โซ่พันธกานต์

EP 6. บ้านน้อยหลังสีขาว

EP 6. บ้านน้อยหลังสีขาว

“ฟื้นแล้วค่ะคุณอเล็ก” แม่บ้านสูงวัยหันมาบอกชายหนุ่ม อเล็กซานโดรพยักหน้าน้อยๆ แม่บ้านก็เดินกลับออกไปอย่างรู้งาน เมื่อเขาอยู่ตามลำพังกับดารินทร์เขาก็เดินเข้าไปหยุดยืนอยู่ข้างเตียง

ดารินทร์ค่อยหยัดกายลุกขึ้น เมื่อเธอตั้งตัวได้ก็เงื้อมือขึ้นหมายจะตบชายหนุ่มเต็มแรง แต่ดูเหมือนเขาจะรู้ตัวอยู่แล้วว่าต้องพบกับอะไร เขาจึงรวบแขนหญิงสาวเอาไว้อย่างรวดเร็ว

“ถ้าอยากให้ฉันจูบอีก ไม่ต้องตบก็ได้แค่บอกฉันดีๆ ฉันยินดีให้บริการเธอแบบถึงอกถึงใจเชียวล่ะ” เขาพูดหน้าตายยังผลให้คนโดนขโมยจูบแรกถึงกับหน้าแดงก่ำ

“คุณมัน...” เธอเม้มริมฝีปากเข้าหากันสนิท เมื่อเห็นดวงตาแวววับ ถ้อยคำที่หมายจะต่อว่าก็ถูกกลืนหายกลับเข้าไปในลำคอ ด้วยกลัวว่าเขาจะทำโทษเธอโดยการจูบเหมือนเมื่อสักครู่

“เธอท้องจริงๆ” แววตาเย็นชาของเขาหรี่แสงลงเล็กน้อย กระนั้นดารินทร์ก็เดาไม่ออกอยู่ดีว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ ภายใต้บุคลิกเย็นชาของเขานั้นคิดเห็นอย่างไรกับสายเลือดซึ่งถือกำเนิดขึ้นในท้องของเธอ

“ฉันไม่จำเป็นต้องโกหกคุณ สิ่งที่ฉันพูดเป็นความจริง” แม้จะไม่ทั้งหมดก็ตาม...ดารินทร์เงยหน้าขึ้นราวกับกลัวว่าหากเธอเผลอก้มหน้า น้ำตาที่พยายามกักเก็บเอาไว้อาจไหลรินออกมาประจานความอ่อนแอก็เป็นได้

“อินตราไม่ยอมให้ฉันสัมผัสท้อง ทั้งที่เธอบอกว่าตั้งท้องลูกของฉันได้สามเดือน” เขาเล่าด้วยน้ำเสียงราบเรียบ มีเพียงแววตาเท่านั้นที่แสดงถึงความเจ็บปวด

อเล็กซานโดร วิจิตรไพฑูรย์ ชายหนุ่มลูกครึ่งไทย-บราซิล อายุ 35 ปี ผ่านการแต่งงานและการหย่ามาได้ไม่นาน สถานะตอนนี้คือหนุ่มโสดเนื้อหอมอันดับต้นๆ ของเมืองไทย ธุรกิจกาแฟของเขาได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก เขานำเข้ากาแฟจากบราซิล ในขณะเดียวกันก็คิดค้นพันธุ์กาแฟเพื่อปลูกในภาคเหนือของประเทศไทย แฟรนไชส์ร้านกาแฟกว่าหลายร้อยสาขาทั่วโลก การันตีได้ว่ากาแฟของเขาได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก ด้วยหน้าตาและฐานะเช่นเขาจึงมีผู้หญิงมากหน้าหลายตา พยายามเสนอตัวและทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้ขึ้นเตียงกับเขา เพียงเพราะหวังจับเขาให้อยู่หมัด

ทว่ามีเพียงอินตราที่เขาตกลงแต่งงานด้วย ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะความหลงใหลในรูปลักษณ์ อินตราเป็นคนสวย สวยชนิดที่เรียกได้ว่าหาตัวจับยากทีเดียว ประจวบกับบิดามารดาเร่งรัดอยากอุ้มหลาน เขาจึงตัดสินใจแต่งงาน ซึ่งมันคือสิ่งที่ผิดพลาดที่สุดในชีวิตของชายหนุ่ม

