คิ้วเข้มขมวดเขาหากันเมื่อได้ยินชื่อ ไอ้หมอนั่นน่ะเหรอ ผู้ชายที่คอยตามตื้อพิชญาภา ขบกรามชักสีหน้าไม่พอใจ ลมหายใจหนักถูกทอดถอนออกมา
“ยกเลิกนัดมันซะ!”
“นี่คุณอรัญ คุณเอาแต่ใจมากเกินไปหรือเปล่า ฉันกับวีร์คุยกันรู้เรื่องแล้ว เราสองคนเป็นเพื่อนมานาน คุณจะมาเอาแต่ใจแบบนี้ไม่ได้นะคะ!”
“มันหลอกคุณ ไม่รู้หรือไง ยังไงมันก็คิดกับคุณเหมือนเดิมนั่นแหละ มันแค่เอาความเป็นเพื่อนมาอ้าง!”
“ไม่ว่าวีร์จะคิดยังไงฉันไม่สน ขอแค่วีร์รักษาระยะห่างในฐานะเพื่อนกับฉันก็พอแล้ว!”
“งั้นตามใจ ถ้าคุณอยากไป ผมไม่ว่าอะไร” เขายิ้มเจ้าเล่ห์ “แต่ก่อนไปผมขอแสดงความเป็นเจ้าของก่อนก็แล้วกัน”
ไม่ทันได้เอ่ยคำใด ริมฝีปากถูกฉกฉวยอย่างรวดเร็ว ลิ้นร้อนแทรกเข้ามาในโพรงปาก ควานหาความหวานอันเคยได้ลิ้มลองมาแล้ว จนกระทั่งคนถูกจบหอบหายใจ เขาจึงถอนริมฝีปากออกมา แล้วมองดูใบหน้าคนสวย ซึ่งกำลังแดงอยู่
“คุณอรัญ!”
“ทำไมเหรอครับ”
“ฉันเตือนค
