“เก็บทุกอย่างที่กูส่งไปไว้ให้ดีที่สุด”
“อืม ทุกอย่างมันกำลังเป็นแบบที่เราเคยคุยกันไว้นั่นแหละ และดูเหมือนมันจะง่ายกว่าเดิมด้วย”
“รู้แล้วน่า กูรู้ว่ากูกำลังทำอะไร มึงก็รู้ว่ากูเกลียดมันมากแค่ไหน”
“คนอย่างกูไม่มีทางพลาด”
“กูไม่เคยคิดรักผู้หญิงคนไหนอยู่แล้ว”
“เออ กูไม่ใช่คนผลีผลาม รีบมากเดี๋ยวไก่จะตื่น”
“เออ ๆ แล้วเจอกัน”
ฉันรีบลืมตาตื่นเมื่อถ้อยคำหลายประโยคดังแว่วเข้ามาในโสตประสาท
แต่พอลืมตาตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลย ไอ้คุณชายโรคจิตยังคงหลับสนิทอยู่ข้างกายฉัน
“ก็ยังหลับหนิ แล้วเสียงใครวะ”
“โอ๊ย ปวดหัวเป็นบ้าเลย” ฉันทุบที่หัวสองสามที รู้สึกเหมือนหัวจะระเบิด
สงสัยถ้อยคำพวกนั้นฉันคงฝันมั้ง
แล้วดูสภาพฉันสิ ยับเยินสิ้นดี นี่ฉันเสียความซิงให้ผู้ชายที่เคยไม่ถูกกันสินะ
“เฮ้อ ช่างเถอะ ไม่ได้สำคัญอะไรอยู่แล้ว” ฉันพึมพำและค่อย ๆ ลุกออกจากผ้าห่ม ซึ่งฉันไม่ได้สวมใส่อะไรสักอย่าง เมื่อคืนส