“อินตราอาจมีเหตุผล” ดารินทร์พยายามจะแก้ตัวแทนน้องสาว เธอแทบไม่รู้ตื้นลึกหนาบางระหว่างความสัมพันธ์ของอินตราและอเล็กซานโดรเลย อีกทั้งเธอเคยพบเขาแค่เพียงครั้งเดียวในงานแต่งงานของอินตรา ซึ่งจะว่าไปแล้วเขากับเธอแทบไม่ได้ทักทายกัน เพราะเธอหัวหมุนต้องคอยดูแลจัดการความเรียบร้อยในงานทุกอย่าง กระนั้นเขาก็ยังจำเธอได้ ว่าเธอเป็นพี่สาวต่างสายเลือดของอินตรา

“ถ้าเธออุ้มบุญลูกของฉันกับอินตราจริงๆ ฉันคิดว่าอินตราคงเตรียมการเรื่องนี้เอาไว้ล่วงหน้าพอสมควร”

“ยังไงหรือคะฉันไม่เข้าใจในสิ่งที่คุณพูด” หญิงสาวเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัย มันจะมีอะไรมากไปกว่าแค่ผู้หญิงคนหนึ่งอยากมีลูกกับผู้ชายที่ตัวเองรัก

“เธอท้องได้กี่เดือนแล้วดารินทร์”

“ห้าเดือนเศษแล้วค่ะ”

“เป็นช่วงเวลาเดียวกันกับที่อินตราขอให้ฉันไปทำกิฟต์พอดี อินตราทำกิฟต์พร้อมๆ กับให้เธออุ้มบุญ ฉันไม่รู้หรอกนะว่าอินตราทำเพื่ออะไร”

“ก็เพราะอินรักคุณน่ะสิคะคุณอเล็กซานโดร ทำไมคุณถึงไม่ให้โอกาสน้องสาวของฉัน ปรับความเข้าใจกันแล้วกลับมาใช้ชีวิตคู่อีกครั้ง ในเมื่อคุณกำลังจะมีลูกด้วยกัน”

“อินตราไม่ได้รักฉัน” น้ำเสียงลอดไรฟันและนัยน์ตากรุ่นโกรธทำให้ดารินทร์เลือกที่จะเงียบ ไม่กล้าพูดอะไรออกไปเพราะกลัวว่าเขาจะโกรธแล้วอาจรังแกเธออีก

“แต่รักเงินของฉันต่างหาก ช่างเถอะ พูดไปเธอคงไม่เข้าใจหรอก” เขาตัดบทเสียดื้อๆ ทำให้ดารินทร์ไม่อาจรู้ได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างอเล็กซานโดรกับอินตราเป็นเช่นไรกันแน่ แล้วเหตุแห่งการหย่าร้างมาจากความเห็นแก่ตัวของชายหนุ่มจริงหรือไม่

“แต่ตอนนี้อินกำลังจะมีลูกกับคุณ”

“ฉันไม่รู้หรอกว่าอยากให้เด็กคนนี้เกิดมาจริงๆ หรือเปล่า มันกะทันหันเกินไป”

“อย่าพูดแบบนี้ค่ะ” เธอยกมือขึ้นปิดปากเขา

ความใกล้ชิดทำให้ทั้งสองต่างสบตากันเนิ่นนาน

เมื่อดารินทร์รู้สึกตัวว่าทำเรื่องไม่สมควรเธอจึงรีบดึงมือกลับแล้วไขว้มือไว้ด้านหลัง

“ถ้าลูกรู้เข้าจะเสียใจนะคะ ที่พ่อไม่ต้องการเขา” เธอพูดด้วยน้ำเสียงและใบหน้าจริงจังจนอเล็กซานโดรโน้มหน้าลงไปใกล้ๆ ท้องของหญิงสาว

“ถ้าเด็กคนนี้เป็นลูกฉัน ฉันรับรองว่าเขาจะได้รับความรักทั้งหมดจากฉัน” พูดจบเขาก็ยืนขึ้นแล้วสาวเท้าออกจากบ้านไม้สีขาวหลังเล็ก ทิ้งให้ดารินทร์หัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ

ทำไม...เธอถึงรู้สึกอิจฉาเด็กในท้อง หรือว่าเธออยากเป็นที่รักของผู้ชายเย็นชาคนนั้น...

บ้าไปแล้วดารินทร์ เธอไม่ควรหลงเสน่ห์เขา อย่าลืมสิว่าเขาคือสามีของอินตรา แม้จะเป็นอดีตสามีก็ตาม หญิงสาวพยายามข่มความรู้สึก แต่ก็ยากเต็มที ในเมื่อรสจูบอ่อนนุ่มยังติดอยู่ที่ริมฝีปาก เธอยังรับรู้ได้ถึงสัมผัสหวามที่กระตุกหัวใจให้เต้นผิดจังหวะ

จูบแรกของฉัน...