ตอนที่สาม เติมต้องการ 2
1256 Words
ศรัณย์กลับมาที่คอนโดมิเนียมไม่ดึกมากนัก เพราะเเม้จะไปดื่มต่อที่ผับของเติมต้องการ เเต่ว่า ปฐพีและน่านฟ้ารีบกลับอย่างผิดปรกติ เที่ยวกลางคืนแล้วกลับเร็วผิดวิสัย เขาเลยต้องโดนหางเลขกลับบ้านไวมาด้วย ทั้งที่เเลกเวรเช้าวันพรุ่งนี้ออกแล้วเพราะกลัวกลับดึกเกินไป แต่ที่ไหนได้เขากลับต้องเเยกกับเพื่อนอย่างรวดเร็ว ไม่น่าเชื่อว่าเพื่อนที่เขาหวังพึ่งพาจะตีตั๋วเข้าสมัครเป็นพ่อบ้านใจกล้าไปแล้ว ถึงว่าพอเขาชวนออกไปดื่มเพราะมีเรื่องไม่สบายใจ มันถึงได้รวมหัวกันแนะนำให้เขาหาเด็กมาอยู่เป็นเพื่อน เพราะพวกมันตั้งใจจะทิ้งเขาไว้กลางทางนี่เอง
แถมตอนแยกย้ายกัน มันยังขับไล่ให้เขากลับมาอยู่กับเด็กหน้าตาเฉย
"ไอ้แซม ข้าว่าดื่มไปก็เมาเปล่าๆ เอ็งกลับไปกินปิ่นโตให้ชื่นใจเถอะ ช่วยให้ลืมกว่ากินเหล้าอีก ดีต่อสุขภาพร่างกายของเอ็งด้วยนะ"
ศรัณย์นึกถึงคำพูดของน่านฟ้าในตอนที่กดเปิดรหัสเข้าประตูคอนโดมิเนียม นึกถึงหน้าสวยหวานของเหมือนแพรแล้วก็อดคิดไม่ได้...
ชื่นใจอะไรกันล่ะ มีแต่เรื่องปวดหัวไม่เว้นแต่ละวันขนาดนี้
"กลับมาแล้วเหรอคะ" พอศรัณย์เดินเข้าห้องไป เขาก็เห็นเธอยืนประสานมืออยู่ที่โต๊ะกินข้าว หนังสือเรียนวางกองอยู่พร้อมเอกสารแบบเอสี่ และคอมพิวเตอร์ตัวเล็กของเธอตั้งเด่นหราอยู่ หญิงสาวยังสวมชุดนักศึกษาอีกต่างหาก
เธอคงคิดว่าเขาจับได้เรื่องเป็นนักศึกษาแล้ว เลยไม่ต้องปกปิดอะไรแล้ว
เหมือนรู้ว่ากวาดสายตามองข้าวของเธอ เหมือนแพรเลยรีบบอก
"คือฉันมีรายงานต้องทำก่อนทำโพรเจกต์น่ะค่ะ" เธอปิดคอมพิวเตอร์แล้วเก็บข้าวของรวมทั้งหนังสือเรียนที่วางกองรวมกับเอกสารต่างๆ บนโต๊ะ ตอนแรกมันวางกระจายเหมือนว่าเธอใช้งานทุกอย่าง แต่ตอนนี้ เธอกวาดเรียบในเวลาเพียงครู่เดียว...
"ทำเสร็จแล้วเหรอถึงได้เก็บ"
"เสร็จแล้วค่ะ เหลืออ่านทบทวน แต่เอาไปอ่านที่มหาลัยพรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ คือ... ฉันรีบเก็บเพราะไม่อยากให้คุณขัดตา"
ศรัณย์อึ้งเล็กน้อย ถ้าที่ผ่านมาเธอร้ายกว่าที่เคยเห็นสักหน่อย เขาจะคิดว่านั่นคือการประชดจากเธอแล้ว แต่เธอบอกหน้าซื่อๆ เลยเชื่อว่าเธอคิดอย่างนี้จริงๆ ก็ยอมรับว่าขัดตาจริงนั่นล่ะ เขายังไม่หายเคืองเรื่องเธอยังเป็นนักศึกษาเลย
"คุณมีอะไรจะใช้ฉันหรือเปล่าคะ " เธอเดินมาประสานมือตรงหน้า ช้อนตาขึ้นมอง คงนึกขึ้นได้ว่าหน้าที่ตัวเองคืออะไร...
ก็ดี รู้งานกว่าที่คิด
"จะอาบน้ำ ช่วยอาบได้หรือเปล่าล่ะ"
"..." หญิงสาวอึ้ง
"ฉันไม่เคยทำ แต่จะพยายามค่ะ"
"รู้ว่าทำไม่เป็น อาสาแข็งขันขนาดนั้นได้ยังไง"
"คุณบอกเองว่าคืนนี้จะสอนบทเรียนที่สอง ฉันจะได้เป็นปิ่นโตที่ไม่ไร้เดียงสา" เธอย้อนเอาคำพูดของเขาที่พูดกับเธอเอาไว้มาพูดอีก... ยืนหน้าจ้องตาเขา ทำตัวเป็นฝ่ายรุกเพื่อให้เขาไม่ผลักไสเธอ ขืนทำตัวน่ารำคาญมีหวังเขาได้เฉดหัวเธอไปไหนสักที่ พร้อมพ้นจากงานที่เขามอบหมายให้แน่ๆ
ศรัณย์ยิ้มขัน เขาเดาออกว่าเธออาสาเอาอกเอาใจเขาอย่างแข็งขันทั้งที่แก้มแดงแล้วแดงอีกเพราะว่ากลัวเขาจะเลิกจ้าง เมื่อครู่เขาเผลอทำหน้าเซ็งตอนที่เห็นหล่อนอ่านหนังสือกับทำรายงานขนาดนั้นหรือไงนะ เธอถึงได้กระตือรือร้นจะเอาใจเขาขนาดนี้
"งั้นก็ตามมา" ปรายตามองเธอแล้วก็กวักเรียกให้เดินตามเขาไป
ศรัณย์เดินเข้ามาในห้องน้ำของห้องนอนใหญ่ อ่างอาบน้ำตั้งเด่นตระหง่าน ส่วนคนตัวเล็กก็เดินตามมาห่างๆ พอให้เอื้อมมือถึง เธอช้อนตามองเขาเหมือนรอฟังคำสั่งมากกว่า
"เคยผสมน้ำในอ่างอาบน้ำหรือเปล่า"
หญิงสาวส่ายหัว...
