EP.18 ไอ้โรคจิต
1440 Words
EP.18 ไอ้โรคจิต
Prat บีน่า
เวลาผ่านไปราวครึ่งชั่วโมงตอนนี้เด็กสาวกำลังนั่งดื่มกับเพื่อนๆของเธออยู่โดยที่คุยแชทไลน์กับอิฐไปด้วยพลางๆ
“นี่มึงคุยกับพี่อิฐจริงจังเหรอวะ” ไอด้าเอ่ยถามขึ้นเมื่อเธอเห็นชื่อเจ้าของแชท
“ก็คุยๆไปก่อน ดูๆเขาก็หน้าตาเจ้าชู้พอสมควร ใช่ไหมหิน”
“ไม่รู้ว้ะ แต่ถ้ามันทำบีเสียใจก็คงต้องเจอกันหน่อย”
“แหม๋! ปกป้องเป็นเมียเลยนะมึงเนี่ยอีหิน!”
“กูก็ปกป้องมึงทุกคนนั่นแหละ! ใช่ไหมธิดา”
“อื้ม ใช่ๆ~”
ในขณะที่พวกเธอกำลังนั่งดื่มกันอยู่นั้นจู่ๆก็มีใครบางคนเดินเข้ามาหาพวกเธอ ซึ่งเขาคนนั้นคือ อิฐ พี่ชายของหินนั่นเอง
“ไงครับสาวๆ”
“อ่าวพี่อิฐ!”
“เจอหน้าพี่ต้องตกใจขนาดนั้นเลยหรือไงเรา”
“เปล่าค่ะ~ แสดงว่าหลอกถามหนูใช่ไหมเนี่ย!”
“5555 ครับ ก็อยากเจออ่ะ”
“เห็นผมบ้างป้ะเนี่ยเฮีย! ทักแต่หญิง!”
“เออๆ มาไม่เห็นบอกกูเลยนะมึงอะ!”
“ว่าแต่เฮียมากับใครอะ”
“พวกไอ้ฟอร์ด ไปนั่งด้วยกันไหมสาวๆพี่จองโซนVIP ไว้อะ”
“ถ้าชวนไปนั่งด้วย คืนนี้พี่ต้องเลี้ยงนะคะ” ไอด้าพูดพลางเข้าไปควงแขนบีน่าเอาไว้
“สบายครับ ปะไปนั่งโต๊ะพี่กัน”
“เดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำแป๊บหนึ่ง ไปด้วยกันปะ”
“ไปดิ ธิไปไหม”
“ไปสิ” หลังจากนั้นทั้งสามสาวจึงพากันเดินมาห้องน้ำทันที พวกเธอสลับกันเข้าเพราะคนต่อคิวกันค่อนข้างเยอะเนื่องจากวันนี้เป็นคืนวันเสาร์
ในขณะที่บีน่าและไอด้ากำลังยืนรอธิดาเข้าห้องน้ำอยู่นั้น จู่ๆเด็กสาวก็นึกขึ้นได้ว่าคิริวเข้ามาในคลับนี้พร้อมเธอแต่ทว่าเมื่อเธอนั่งดื่มได้สักพักเธอกับไม่เห็นเขาแล้วไม่ว่าจะโซนไหนก็ตาม
“มองหาอะไรอะบี”
“ปะ..เปล่าๆ”
“ว่าแต่ฉันไม่เห็นพี่ริวเลยนะ เข้ามาพร้อมกันไม่ใช่เหรอ”
“ไม่รู้อะ อย่าไปสนใจเขาเลย”
“มาแล้วจ้า ไปกัน” เป็นเสียงของธิดาที่พูดขึ้นพร้อมกับเดินออกมาจากห้องน้ำ
“ปะ”
เมื่อสามสาวพากันเดินมาถึงโซนVIP โต๊ะของอิฐ พวกเธอก็ต้องพบกับชายหนุ่มอีก2คนที่เธอนั้นไม่รู้จัก แต่คงเดาไม่อยากว่าพวกนั้นเป็นเพื่อนของอิฐ
“นั่งเลยค่ะสาวๆ นี่เพื่อนพี่ไอ้ฟอร์ดกับไอ้เฟรนด์”
“สวัสดีค่ะพี่ๆ”
“ไอด้า คนนี้ธิดา ส่วนคนนี้ บีน่า ที่กูเล่าให้พวกมึงฟัง”
“อะไรคะ! นินทาอะไรหนูคะพี่อิฐ!”
