Eve geldiğinde saat neredeyse akşam 9 olmuştu, gelir gelmez sarılarak karşıladım onu.
Beni belimden tutarak ayağımı yerden kesip boynumu öptü, ardından gülümseyerek beni izledi.
"Çok özledim seni İdil, bu kadar özleyeceğimi ben bile tahmin etmiyordum.
"Nasıl da güzel kokuyorsun, doya doya içime çekmek istiyorum seni!"
O böyle dedikçe içim kaynıyordu adeta, beni yere bıraktığında kollarının arasına girdim ve beraber salona ilerledik.
"O zaman birazdan çekmeye başlayabilirsin, ama şimdi biraz dinlen, ardından yemek yersin.
"Çok yorulmuş olmalısın, bu aralar başını bile kaldırmıyorsun işinden, o yüzden benim yanımda istediğin kadar dinlen."
Ona iyi gelmek istiyordum yanında olacağım bu son günlerde, beni kötü olarak hatırlamasını istemiyordum çünkü.
Koltuğa oturduktan sonra kollarının