"ฉันไม่เคยใช้อ่างอาบน้ำหรอกค่ะ" เพราะห้องน้ำแสนกว้างห้องนี้ มีตู้อาบน้ำอีกตู้ เธอคงใช้แบบนั้นมากกว่า เขาเองก็เช่นกัน แต่วันนี้นึกสนุกอยากใช้อ่างขึ้นมา คนริเริ่มคิดเลยลงมือเปิดน้ำอุ่นกับน้ำเย็นลงอ่างด้วยตัวเอง ซ้ำยังใจดีสอนเธออีกด้วย
พอน้ำเต็มมืออีกมือหนึ่งของเขาแกะกระดุมเสื้อเชิ้ต แต่แกะได้เม็ดเดียว ก็เรียกคนที่ยืนมองอย่างกริ่งเกรงด้วยสายตา ไม่ต้องให้พูดมากเธอเดินเข้ามาหาเขาและแกะกระดุมเสื้อให้
เขาก้มมองเธอ ผิวแก้มเนียนใสมีสีแดงระเรื่อ เธอขยันหน้าแดงเสียจริง
"จะถอดให้แต่เสื้อ?" เขาถามเมื่อเธอแกะกระดุมและดึงเสื้อออกพ้นไหล่เขา... มือเล็กๆ เลยเลื่อนมาปลดเข็มขัดให้เขา พอเห็นว่ามือเธอสั่นๆ ก็เลยสงสาร เอื้อมมือมาจับมือเล็กเอาไว้ หญิงสาวเลยเงยหน้ามองขึ้นมา
เขาจ้องตาเธอกลับ เห็นว่านัยน์ตาที่ใสวาวนั้นมีความสงสัยอยู่ในนั้น
"ผมจัดการเอง เธอถอดเสื้อผ้าของคุณเถอะ น่าจะถนัดกว่า"
"จะให้ฉันลงอ่างด้วยหรือคะ"
"อืม"
ไม่มีเสียงใดๆ จากเธออีก หญิงสาวจัดการชุดตัวเองเงียบๆ เขาเองก็เช่นกัน ศรัณย์ขัดใจอีกครั้งกับชั้นในลายการ์ตูนสีหวานของหญิงสาว จะทำให้เขารู้สึกผิดกับการกินเด็กไปถึงไหนกันวะ เด็กนี่... เฮ้อ
ยังดีที่พอถอดบราออกไปแล้ว ทรงอกอิ่มดีดผลึงออกมาเป็นอิสระ ทำให้ความขัดใจของเขาเกิดเปลี่ยนเป็นความรู้สึกอื่นแทน... ก็ยังดีที่มีอะไรที่ทำให้รู้สึกว่าเธอห่างไกลจากคำว่าเด็กอยู่บ้าง... วันแรกที่เช็กของเขาถึงไม่คิดว่าเธอเป็นเด็กนักศึกษาอยู่ คิดว่าเจนจัดแล้ว ไปเสริมหน้าอกคัพซีมาแล้ว แต่เอาเข้าจริงๆ มันเป็นของแท้ แท้แบบไม่ผ่านการใช้งาน ความเซ็กซี่แบบไม่ตั้งตัวในส่วนนี้ทำให้ศรัณย์เลือนๆ เรื่องความเป็นเด็กของเธอไป
เขาคว้าต้นแขนของเธอให้ลงมาในอ่างพร้อมกัน
รำคาญสายตาที่เห็นเธอเหมือนจะทำอะไรไม่ถูก เหมือนอยากจะปิดเรือนร่างตัวเองจากสายตาเขา เขาเลยดึงตัวเธอมากอดเอาไว้อย่างต้องการกลั่นแกล้ง แม้เธอจะโอนอ่อนตามมาโดยง่าย แต่ก็มีความเกร็งที่สัมผัสได้อยู่ เขาอมยิ้มนิดๆ ในตอนที่เธอสะดุ้ง เพราะเขาดึงเธอมานั่งตักแล้วสะโพกของเธอชนกับบางอย่างที่ตื่นตัวเต็มที่ อันที่จริงมันตื่นตั้งแต่เธอถอดบราแล้ว แต่เธอไม่ทันสังเกต
มือหนาคว้าขวดสบู่เหลวอาบน้ำกลิ่นดอกลิลลี่แห่งหุบเขาของห้างแบรนด์ดังในอังกฤษมาวางให้เธอ
"เมื่อวานนี้เป็นบทเรียนแรกสอนให้รู้จักตั้งรับ วันนี้บทเรียนที่สองจะสอนให้เป็นฝ่ายรุก"
เขาเอ่ยบอกเธอ ผสานสายตากันอยู่ครู่เดียว เขาก็พูดต่อ
"เริ่มจากถูสบู่ให้ผมก่อนแยล้วกัน"
- Writer