“เปล่าสักหน่อย พี่แค่บอกพวกมันว่าพี่ปิ้งสาวอยู่คนหนึ่งเธอสวยมากก็แค่นั้นเอง”
“แน่ะ! โกหกหรือเปล่าคะ”
“จริงๆไม่เชื่อถามพวกมันสิ”
“มันโกหกครับน้องบี”
“เชี้ยฟอร์ด!”
“5555 มันชมน้องจริงๆ เพื่อนพี่มันไม่เอาผู้หญิงมาพูดเสียๆหายๆหรอก”
“แล้วไปค่ะ!” หลังจากนั้นทุกคนในโต๊ะก็ต่างพูดคุยกันจนกระทั่งเวลาผ่านไปอีก1ชั่วโมง
คลืดดดด คลืดดดดด
ในขณะที่เด็กสาวกำลังนั่งดื่มอยู่นั้นจู่ๆโทรศัพท์ของเธอก็ได้สั่นขึ้นพร้อมกับปรากฏชื่อของคิริวผู้ที่โทรเข้ามา
มีสายเรียกเข้าจาก คนใจร้าย!
“ใครโทรมาเหรอคะ” อิฐเอ่ยถามขึ้นเมื่อเขาเห็นจอโทรศัพท์ของบีน่ามีสายเรียกเข้า
“พี่ที่บ้านค่ะ”
“ไม่รับเหรอ”
“ไม่ค่ะ” ทันทีที่เด็กสาวพูดจบเธอจึงกดตัดสายของคิริวไปทันที แต่ไม่ทันที่เธอนั้นจะได้วางโทรศัพท์หน้าจอเธอก็ปรากฏข้อความจากไลน์ของคิริวขึ้นอีกครั้ง
คิริว : ได้ส่งรูปภาพ
คิริว : มาหาฉันข้างบน
เมื่อเธอเห็นว่าคิริวส่งภาพมาก็ทำให้เธอนั้นรู้ทันทีว่าภาพที่ส่งมานั้นคือภาพอะไร
บีน่า : อยู่ตรงไหนหนูจะรู้ไหมคะ!
คิริว : มีชื่อหน้าห้องชั้นสอง อย่าให้ฉันไปตามถึงที่
บีน่า : บ้าอำนาจ!
เมื่อเด็กสาวตอบแชทคิริวเสร็จแล้วเธอจึงเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าทันทีพร้อมกับกระซิบไปที่หูของไอด้า
“ฉันต้องไปหาพี่ริว ยังไงแกกลับก่อนได้เลยนะ”
“เขายังอยู่นี่เหรอ”
“เห็นบอกให้ขึ้นชั้นบน”
“หืม ถึงขนาดเปิดห้องเลยเหรอ!”
“ชู้ววว! เบาๆสิ!”
“มีอะไรกันสองคนนี้” หินเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนสาวทั้งสองของตัวเองซุบซิบกัน
“เรื่องของผู้หญิงย่ะ!”
“หนูต้องกลับก่อนนะคะพี่อิฐ พอดีพี่ชายสั่งให้กลับบ้านค่ะ”
“ไอ้รันน่ะเหรอ”
“รู้จักด้วยเหรอคะ”
“พี่ไปแข่งรถสนามมัน แล้วไอ้รันเหรอที่มารับ”
“พี่ริวค่ะ ยังไงขอตัวก่อนนะคะ”
“ให้กูไปส่งไหม”
“ไม่เป็นไรหิน ฉันฝากไอด้ากับธิดาด้วย”
“อืม เจอกันที่มหาลัย”
“โอเคๆ” เมื่อเด็กสาวพูดจบเธอจึงเดินออกมาที่ทางออกทันที แต่ทว่าเธอนั้นไม่ได้ออกไปไหนและเดินหลบๆเข้าๆในร้านอีกครั้งก่อนจะรีบหาทางขึ้นไปบนชั้นสอง
ห้องคิริว (ห้ามเข้าก่อนได้รับอนุญาต)
“ลูกค้าประจำหรือไงกัน!” เธอบ่นขึ้นอีกครั้งก่อนจะยกมือขึ้นมาเคาะประตู แต่ไม่ทันที่เธอนั้นจะได้เคาะประตูห้องก็ถูกเปิดออกมาจากด้านในจนทำให้เธอนั้นต้องตกใจ
“อุ๊ย! ขะ..ขอโทษค่ะ~”
“บีน่า.. มาหาไอ้ริว?”
