เหตุการณ์ก่อนหน้านั้น..
จ้าวเสวี่ยซินยังคงนั่งพับเพียบเรียบร้อยทำตัวเจี๋ยมเจี้ยมภายในรถม้าขณะที่ด้านนอกสู้กันราวกับโกรธเคืองกันมาแต่ชาติปางก่อน อาจจะรู้สึกผิดอยู่เล็กน้อยที่เป็นคนไร้ประโยชน์แต่ทว่านางรู้ตัวดีว่าหากทะเล่อทะล่าออกไปคงกลายเป็นเพียงตัวเกะกะพวกเขาเท่านั้น
เพราะเรื่องราวกำลังเป็นไปตามบทในนิยาย เพียงแต่ว่ามีจุดเปลี่ยนที่เปลี่ยนชีวิตจ้าวเสวี่ยซินนางร้ายในนิยายเช่นนางไปอย่างสิ้นเชิง ตามบทเดิมนั้นนางร้ายได้รับการคุ้มครองจากองครักษ์จริงทว่าองครักษ์เหล่านั้นเป็นดั่งตัวประกอบที่มีเพื่อใช้แล้วทิ้ง พวกเขาทั้งหมดตายด้วยหาบธนูทันทีที่โจรป่าบุกเข้ามา
สิ่งที่เปลี่ยนไปนั้นคือ คนเหล่านั้นได้รับการช่วยเหลือจากเฉินเฟยหยางที่เข้ามาหานางในคราแรก และในตอนนี้ยังมีชิงเหยาตามเข้ามาสมทบ สถานการณ์ของนางจึงเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
“ปกป้องนางเอาไว้ อย่าให้นางมีแผลแม้แต่ปลายเล็บ”
ถูกต้องอย่าให้ข้ามีบาด
