Chapter Thirty-seven
Unti-unting binuksan ni Father Michael ang kanyang mga mata. Bahagya pa siyang nahilo. Nang sa tingin niya ay humupa na ang hilong nararamdaman niya ay dumilat muli siya at naupo. Nilibot niya ang kanyang tingin at napagtantong nasa impyerno pa rin siya. Dinig niya pa din ang mga panaghoy ng mga kaluluwang nilalamon ng apoy ng impyerno.
Tinitigan niya ng maiigi ang dagat na apoy. Napapaisip siya kung ano ang pinaplano ni Lucifer sa kanila. Bakit ipinakita ang kanilang past lives, ano ang gusto nitong ipahiwatig sa kanila.
“Ang sakit ng ulo ko.” Napatingin siya kay Uriel na kakabangon lang din. Isa-isa ng nagkamalay ang mga kasama niya. Nakita pa niyang napahilamos ng mukha si Roman bago tiningnan silang lahat.
“Totoo ba ang lahat ng mga iyon? Panagin
