Alp ile okulun dışındaki pizzacıya gittiğimizde başını direk masaya gömmüştü. Alnını masanın en uç köşesine yerleştirmiş deli gibi aşağıya bakıyordu. Masanın altından onu kestiğimde ağlamıyordu. Öylece duruyordu.
"Pizzayı karışık söyledim."derken dikkatlice onu kesiyordum. Beni hiç duymamış gibi bozmadan devam etti.
"Onur'u çağırmamı ister misin?" diye sorduğumda anında bu fikirden soğudum ama zaten çok geçti. Buna da cevap vermezdi.
"Haklısın, ben de olsam istemezdim."
Kollarımı önümde birleştirerek ardıma yaslandığımda kafamı camın ötesine, yola dikmiştim. Aklımda hem Onur hem Alp aynı anda vardı. İkisiyle konuşmam çok yakın zamanlarda gerçekleştiği için düşünmeden edemiyordum. Çünkü yeni bir şey öğrenmiştim. Aklında biri vardı...Bunu da beklemiyordum.
Alp'in ilişkisini resmen Azra
