รถยนต์จอดเทียบหน้าบ้าน ชายหนุ่มอุ้มร่างคนเมาเดินเข้าสู่ด้านใน พิภพรีบตรงมาหาสีหน้าตื่นตระหนก โดยมีพลากรตามมาด้วย สองคนมองหน้ากัน พลากรขบกรามแน่น
“ผมจะอุ้มไปส่งที่ห้องนอนให้ครับ” อรัญกรณ์ออกปากอาสา
“ไม่ต้อง! ผมพาน้องผมไปเอง!” พลากรแย้ง แล้วรับน้องสาวมาไว้ในอ้อมแขน
“ยัยพีชเป็นอะไรไปครับ” พิภพถามสีหน้ากังวล
“เธอแค่เมาไวน์น่ะครับ ไม่มีอะไรน่าห่วง”
“ไปดื่มกันมาเหรอครับ” สีหน้าคนพูดดูยินดี
“พอดีมีนัดลูกค้าเซ็นสัญญาน่ะครับ ผมเลยพาคุณพีชไปด้วย จะได้เรียนรู้งาน”
“แบบนั้นดีมากเลยครับ”
“ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”
อรัญกรณ์ก้าวเท้าออกมาด้านนอก มือข้างตัวกำแน่น สีหน้าแววตาของพลากร ทำเอาเขาแทบอยากกระชากมันมาต่อยสักหมัด มันห่วงน้องสาวตัวเอง แล้วไม่คิดว่า พี่ชายเช่นเขา จะห่วงน้องสาวบ้างหรือไง เอาเถอะ ตอนนี้ยังไม่อยากแสดงตัวให้มันรู้ตัว คนอย่างมันต้องเจออะไรอีกมาก
แสงแดดส่องเข้ามา พิชญาภาเปิด