“ชะ..ใช่ค่ะ” เด็กสาวงุนงงเล็กน้อยที่ชายหนุ่มตรงหน้ารู้จักชื่อของเธอ
“เข้ามา!” เป็นเสียงของคิริวที่ดังขึ้นฉุดให้เด็กสาวต้องรีบเดินเข้าไปทันที
“พี่รัน..”
“ขึ้นมาทำอะไร”
“พี่ริวไลน์ตามหนูค่ะ พอดีหนูดื่มอยู่กับเพื่อนข้างล่าง”
“ตามมา!”
“ค่ะ~” เด็กสาวทำได้แค่ทำตามคำสั่งของคิริวคือเดินตามเขาไปอีกห้อง แต่ยังไม่ทันที่เธอนั้นจะได้ออกมาเธอกับถูกคิรันดึงแขนเอาไว้ซะก่อน
“ไม่ต้องไป”
“…” เสียงของคิรันทำให้คิริวนั้นต้องหันกลับมามองเขา
“กูบอกให้มึงเลิกทำ”
“ปล่อย!”
“เห้ยๆ! มึงสองคนจะมาทะเลาะกันเพราะผู้หญิงทำไมเนี้ย! ไอ้รัน นั่นของพี่มึงมึงไม่เคยทำแบบนี้นะ”
“…” คิรันไม่ได้โต้ตอบอะไรวิลเลียมกลับไป เนื่องจากที่เขาทำแบบนี้ก็เพราะว่าไม่อยากให้เด็กสาวสดใสอย่างบีน่าต้องถูกทำร้ายจิตใจ เพราะเขาเองก็รู้สึกผิดเล็กน้อยที่ไม่สามารถช่วยเธอลบรูปได้
“มะ..ไม่เป็นไรค่ะพี่รัน” เด็กสาวว่าพลางดึงแขนของตัวเองเบาๆทำให้คิรันต้องยอมปล่อยมือของเธอให้เป็นอิสระ
“ไป!” แขนของเด็กสาวถูกกระชากอีกครั้งด้วยแรงดึงของคิริว และตอนนี้คิริวนั้นก็กำลังจะพาเธอเดินขึ้นไปชั้นที่สาม แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเจอกับอิฐที่กำลังยืนอยู่ที่บันไดชั้นสอง
“พี่อิฐ”
“พี่เป็นห่วงเลยตามมา”
“บีไม่เป็นไรค่ะ พี่อิฐกลับไปหาเพื่อนๆเถอะค่ะ”
“มีอะไรให้พี่ช่วยไหม”
“อย่าเสือก!” เมื่อคิริวพูดจบเขาจึงก้าวเท้าเดินอีกครั้งและตรงขึ้นไปชั้นสาม ซึ่งเป็นชั้นที่มีการ์ดกั้นบันไดอยู่ ทำให้อิฐไม่สามารถตามขึ้นไปได้
ตุบ! ทันทีที่เข้ามาในห้องเด็กสาวก็ถูกเหวี่ยงให้นั่งลงบนที่โซฟาทันที ซึ่งแรงกระแทกทำให้เธอนั้นรู้สึกจุกเล็กน้อย
“อึก! จุกนะคะ~”
“เลิกยุ่งกับไอ้อิฐซะ!”
“คะ? พี่มีสิทธิ์อะไรมาสั่งหนูคะ”
“หึ อยากให้ฉันพูดว่าเธอเป็นเมียหรือไง!” คิริวว่าพลางบีบไปที่แก้มของเด็กสาวจนเธอนั้นต้องจับมือของเขาเอาไว้
“อื้อ! จะ..เจ็บ!”
“ตราบใดที่ฉันยังสนุกกับร่างกายของเธออยู่ เธอห้ามยุ่งกับใครทั้งนั้น!”
“อื้อ!” ทันทีที่คิริวพูดจบเขานั้นก็ก้มลงมาประกบจูบริมฝีปากของเด็กสาวทันที ซึ่งแรงจูบของเขาทำให้เด็กสาวถึงกับปากแตกเพราะเขากัดไปที่ริมฝีปากของเธอ..
“ไอ้โรคจิต!”
“เออ! ทนให้ไหวแล้วกัน!”
EP.ต่อไปมี NC
ฝากกดหัวใจ+คอมเมนท์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์หน่อยนะคะ???
รีไรท์เมื่อ 20/9/2566
- Writer
