"ก็มึงจะเเทงกูก่อนอะ" หน้าซื่อตาใสเลยค่า
"ไม่ใช่แบบนี้ คือกูจะเอามึงอะเข้าใจไหม ปี้มึงอะหมวย"
"อ้าว เหรอ กูไม่รู้ ขอโทษนะ โถ่เอ๊ยเข้าใจผิดเหรอเนี่ย" รอยยิ้มเหมือนจะสำนึกผิด แต่ความจริงแกล้งสำนึก
"มึงไม่ต้องแกล้งโง่หมวย กูรู้ว่ามึงรู้ความหมายแต่มึงจงใจจะแทงกู มึงวางแผนไว้ใช่ไหม ผู้หญิงอะไรพกมีดตอนนอน มึงตั้งใจแน่ ๆ หมวยเล็ก"
"บ้า ใส่ร้าย ก็แค่ลืมเก็บเอง ง่วงแล้วนอนเถอะ หรือเฮียธามจะแทงหมวยคะ" สะใจโว้ย ฮาฮา
"แทงบ้าอะไร ลูกชายกูหดหมดแล้ว ฉิบหายหมดอารมณ์เลยกู" ไอ้ตี๋ใหญ่ก้มมองเป้ากางเกงแล้วส่ายหัวไปมา
"ถ้าไม่แทง งั้นก็นอนนะคะเฮียธาม" ฉันยิ้ม
"ถามจริงหมวยเล็กมึงไม่เห็นหรือแกล้งไม่เห็นเลือดกูไหลขนาดนี้จะให้นอน มึงลุกมาทำแผลให้กูเลย"
"ไม่ ไม่ ไม่เด็ดขาด ใครบอกให้มึงอยากจะแทงกูล่ะ" ดึงผ้าห่มคลุมโปง
"ถ้ามึงไม่ลุกมาทำแผลให้กู กูจะฟ้องป๊ามึง" แน่ะ มีขู่
"คิด ว่า กู กลัว" ฉันลุกขึ้นมองหน้าม
