Chapter Twenty-eight
Hindi siya makapaniwala sa kanyang mga narinig. Para bang nabingi siya sa mga sinabi sa kanya. Matamlay na umakyat ng rooftop at naupo na lamang siya sa simento. Hindi niya mapigilang maluha dahil sa mga nangyayari sa kanya ngayon. Parang noong isang araw lang ay maayos pa ang lahat pero ngayon ay wala na.
“They left you already?” Napalingon siya sa pinaggalingan ng boses at nakitang wala namang ibang tao. Tumayo na siya at tiningnan ang paligid at wala namang ibang tao ang nandoon maliban sa kanya.
“Hindi mo sila totoong kaibigan.”
“S-sino ka?!” sigaw niya at napahawak siya sa kanyang mga tainga.
“Ginagamit ka lang pala dahil sa matalino ka. Ngayong bumagsak ka ay bigla ka na lang hindi pinansin?”
“Sino ka?! Tigilan mo ako!” sigaw niya at nagpaikot-ikot, p
