ตอนที่ไม่มีชื่อ
1228 Words
ผ่านไปอีกหลายปี
เปลวกนก... TALK
@อังกฤษ
ตอนนี้เรียนจบแล้ว ฉันเดินเตร่เที่ยวไปตามสถานที่ท่องเที่ยว ฉันชอบที่นี่มาก ๆ มันเป็นประเทศที่สวยงามจริงๆค่ะ
การใช้ชีวิตที่เมืองนอกไม่ใช่ง่ายๆ กว่าจะเรียนจบก็แทบตายเหมือนกัน คิดถึงบ้านมากๆแล้ว อยากกินอาหารไทย คิดถึงที่สุด
แม่คะน้าแต่งงานแล้ว ฉันไม่ได้ไปช่วงนั้น ติดสอบเลยไม่ได้ไปร่วมงาน ไม่รู้ว่าเจ้าบ่าวของแม่เป็นใครด้วย กรรมไหมล่ะ
การใช้ชีวิตที่นี่มีเพื่อนใหม่ๆวัฒนธรรมใหม่ๆ เหมือนเปิดหูเปิดตาได้กว้างขึ้น ฉันเดินเข้าไปในร้านอาหารไทย เจอผู้หญิงคนนึงคุ้นมากๆ อุ้มลูกอยู่ ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆ
“เหมียวใช่ไหม!!
เหมียวหันมามองฉันด้วยความตกใจ แต่ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วยล่ะ
“อืม มะ...มีอะไรหรือเปล่า?”
“เหมียวแต่งงานแล้วเหรอ”
ฉันมองหน้าเด็กผู้ชายอายุสัก4ขวบนี่แหละสลับกับหน้าเหมียวไปมา ถึงเหมียวจะเคยร้ายแต่ฉันก็เคยเป็นเพื่อนดีต่อกัน จะมาผิดใจตอนที่มีเรื่องฉันกับวศินแค่นั้นเอง
“อืม”
“พ่อเด็กล่ะ “
“ตายแล้วล่ะ แล้วตอนนี้เปลวเรียนจบยัง”
“จบแล้ว ลูกน่ารักจัง มาให้แม่เปลวอุ้มหน่อยเร็ว”
“แงงงงงง ฮึก!!แงงงง ไม่ให้อุ้ม ฮื่อๆ”
“ไอดินติดแม่อะ เขาไม่ชอบให้ใครอุ้ม ขอตัวนะ”
เหมียวอุ้มลูกเดินไปเลย ฉันเองก็งงๆผ่านมาหลายปีแล้ว ทุกคนต่างมีครอบครัวกันหมด เหลือแต่ฉันสินะ
เปลวจะกลับไปหาแล้วนะชุมพล เตรียมตัวไว้ให้ดี
@ประเทศไทย
การกลับมาในรอบหลายปี คิดถึงแม่คะน้า คิดถึงโจทย์เก่าด้วยป่านนี้คงแต่งงานมีครอบครัวไปแล้ว มีครอบครัวก็ช่างการแก้แค้นยังไม่จบสิ้นหรอก ฉันกำลังจะได้ชำระแค้น
ฉันลากกระเป๋ามาเรื่อย ๆ วศินกับแม่คะน้ายืนโบกไม้โบกมือให้ฉันอยู่
“เปลว ทางนี้”
“คิดถึงจังเลย” ฉันเข้าไปกอดแม่คะน้ากับวศิน คิดถึงมากจริงๆ ฉันกอดแม่เอาไว้แน่นๆ ตามองไปมองชายที่ยืนข้างๆแม่
“พ่อประพงษ์”
ฉันมองลุงประพงษ์อย่างงงๆ ก่อนจะคลายกอดจากแม่คะน้า มันคืออะไร ลุงประพงษ์มารอรับใคร ฉันไม่เข้าใจ
“รู้จักคุณประพงษ์ด้วยหรือเปลว”
“รู้ พ่อไอ้พลไง”
“พลแฟนเก่าเปลว”
“ขอคุยกับแม่แบบส่วนตัวได้ไหม”
“ได้สิลูก”
ฉันจับแขนแม่คะน้าเดินออกมา แม่คะน้ามองหน้าฉันงงๆ
ผ่านไปหลายปีฉันไม่รู้เรื่องนี้มันเกิดขึ้นมาได้ยังไง แม่คะน้าแต่งงานกับพ่อชุมพล แล้วแม่ชุมพลล่ะ อย่าบอกนะว่าแม่คะน้า
เป็นมือที่สามในครอบครัวชุมพล
“แม่รู้ไหมว่าพ่อประพงษ์มีเมียชื่อศจี”
“แต่เมียพ่อประพงษ์ตายแล้วนะลูก ตายได้2ปีกว่าแล้ว
แม่แต่งงานได้2เดือนเอง”
“ไอ้พลมันรู้ไหม”
“รู้แต่ไม่เคยมานอนบ้าน พลไปนอนคอนโดไม่มานอนบ้าน ตลอด2เดือนที่ผ่านมา”
“แม่เป็นมือที่สามใช่ไหม”
“ไม่ได้เป็นนะลูก ตอนที่เมียเขายังไม่ตาย เขามาจีบแม่ก็จริงก็เหมือนผู้ชายหลายๆคน แต่แม่ไม่เล่นด้วย เขาก็คุยจีบแม่มาตลอด พอเมียเขาตายสัก2ปีแม่ถึงเปิดใจจากนั้นก็แต่งงานกัน”
“แม่พูดความจริงใช่ไหม?”
