EP.21 หนีกลับบ้าน
1386 Words
EP.21 หนีกลับบ้าน
Prat บีน่า
หลังจากที่เด็กสาวทานข้าวเสร็จแล้วเธอจึงนั่งรถแท็กซี่กลับมาบ้านทันที แต่ทว่าบ้านที่เธอไปนั้นคือบ้านของเธอที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ในบ้านสักคนเลย
บ้านคามิน
“คิดถึงดี๊กับมี๊จัง” ทันทีที่เด็กสาวเดินเข้ามาในบ้านเธอนั้นก็เดินตรงไปที่รูปที่ตั้งอยู่หน้าตู้กระจกทันที ซึ่งในรูปๆนั้นคือรูปที่มีเธอมารดาและบิดาของเธอนั่นเอง
คลืดดดดด คลืดดดดด
ในขณะเดียวกันโทรศัพท์ของเธอก็ได้สั่นขึ้นฉุดให้เธอต้องหยิบขึ้นมาดูชื่อเจ้าของปลายสาย
มีสายเรียกเข้าจาก ไอด้า
“ว่าไงไอด้า”
“นี่แกไปไหนเนี่ย ฉันกลับมาที่บริษัทไม่เห็นเจอแกเลย นี่จะเลิกงานแล้วนะ”
“ฉันกลับมาบ้านแล้ว พอดีออกไปคุยกับลูกค้ากับพี่คิริวมา”
“เหรอ แปลว่าแกจะไม่เข้ามาแล้วใช่ไหม”
“อืม ไว้เจอกันวันพรุ่งนี้นะ”
“โอเคๆ งั้นเดี๋ยวฉันกับธิดาไปเก็บของเตรียมตัวกลับบ้านก่อนนะ”
“อืม”
ตู๊ดดดดๆ ทันทีที่บีน่าพูดจบเธอจึงกดวางสายเพื่อนสนิทของตัวเองไปทันทีพร้อมกับเดินไปนั่งลงที่โซฟาใจกลางบ้าน
“หรือวันนี้จะขอป้าชาร์นอนที่นี่ดี โทรบอกก่อนดีกว่า” เธอบ่นพึมพำกับตัวเองก่อนจะตัดสินใจต่อสายหาชาร์ลอตค์เพื่อขออนุญาตนอนค้างที่บ้านของตัวเองในค่ำคืนนี้ เพียงไม่นานปลายสายก็รับสายของเธอ
“ฮัลโหลค่ะป้าชาร์”
“ว่าไงลูก มีอะไรจ๊ะ”
“พอดีว่าวันนี้หนูจะขอกลับมานอนที่บ้านดี๊ได้ไหมคะ”
“อ่าว ทำไมล่ะลูก นอนคนเดียวเหรอลูกมันอันตรายนะ”
“แค่คิดถึงบ้านค่ะ นะคะหนูขอกลับมานานที่นี่1วันนะคะ”
“เดี๋ยวให้พี่คิริวเขาไปอยู่เป็นเพื่อนแล้วกันนะ อยู่คนเดียวอันตราย”
“เอ่อ มะ..ไม่เป็นไรค่ะป้าชาร์ เดี๋ยวหนูให้ไอด้ากับธิดามานอนด้วยค่ะ!” ทันทีที่เด็กสาวได้ยินข้อเสนอของชาร์ลอตค์เธอจึงรีบปฏิเสธทันที เพราะคิริวนั้นเป็นตัวอันตรายสำหรับเธอมากกว่าสิ่งอื่นใด
“ไม่ได้จ่ะ มีแต่ผู้หญิง เกิดอะไรขึ้นจะทำยังไง ยังไงป้าจะบอกพี่คิริวเขาให้นะ”
“ค่ะ..”
“งั้นแค่นี้ก่อนนะลูก”
“ค่ะ สวัสดีค่ะป้าชาร์”
“จ่ะ”
ตู๊ดดดดดๆ ทันทีที่สายตัดไปเด็กสาวนั้นก็ถอนหายใจพรืดใหญ่ออกมาทันที ก่อนจะคิดหาวิธีว่าเธอนั้นควรจะทำยังไงเพื่อไม่ให้คิริวเข้ามาในบ้านของเธอได้
“ฝันไปเถอะว่าจะได้เข้ามาในบ้านเรา! ตัวอันตรายกว่าเราอยู่คนเดียวเยอะ!”
