EP.8 โชคร้ายของบีน่า
1457 Words
EP.8 โชคร้ายของบีน่า
Prat คิรัน
หลังจากที่คิริวเข้ามาในห้องนอนของตัวเองแล้วเขาจึงเดินไปหยิบขวดไวน์และแก้วเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที มาเฟียหนุ่มถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทีละชิ้นก่อนจะลงไปนอนแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำโดยที่ด้านซ้ายมือของเขานั้นมีทั้งแก้วไวน์และโทรศัพท์วางอยู่ และในขณะเดียวกันโทรศัพท์ก็ได้สั่นขึ้นฉุดให้เขาต้องมองไปที่หน้าจอเพื่อดูชื่อเจ้าของปลายสายที่โทรเข้ามา
มีสายเรียกเข้าจาก น้ำริน
“ริวคะ”
“อืม”
“เมื่อคืนหายไปไหนคะ ไปไหนไม่บอกรินเลย แถมโทรไปก็ไม่รับด้วย”
“มีธุระ”
“งั้นคืนนี้รินรอคุณที่คอนโดนะคะ”
“อืม 3 ทุ่มไป”
“ค่ะ เดี๋ยวรินสั่งอาหารที่ริวชอบไว้ให้นะ”
“…” คิริวไม่ได้ตอบอะไรปลายสายกลับไปทำให้หญิงสาวในสายต้องขอตัววางสายไปเอง เขาจึงวางโทรศัทพ์ไว้ที่เดิมก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง
เวลาผ่านไปราวครึ่งชั่วโมงหลังจากที่มาเฟียหนุ่มได้ผ่อนคลายร่างกายของตัวเองจนพอใจแล้ว เขาจึงลุกขึ้นไปชำระล้างฟองออกและไปแต่งตัวเพื่อเตรียมออกไปข้างนอกอีกครั้งทันที
ติ๊ง! ในขณะที่เขากำลังสวมใส่เสื้อผ้าอยู่นั้นจู่ๆเสียงแจ้งเตือนไลน์ของเขาก็ได้ดังขึ้น พร้อมกับปรากฏชื่อของใครบางคนที่เขานั้นไม่ชอบขี้หน้ามากที่สุด
เด็กเวรได้ส่งข้อความถึงคุณ
เขาทำแค่เพียงมองไปที่หน้าจอเท่านั้นก่อนจะหันกลับมาแต่งตัวอีกครั้งจนได้เวลาเดินออกจากห้อง
แกรก! ทันทีที่เขาเปิดประตูออกมาก็เจอกับบีน่าที่กำลังยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องฝั่งตรงข้าม เนื่องจากห้องของทั้งสองนั้นอยู่ฝั่งตรงข้ามกัน
“หยุดเดี๋ยวนี้ค่ะ!” เสียงของเด็กสาวเอ่ยดังขึ้นทันทีที่คิริวกำลังจะก้าวเดินออกจากห้อง
“…”
“เรามีเรื่องต้องคุยกันนะ!” เด็กสาวพูดด้วยน้ำเสียงที่ต่ำลงเพราะเธอนั้นกลัวว่าจะมีใครมาได้ยินเรื่องราวระหว่างเธอกับคิริว
“เรื่อง?”
“นี่! อย่ามาตลกนะคะ! หนูต้องการให้คุณลบรูปนั้นค่ะ!”
“ทำไมต้องลบ?”
“แล้วจะเก็บไว้ทำบ้าอะไรล่ะ! จะเอากี่บาทก็ว่ามาค่ะ!”
“ขายให้เธอมันจะไปสนุกอะไร”
“ไม่คิดว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้นะ!”
“แบบนี้? แบบฉันมันทำไมห้ะ!” คิริวตะคอกใส่เด็กสาวพร้อมกับเดินปี่เข้าไปหาเธอ จึงทำให้เธอนั้นต้องรีบถอยหลังเข้าไปในห้องนอนของตัวเองทันทีโดยที่เท้าของคิริวนั้นก็ล้ำเข้ามาในห้องของเธอแล้วก้าวหนึ่งเช่นกัน
“อะ..ออกไปจากห้องหนูเดี๋ยวนี้นะ!”