“ความจริงมุกอย่างลูก”
“เปลวจะเชื่อแม่สักครั้ง”
“ขอบคุณที่เชื่อแม่”
ฉันจับมือแม่เดินมาพ่อประพงษ์ยืนยิ้มให้ฉันอย่างอบอุ่น วศินเองก็เช่นกัน เรื่องมันชักจะบานปลายมากกว่าเดิมแล้วตอนนี้
“ไปอยู่บ้านพ่อกับแม่คะน้านะ”
“เปลวขออยู่บ้านเดิม”
“ไปอยู่กับแม่เถอะ จะได้ช่วยดูแลแม่ด้วย”
“เปลวจะไปเยี่ยมบ่อยๆแล้วกัน”
“นะๆเปลว แม่คิดถึงเปลว ไปอยู่ด้วยกัน” แม่คะน้าจับมือฉันส่งสายตาอ้อนวอน
“ก็ได้ค่ะ”
@บ้านภักภิรมณ์
ฉันมาเหยียบบ้านหลังนี้ในรอบหลายปี ตั้งแต่เลิกกับชุมพลฉันไม่ได้มาที่นี่อีกเลย ทุกอย่างไม่เปลี่ยนไปเลย ยังคงเหมือนเดิม ฉันมองไปที่โซฟาตัวโปรดของแม่ศจี ตรงนั้นเคยมีแม่ศจีนั่งอยู่
เราเคยช่วยกันทำขนม ยังคิดถึงอยู่เลย ภาพเก่าๆยังจำได้ไม่เคยลืม
“เอากระเป๋าคุณเปลวไปเก็บห้องข้างๆห้องชุมพลนะแจ๋ว” พ่อประพงษ์เอ่ยกับสาวใช้
“ค่ะ”
“เปลวไปห้องด้วยเลยก็ได้ เปลวอยากพักผ่อน” ฉันเอ่ย
“พรุ่งนี้เจอกันนะ” วศินเอ่ยกับฉัน
“อืม เดี๋ยวใลน์หานะ”
“อืม”ฉันขึ้นไปนอนบนห้อง บ้านหลังใหญ่หรูหราสะอาดสะอ้าน บ่งบอกว่าพ่อประพงษ์ร่ำรวยมากๆเฟอร์นิเจอร์ถูกระดับเต็มบ้าน ฉันมองเตียงหรูแล้วล้มตัวลงนอน ฉันนอนหลับยาวเลยจนตอนดึกๆเกิดหิวเลยจะลงมาหาอะไรกิน พอเปิดประตูออกมา ได้ยินเสียงคนครางเบาๆ จะเดินผ่านไปเลยมันก็ไม่ใช่ ฉันเลยเดินไปหน้าห้องนั้น
“พลคะ เร็วๆซี้ดดด”
ตับๆๆๆ!!!
“แรงๆอีก อ่าส์”
เคร้ง!! ฉันชนแจกันแตกกระจาย ฉิบหายแล้วฉันรีบเดินลงมาข่างล้างเลย
“มึงเป็นใครหยุดเลยนะ!!
ฉันชะงักเท้าก่อนจะหันไปมองเจ้าของเสียง ไหนว่าไปนอนคอนโดทำไมถึงมาอยู่บ้าน เขาพันผ้าเช็ดตัวพันท่อนล่างหลวมๆ เดินตรงมาหาฉัน
“.....”
“อีเปลวนรก!!!”
“กูเองแหละไอ้เชี่ย”พล”
“อีนรก อีร่าน”
“มึงก็ไม่ต่างจากกูหรอก ไอ้คำว่าร่านเนี่ยมอบให้มึงด้วย กินยาต้านไวรัสบ้างนะ สงสัยเอดส์แดกแล้วมั้ง”
“อีเชี่ย!!” เขาตวาดเสียงดังพร้อมกำมือแน่น คงโกรธล่ะสิ แต่ใครจะสน ฉันเดินมาที่ครัว จากนั้นก็เปิดตู้เย็น หยิบแชนวิสออกมา ไอ้เวรพลตามมาพร้อมกับปิดฝาตู้เย็นใส่หัวฉันแรงๆ
ปั๊ก!!!
“โอ้ยยยยย มึงเป็นส้นตีอะไร มึงอย่าคิดว่ากูไม่สู้”
“มึงกูเข้ามาสิ”
“มึงเจอกูแน่”
ฉันหยิบไข่ที่ฝาตูเย็น ไข่เยอะมากมีทุกไข่ ไข่เป็ดไข่ไก่ไข่เค็มไข่เหยี่ยวม้ามีหมด ปาใส่แม่งเลย
“อีเปลว “
โป๊กๆๆๆๆ!!
“อีเชี่ย” อีนรก โอ้ย!!โดนเบ้าตากูอีเวร!!
“สมน้ำหน้าไอ้ควาย!!
โป๊กๆๆๆ!!
“โอ้ยยยยย เข้าปากกู”
ฉันปาไข่รัวใส่เลยจนเกลี้ยงจากนั้นก็หยิบน้ำมันมาเทใส่พื้น
ชุมพลมันพุ่งมาล้มไปเป็นท่า ล้มลุกคลุกคลานมาหาฉัน หยิบถุงแป้งเทใส่สิคะรออะไร
“ใส่ไข่ใส่แป้งใส่น้ำมัน เหลือน้ำตาลสินะอร่อยเลยเหอะเลย”
“กูจับมึงได้มึงตายแน่”
“มึงลุกเดินให้ได้ก่อนไอ้เชี่ย””
ฉันแกะน้ำตาลจากนั้นก็เทใส่ตัวมัน สภาพตลกมากเลยตอนนี้ มันพยายามยืนแต่ก็ลื่นน้ำมันล้มลงไม่เป็นท่า ฉันรับปลีกตัวออกมาพร้อมหยิบแซนวิสเข้าปากกินอย่างสบายใจ
“อีเปลว!!!
- Writer