Prat คิริว
หลังจากที่มาเฟียหนุ่มแยกกลับเด็กสาวแล้วเขาจึงเดินทางมาที่คอนโดมิเนียมของน้ำรินทันที เพื่อมาทำกิจกรรมบนเตียงกับเธอ ซึ่งตอนนี้ทั้งสองนั้นได้ทำกิจกรรมกันเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และคิริวนั้นก็กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ที่ริมระเบียงโดยใส่แค่เพียงกางเกงสแล็คสีดำ
ในขณะที่คิริวกำลังยืนสูบบุหรี่อยู่นั้นน้ำรินที่กำลังนอนอยู่บนเตียงจึงถือวิสาสะหยิบโทรศัพท์ของคิริวขึ้นมาปลดล็อกรหัสผ่าน ซึ่งเธอนั้นปลดมันได้สำเร็จและกดเข้าไลน์ในทันที เมื่อเธอเข้าสู้ห้องแชทของบีน่าแล้วเธอจึงไล่อ่านผ่านๆก่อนจะไปสะดุดที่รูปของบีน่าที่กำลังนอนหลับอยู่บนเตียงโดยมีผ้าห่มผืนใหญ่คุมอยู่ ซึ่งภาพนี้ทำให้เธอนั้นรู้สึกอึ้งไปชั่วขณะเธอจึงเลื่อนแชทขึ้นไปอีกก่อนจะเห็นอีกภาพที่ทำให้มือไม้ของเธอนั้นสั่นนั่นก็คือรูปที่บีน่ากำลังนอนซบอยู่ที่อกของคิริวโดยเห็นใบหน้าของคิริวแค่เพียงครึ่งเดียว เธอจึงทำการส่งรูปเข้าเครื่องตัวเองทันทีโดยการส่งผ่าน AirDrop
“ทำอะไร” ในขณะเดียวกันเสียงของคิริวก็ได้ทักท้วงขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาในห้อง
“ดูเวลาค่ะ” หญิงสาวว่าพลางวางโทรศัพท์ของคิริวลงเช่นเดิมก่อนที่คิริวจะเดินมาหยิบโทรศัพท์ของตัวเองก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ
“เพราะเด็กนี่สินะ ที่ทำให้ริวไม่เหมือนเดิมกับริน” น้ำรินว่าพลางหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะกดเข้าไปที่อัลบั้มเพื่อดูรูปของบีน่าที่เธอกด AirDrop จากเครื่องของคิริวมาเมื่อสักครู่
เมื่อคิริวชำระล้างร่างกายเสร็จแล้ว เขาจึงรีบแต่งตัวและเดินออกมาจากห้องของน้ำรินทันที โดยไม่ได้บอกลาเธอแต่อย่างใด
คลืดดดด คลืดดดด
ในขณะที่เขากำลังยืนอยู่ในลิฟต์อยู่นั้นโทรศัพท์ของเขาก็ได้สั่นขึ้น ฉุดให้คิริวต้องหยิบออกมาดูชื่อเจ้าของปลายสายก่อนจะเห็นว่าเป็นมารดาของตัวเอง
“ครับมี๊”
“ไปแกล้งอะไรน้องหรือเปล่าเรา!”
“ทำไมครับ”
“น้องขอกลับไปนอนบ้าน เราไปแกล้งอะไรน้องใช่ไหมตาริว”
“ไม่”
“งั้นคืนนี้เราไปอยู่เป็นเพื่อนของด้วยแล้วกัน”
“…”
“ได้ยินที่พูดไหมตาริว”
“ครับ”
“แค่นี้แหละ แล้วอย่าไปพูดจาไม่ดีใส่น้องอีกล่ะ ถ้ามี๊รู้มี๊จะทำโทษเรา”
“แค่นี้ก่อนนะครับ”
“ไอ้ลูกคนนี้!”