“หึ คิดว่าฉันจะทำอะไรเด็กเวรแบบเธออีกหรือไง! อะไรที่ฉันกินแล้วฉันไม่กินซ้ำ!”
“เหอะ! พูดอย่างกับหนูสนใจคุณมากนักแหละ!”
“แต่ฉันเชื่อว่าถ้าพ่อแม่เธอได้เห็นรูปนี้ เขาคงจะสนใจพอสมควรเลยแหละ หึ”
“อย่านะ! ต้องการอะไรก็บอกมาสิคะ อย่ามาเล่นแบบนี้ไม่สมกับเป็นมาเฟียเลยนะ!”
“หึ” คิริวทำแค่เพียงยิ้มเยาะเย้ยใส่เด็กสาวเท่านั้นก่อนจะรีบเดินออกไปจากห้องของเธอ ทำให้เด็กสาวที่เห็นเช่นนั้นรีบสิ่งไปปิดประตูห้องทันที
หลังจากที่มาเฟียหนุ่มออกมาจากบ้านแล้วเขาจึงมุ่งหน้าตรงไปที่คอนโดทันที เนื่องจากเขาได้นัดกับคู่นอนของตัวเองไว้ เมื่อมาถึงทั้งสองนั้นก็เริ่มกิจกรรมบนเตียงกันทันที
“ฉันจะไปอาบน้ำ”
“งั้นรินอุ่นอาหารไว้ให้นะคะ”
“อืม” เมื่อริวเข้าห้องน้ำไปได้ไม่นานเสียงแจ้งเตือนไลน์ของคิริวก็ดังขึ้น ฉุดให้น้ำรินที่กำลังสวมใส่เสื้อผ้าอยู่ถือวิสาสะหยิบโทรศัพท์ของเค้าขึ้นมาดูว่าใครเป็นคนส่งข้อความมา เพราะถึงเธอจะเป็นแค่คู่นอนแต่ความรู้สึกที่เธอมีให้กับคิริวมากกว่านั้นอยู่แล้ว
คาเลนส์ : ไอ้รันบอกมึงกินกับเด็กในบ้าน จริงไหม?
ทันทีที่น้ำรินเห็นข้อความของคาเลนส์ที่ส่งมาเธอจึงรีบกดเข้าไปดูในแชทของคาเลนส์ทันที เนื่องจากเธอเคยแอบดูรหัสผ่านโทรศัพท์ของคิริว
“ยุ่งอะไรกับของฉัน?” แต่ไม่ทันที่น้ำรินจะได้กดเข้าไปอ่านเสียงของคิริวก็ดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของเธอ ทำเอาเธอนั้นสะดุ้งขึ้นเล็กน้อยก่อนจะรีบกดล็อกโทรศัพท์และวางลงที่เดิม เพราะกลัวว่าคิริวนั้นจะรู้ว่าเธอรู้รหัสปลดล็อกหน้าจอโทรศัพท์ของเขา
“ฉันถาม!”
“เปล่าค่ะริว รินแค่ดูว่าใครทักคุณมาเผื่อเรื่องสำคัญ”
“อะไรที่ฉันห้าม ก็อย่าทำ!”
“ค่ะ”
ประโยคของคิริวทำให้น้ำรินนั้นรู้เสียใจเล็กน้อยเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาคิริวแทบจะไม่เคยตำหนิเธอเลยไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม เพราะเธอนั้นทำตามข้อตกลงกับเขาเสมอมาในเรื่องของความเป็นส่วนตัวและในสถานะคู่นอน
คิริวเดินมาหยิบโทรศัพท์ของตัวเองก่อนจะเดินกลับมาในห้องน้ำเพื่อดูข้อความที่มีคนส่งมาเมื่อสักครู่นี้
คาเลนส์ : ไอ้รันบอกมึงกินกับเด็กในบ้าน จริงไหม?
คิริว : หัดเสือกตั้งแต่เมื่อไหร่?
