CHAPTER 1
317 Words
Nandito ko ako ngayon sa canteen or should i say cafeteria HAHAHA parehas lang naman yun ang importante nakakain.
Nandito ko ngayon kase kakatapos lang ng klase ko ni hindi ko nga namalayan na nandito na pala yung alexa na yun at ang alipores nya.
Nagulat ako ng may magbuhos sakin ng juice at hindi ako nagkamali dahil pag-angat ko ng tingin nakita ko agad si alexa na tumatawa pati ang alipores nya.
"Girls tignan nyo ohh kawawa naman sya,yan ang nararapat sa isang cheap." Diniin nya talaga yung cheap.
"Ano ba problema mo?"-tanong ko sakanya with cold tone
"Girls ohh look that cheap nagtatanong pa kung ano problema." Saad nya sa alipores nya sabay tingin sakin.
"Ang problema ko ikaw baket kase hindi ka pa mawala-wala dito ng sa ganon di ko na makita ang panget mong mukha." Saad nya.
"Kung ayaw mo ko makita edi takpan mo mata simple as that." Nakangisi kong ani nakita kong umigting ang panga at nangigil na tumingin sakin akma nya sasampalin pero nahawakan ko ang kamay nya.
"Don't.you.dare.slap.me." Nanggigil kong ani pabato kong binato ang kamay nya.
Ngumisi ako ng may nakita akong juice at binuhos sa pangmumukha.
“How dare you baket mo ko binuhusan?" Tanong nya saken.
"Yaan ang bagay sayo bitch." Nakangisi kong saad.
"How dare you to call me that?" Nanggigil pa rin ani nya.
"Dapat lang sayo yan b***h ka kase nanahimik yung tao tapos bubuhusan mo ng juice." Ani ko
"You will pay of this." Saad nya nakaturo sakin.
"Then go do you want to do wala akong pakeelam." Saad ko
Nakita kong nanggigil pa rin sya
"Humanda ka talaga sakin babaeng poorita." Saad nya
"Ohh im scared." Pang-iinis ko sa kanya.
Dahil nanggigil sya ayun nagwalk-out HAHA wala naman binatbat yung babaeng yun.
Wala akong pakeelam dahil sanay na kong inaapi pero natuto akong lumaban dahil ayaw kong maging kawawa.
- Writer