“รักมี๊ครับ”
ตู๊ดดดดๆ คิริวไม่ได้รอให้มารดาของตัวเองตอบกลับมาแต่ชิงกดวางสายทันที
“หึ คิดจะหนีฉันกลับไปนอนบ้านสินะ”
Prat บีน่า
21:30 น.
ตอนนี้เด็กสาวนั้นได้ปิดประตูบ้านและประตูรั้วด้านนอกแล้วเรียบร้อยแล้ว และตอนนี้เธอได้ขึ้นมานอนบนห้องนอนของตัวเองแล้ว
“หวังว่าคงจะไม่มานะ”
“แต่ถึงจะมา ก็เข้าไม่ได้อยู่ดี เพราะเราล็อกประตู” เด็กสาวพูดอย่างมั่นใจก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเข้าไลน์เพื่อคุยกับอิฐ
พี่อิฐ : ทำอะไรอยู่
บีน่า : กำลังจะนอนแล้วค่ะ
พี่อิฐ : งั้นฝันดีนะครับ
บีน่า : ฝันดีค่ะ
หลังจากนั้นเด็กสาวจึงกดเข้าแอปพลิเคชันอื่นๆเพื่อให้ตัวเองนั้นเคลิ้มหลับ เพียงไม่นานเธอนั้นก็หลับใหลไปพร้อมกับหน้าจอโทรศัพท์ที่ดับลง เนื่องจากวันนี้การทำงานทำให้เธอรู้สึกเพลียเธอจึงหลับเร็วกว่าวันไหนๆ และคงเป็นเพราะได้กลับมานอนที่เตียงของตัวเองอีกครั้ง
เวลาผ่านไปราวหนึ่งชั่วโมง ในขณะที่เด็กสาวกำลังหลับใหลอยู่นั้นจู่ๆเธอก็รู้สึกเหมือนมีอะไรยุกยิกอยู่ที่ซอกคอและกกหูของเธอ ทำให้เธอนั้นต้องใช้มือปัดออก แต่ทว่าเมื่อมือของเธอโดนเข้ากับสิ่งนั้นก็ทำให้เธอต้องรีบใช้มืออีกข้างเปิดสวิตช์ไฟที่หัวเตียงทันที
แป๊ะ!
“พะ..พี่ริว!”
“ใครพี่เธอ?” ประโยคคำถามของคิริวทำให้เด็กสาวนั้นรับรู้ได้ถึงกลิ่นของแอลกอฮอล์และบุหรี่จางๆที่ปะปนอยู่ในน้ำหอมจากกลิ่นตัวของเขา
“ถะ..ถอยไปเลยนะ! เข้ามาได้ไงหนูล็อกประตูแล้วนะ!”
“พังเข้ามา”
“พี่ริว! นี่มันบ้านดี๊หนูนะ อย่ามาทำลายข้าวของของคนอื่น!”
“จะโวยวายทำไม?”
“…” ประโยคคำถามที่เรียบนิ่งของคิริวทำให้เด็กสาวต้องหยุดนิ่งไปทันที
“ฉันยังไม่ได้ทำโทษที่เธอขัดคำสั่งฉัน”
“ขัดคำสะ.. อื้ออ” ไม่ทันที่เด็กสาวจะได้พูดจบริมฝีปากของเธอนั้นก็ถูกริมฝีปากหนาของคิริวเข้าประกบทันที
“มานอนที่นี่เพราะหนีฉัน?”
“เปล่าสักหน่อย! แค่อยากกลับบะ.. อื้อออ” เด็กสาวถูกประกบจูบเข้าอีกครั้ง ซึ่งรสชาติจูบของคิริวทำให้เธอนั้นสัมผัสได้ถึงบุหรี่และแอลกอฮอล์ได้อย่างชัดเจน
“มะ..เมาก็ไปนอนสิคะ! มาไล่จูบคนอะ.. อื้อออ”
“หึ!” คิริวถอนจูบก่อนจะยกยิ้มขึ้นและประจูบลงอีกครั้ง…
พี่ริวมันผีเข้าล้ะฉันว่านะ..
ตั้งแต่ EP.21 ไป ไรท์ขออนุญาติติดเหรียญนะคะ ?
รีไรท์เมื่อ 21/9/66
- Writer