คาเลนส์ : แฝดมึงต่างหากที่เสือกแล้วคาบข่าวมาบอกกู
คิริว : สาระแน
คิริวด่าคาเลนส์กลับไปเพียงเท่านั้นก่อนจะดึงผ้าขนหนูออกและเริ่มอาบน้ำใหม่อีกครั้ง
ช่วงเวลาตี4ครึ่งของอีกวันนาฬิกาปลุกของเด็กสาวได้ดังขึ้น บ่งบอกว่าเธอนั้นจะต้องลุกขึ้นมาทานยาคุมเม็ดที่สองแล้ว แต่ก็มีเหตุที่ทำให้เธอนั้นต้องลงมาด้านล่างเพราะน้ำเปล่าในห้องนอนของเธอนั้นหมดแล้วและเธอเองก็ลืมนำขึ้นมา ซึ่งในขณะที่เด็กสาวกำลังยืนดื่มน้ำอยู่นั้นเธอได้ยินเสียงเปิดประตูบ้านดังขึ้น ฉุดให้เธอต้องรีบเก็บน้ำเข้าตู้เย็นและเดินออกมาดูทันทีโดยที่ในมือของเธอนั้นยังคงกำแผงยาคุมเอาไว้อยู่
“ใครอ่ะ!”
“…” ไม่มีเสียงตอบรับดังกลับมาจะมีก็แต่เงาดำเท่านั้นพร้อมกับร่างของใครบางคนที่โผล่ออกมาจากในความมืด
“คะ..ใครคะ!” ความเงียบและบรรยากาศทำให้เด็กสาวเริ่มรู้สึกกลัวเธอจึงเลือกที่จะถอยหลังทีละก้าวแทน แต่ก็ต้องตกใจจนร้องกรี๊ดออกมาเมื่อคนในเงามืดนั้นพุ่งเข้ามาหาเธอ
“กรี๊ดด อื้อออ!” ไม่ทันที่เด็กสาวจะได้ส่งเสียงกรี๊ดจนสุดเสียงเธอก็ถูกมือหนาของคนในเงามืดปิดเอาไว้ ซึ่งเขาคนนั้นก็คือคิริวนั่นเอง
“จะแหกปากทำไม! เดี๋ยวมี๊ฉันก็ตื่นพอดี!”
“อึก! กะ..ก็พี่ไม่ตอบนี่คะ! หนูก็ตกใจ!”
“เสียงเธอนี่มันน่ารำคาญที่สุด!”
“ชิ! ชอบหาเรื่องกันอยู่เรื่อย! เหม็นก็เหม็น!”
“เหม็นอะไร!” คิริวเอ่ยถามพลางดมไปที่เสื้อผ้าของตัวเองเพราะเค้านั้นค่อนข้างที่จะซีเรียสเรื่องกลิ่นกายของตัวเอง
“เหม็นขี้่หน้าคนปากเสีย! แบร่!’
“ไอ้เด็กเวร! หยุดเดี๋ยวนี้!” การกระทำของเด็กสาวทำให้คิริวนั้นต้องรีบวิ่งตามเธอขึ้นมาบนห้องก่อนจะจับตัวเธอเอาไว้ ซึ่งเขาล็อกและพาเธอเข้ามาในห้องนอนของตัวเองโดยที่เด็กสาวนั้นไม่ได้เต็มใจ
“ปะ..ปล่อยหนูออกไปนะ!”
“หึ ปากดีใส่ฉันอีกสิ!”
“มะ..ไม่! หนูจะกลับไปนอนแล้วค่ะ!”
“อะไรในมือ?” เมื่อคิริวสังเกตเห็นเด็กสาวกำลังกำอะไรบางอย่างอยู่ในมือเขาจึงดึงออกมาจากมือเธอทันทีเพื่อดูว่าสิ่งที่กำอยู่มันคืออะไร
“ยาคุมฉุกเฉิน”
“หึ จริงสิ ฉันแตกในใส่เธอไปตั้ง2น้ำนี่ ถ้าไม่กินมีหวังท้องโต”
“คิดว่าหนูจะยอมท้องกับคุณหรือไง มีลูกกับคุณคงโชคร้ายไปทั้งชาติ!”
“หึ! งั้นลองดูหน่อยไหมล่ะ ว่าจะดีหรือร้าย!”
“กรี๊ดดด อื้ออๆ”
ไอ้บ้าริวมันจะทำอะไรลูกสาวเราอีกก?
ฝากกดหัวใจ+คอมเมนท์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์หน่อยนะคะ❤️
รีไรท์เมื่อ 17/9/66
- Writer
