‘งานฝีมือตระกูลฉิน’
“มีใครอยู่หรือไม่” จื่อถิงเอ่ยขึ้นทันทีเมื่อเข้ามาในร้านแล้วยังไม่มีใครออกมาต้อนรับ ส่วนไป๋ฟางเซียนนั้นยังมองสำรวจสินค้าทุกอย่างในร้านอย่างละเอียด
“มาแล้ว มาแล้วขอรับ ขออภัยแม่นาง พอดีเสี่ยวเอ้อร์ป่วยจึงลาหยุด แล้ววันนี้ที่ร้านมีกำหนดส่งงานลูกค้ารายใหญ่จึงทำให้ยุ่งมาก มาต้อนรับช้าขออภัยด้วยขอรับ” หลงจู๊ของร้านกล่าวขออภัยพร้อมก้มหัวขอโทษไปมา จื่อถิงยังไม่ทันจะได้เอ่ยอันใด เสียงทุ้มของบุรุษเพศก็ดังขึ้น
“ว่าอย่างไร ใครมาหรือหลงจู๊”
“เป็นแม่นางน้อยสองท่านขอรับคุณชาย”
จบคำพูดของหลงจู๊ของร้านทุกอย่างก็นิ่งไป จื่อถิงมองไปยังคนใหม่ที่เดินมาจากหลังร้านอย่างพิจารณา นางรู้สึกคุ้นหน้าและคลับคล้ายคลับคลาเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน
“ขออภัยด้วย วันนี้ที่ร้านยุ่งจึงได้ต้อนรับไม่เต็มที่ ไม่ทราบว่ามีสิ่งใดให้ร้านฝีมือตระกูลฉินรับใช้หรือขอรับ” บุรุษผู้มาใหม่ที่ถูกหลงจู๊เรียกว่าคุ
