ตอนที่10# หรือความหลงจะทำให้บุรุษตาบอดไปแล้วจริง ๆ
ปลายยามอิ๋นหลินหลีฮัวก็ตื่นขึ้นมาแล้วด้วยหน้าที่มิอาจหลบหลีกพอถึงยามเหม่านางก็พร้อมไปเยี่ยมอาการของพระสวามีแล้ว เรือนเหวินเซียวอยู่ตรงหน้าเหลียวไปอีกด้านคือเรือนหรูอี้
"คารวะพระชายาเอกหลินพ่ะย่ะค่ะ"เนี่ยกงกงเห็นพระชายาเอกหลินแล้วเขาจึงรีบมาคารวะด้วยกิริยายิ่งกว่ายินดี
"เนี่ยกงกง ไม่ต้องมากพิธีข้ามาเยี่ยมองค์ชายหกมิทราบว่าเขาตื่นหรือยัง"
"ตื่นแล้วพ่ะย่ะค่ะรอสักครู่"
เนี่ยกงกงรีบร้อนหันมาบอกให้หลินหลีฮัวรอก่อนส่วนเขานั้นเดินหายเข้าไปแจ้งแก่ผู้เป็นนายทันที
"องค์ชายหกพ่ะย่ะค่ะพระชายาเอกหลินมาขอเข้าเฝ้า"
"ให้นางไสหัวไป!"
"แต่ว่า…"
"ไส-หัว-ไป!"
เนี่ยกงกงเลี้ยงดูใกล้ชิดองค์ชายหกมาตั้งแต่อายุเพียงหกขวบย่อมต้องรู้นิสัยของผู้เป็นนายดีภายในใจของเขาหวังดีต่อจ้าวหลิวเย่เพียงใดแต่เขาไม่รับสุดท้ายก็ทำได้เพียงเดินคอตกออกมารายงานหลินหลีฮัวเท่านั้
