาบน้ำไปแล้ว หญิงสาววัยห้าสิบถึงกับตกใจไม่คิดว่าคุณหนูของเธอจะกล้าขัดคำสั่งของชายหนุ่ม เพราะตอนเด็กๆคุณหนูของเธอกลัวชายหนุ่มมาก ชายหนุ่มมักจะดุเธอเสมอเวลาที่เธอไม่เชื่อฟังคำสั่ง
"คุณหนูคะ ถ้าเป็นไข้ขึ้นมา คุณไทเกอร์โกรธแน่ๆเลยค่ะ คุณหนูไม่กลัวเหรอคะ"
"เอิ่มม...ก็กลัวนะคะ..แต่หนูยังไม่ได้เป็นไข้นี่คะ...ป้าไม่ต้องกลัวหรอกค่ะหนูอาจจะไม่เป็นไข้ก็ได้นี่คะ"พริกขิงตอบพลางคิดเพราะเธอเองก็พอจะรู้ผลที่ตามมาหากคืนนี้เธอเป็นไข้ขึ้นมาจริงๆ แต่อีกใจก็คิดดีเข้าไว้ว่าเธออาจจะไม่เป็นไข้ก็ได้
"คุณหนูนะ คุณหนู ถ้าเป็นไข้ขึ้นมา แล้วโดนคุณไทเกอร์ดุ ป้าก็ช่วยอะไรไม่ได้นะคะ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะป้า ป้ากลับไปพักผ่อนเถอะค่ะ"
"งั้นป้าไปก่อนนะคะ มีอะไรก็ตะโกนเรียกป้าได้นะคะ"
"ค่ะ ฝันดีนะคะป้าแจ่ม" พริกขิงบอกลาแจ่มจันทร์ก่อนจะกลับเข้ามานั่งที่เตียงของตัวเอง จริงๆแล้วเธอรู้สึกปวดหัวขึ้นมาแล้วเหมือนกัน เพียงแต่ไม่กล้าพูดกับแจ่มจันทร์ไปตรงๆ แบะรู้ดีว่าถ้าพรุ่งนี้เธอป่วยขึ้นมาเธอไม่รอดแน่ ชายหนุ่มต้องลงโทษหรือไม่ก็ดุเธอแน่ๆ
ช่วงกลางดึกที่เงียบสงัด รถคันสีดำเข้ามาจอดที่บริเวณโรงรถ ไทเกอร์กลับมาจากโรงพยาบาลไวกว่าปกติเพราะว่าเคลียร์งานที่ค้างไวเสร็จหมดแล้ว ที่จริงเขาคิดว่าจะนอนที่โรงพยาบาล แต่ก็เป็นห่วงหญิงสาวจึงรีบกลับมาดูอาการ
ไทเกอร์เปิดประตูห้องของพริกขิงเบาๆ หญิงสาวที่นอนห่มผ้าจนมิดคอกำบังนอนสั่นอยู่ด้วยความหนาวทั้งที่ตอนนี้ในห้องก็ไม่ได้เปิดแอร์ อุณหภูมิตอนนี้ก็อยู่ที่สิบเก้าองศา
มือหนาค่อยแตะไปที่หน้าผากก็พบกับความร้อนที่แผ่ออกมา ไทเกอร์รีบหยิบที่วัดไข้ออกมาจากกระเป๋าของตัวเอง
"39.1 ให้ตายสิ ทำไมไข้ขึ้นสูงขนาดนี้เนี้ย" ไทเกอร์หยิบยาแก้ไข้ออกมาแล้วจึงเทน้ำใส่แก้ว
"พริกขิงๆ กินยาก่อน" ชายหนุ่มค่อยประคองหญิงสาวที่สติยังมาไม่ครบลุกขึ้นพิงหัวเตียง
"อื้ม ปวดหัวอ่ะ ปวดหัวมากเลย" พริกขิงพึมพัมออกมาเบาๆ ริมฝีปากสีชมพูตอนนี้ซีดมาก ร่างกายก็ร้อนไปหมดทุกส่วน
"อ้าปากเร็ว กินยาจะได้หายปวดหัว" เขาค่อยๆป้อนยาให้หญิงสาวอย่างช้าๆ แล้วจึงหยิบแผ่นเจลลดไข้มาแปะที่หน้าผากให้
ไทเกอร์เฝ้าดูอาการของหญิงสาวตลอดเวลาจนไข้เริ่มลด จึงทิ้งตัวนอนบนเตียงของหญิงสาวแล้วดึงเธอเข้ามากอด และพรุ่งนี้เขาก็คงต้องสอบถามความจริงทั้งหมด เพราะไข้ขึ้นสูงเกินไป คาดว่าพริกขิงต้องอาบน้ำแน่ๆ คอยดูนะหายไข้จะจับลงโทษซะให้เข็ดเลย!!!
- Writer
