ตอนที่ 1

1152 Words
เราทุกคนต่างมีความกลัวในใจทั้งนั้นแหละต่อให้เป็นคนเข้มแข็งขนาดไหนก็ตาม เขาก็เป็นหนึ่งในนั้นที่อวดเก่งไม่เคยพูดความรู้สึกจริงๆ ออกไปจนกระทั่งทุกอย่างเริ่มพังลงช้าๆ เพราะความปากหนักและใจแข็งของตัวเอง คืนนี้เงียบมากจริงๆ เขานั่งลูบหัวเมียที่นอนหลับสนิทหลังจากมีเซ็กซ์ ไม่รู้ว่าเรื่องนี้มันเริ่มตั้งแต่ตอนไหนเหมือนกันเพราะทุกอย่างกำลังแย่ เขาเหมือนคนที่อยู่เพื่อรอวันบอกลา เจ็บเหี้ยๆ แต่ทำส้นตีนอะไรไม่ได้สักอย่าง “รักมากนะ” คำว่ารักที่ได้แต่พูดในใจวันนี้มันสุดจริงๆ ถึงพูดออกมาให้ได้รับรู้บ้าง “นอนเหอะพรุ่งนี้ต้องไปเรียนต่ออีก” “ขอไปดูดบุหรี่แป๊ปนะแล้วจะมานอน” “อืม” เธอนอนตะแคงหันหลังให้เขาด้วยความน้อยใจอย่างบอกไม่ถูก เธอเข้าใจถูกรึเปล่าว่าเขากำลังเบื่อถึงได้ไม่ค่อยสนใจใยดีเหมือนตอนแรกๆ ที่คบกัน เราคบกันมาเกือบสี่ปีแล้ว ในตอนแรกทุกอย่างมันดีมาก เขาเป็นรุ่นพี่ส่วนเธอเป็นรุ่นน้องในตอนนั้นความรักของเราใครๆ ก็อิจฉา เชื่อไหมว่าอะไรที่อยากได้เขาจะหามาให้เสมอโดยที่ไม่ต้องร้องขอเลย เขามีเวลาให้เสมอต่อให้ในตอนนั้นจะยุ่งมากเพราะเรื่องเรียนที่จะใกล้จบแล้วก็ตาม ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปหลังจากเขาทำงาน “พี่ไมฉันถามหน่อยสิ” “ว่า?” “ทำงานเหนื่อยไหม?” “เหนื่อยมากเลย พี่ออกไปสูบบุหรี่ที่ระเบียงนะแล้วเดี๋ยวจะเข้ามา หลับก่อนเลยพรุ่งนี้ต้องไปเรียนเดี๋ยวตื่นสาย” เขาหยิบโทรศัพท์ออกไปพร้อมกับบุหรี่เดินออกไประเบียงห้อง ทั้งตัวมีแค่ผ้าเช็ดตัวปกปิดร่างกายเอาไว้เท่านั้นเอง ช่วงนี้เขาทำงานโคตรเหนื่อยเลยเพราะว่าพ่อปล่อยให้เขาจัดการหลายอย่างเองไม่เหมือนตอนแรกที่มาช่วยดูแลและสั่งสอน อีกไม่นานน้องสาวก็จะมาอยู่ด้วยเพื่อเรียนต่อในมหาวิทยาลัย เขาจำเป็นต้องเคลียร์หลายเรื่องให้จบ ตอนนี้เขากำลังมีเรื่องอยู่ถ้าน้องสาวมามันจะไม่ปลอดภัย ส่วนเมียเขาตามดูแลอยู่แล้วเพียงแต่ช่วงนี้เหนื่อยมากจริงๆ งานที่ทำก็ล้นมือตลอดจนเวลาจะนอนยังแทบไม่มีเลย “เหี้ยเอ้ย!” มันเหนื่อยแบบบอกไม่ถูกจริงๆ เธอเดินออกมาแอบดูเห็นว่าเขาสูบบุหรี่อยู่และในกำลังคุยกับใครก็ไม่รู้ถึงยิ้มออกมาไม่หยุด เธอยืนแอบดูสักพักถึงเห็นว่าเขาโทรหาใครบางคนและนั่นเป็นเสียงผู้หญิงตอบกลับมาด้วยคำพูดที่สนิทกันมากเกินไป “ไงห่ะได้ข่าวว่าดื้อเหรอ?” (พี่ไมอะน้องแค่ไปเที่ยวกับเพื่อนเฉยๆ) “ตลอดเลยแหละ แล้วนี่สอบเป็นยังไงบ้างพ่อบอกว่าติวเตอร์คนใหม่ดีนี่” (เกรดสามจุดเจ็ดศูนย์นะ แต่ว่าแม่ไม่พอใจ) “เอ้าทำไมวะ?” (แม่อยากให้ได้เกรดสี่เลยน่ะ คิดถึงพี่ไมจังเมื่อไรจะมาหา) “อีกเดี๋ยวก็มาหาพี่แล้วไม่ใช่เหรอ?” (อื้ม คงจะอยู่กับพี่นั่นแหละ) “มาเร็วๆ เลย เดี๋ยวจะซื้อขนมรอนะ” (โอเค งั้นแค่นี้นะจะอ่านหนังสือต่อ) “ตั้งใจเรียนนะพี่เอาใจช่วยอยู่” เธอมองเขาด้วยใจที่ด้านชาอย่างบอกไม่ถูกว่าควรจะเสียใจกับอะไรก่อนดี เธอไม่รู้ว่าเขาคุยกับใครเพราะว่าโทรศัพท์เป็นสิ่งที่ค่อนข้างหวงมาก ขนาดเพื่อนยังจับไม่ได้เลยนะ นี่เธอกำลังถูกหลอกรึเปล่านะ! เอาจริงๆ เราคบกันมาจะสี่ปีเนี่ยเพื่อนเขาทุกคนเธอรู้จัก ส่วนครอบครัวเขาก็ไม่เคยเจอหรอกเพราะอยู่ต่างจังหวัดโน้นแหละ เธอไม่รู้ว่ากำลังเป็นหนึ่งในตัวละครลับของเขารึเปล่า เวลาของเราน้อยลงเพราะอะไรกันแน่นะ งานที่หนัก หรือ มีคนอื่น “ตอนหลับก็น่ารักดีนี่หว่า” พอกลับเข้ามาในห้องเมียก็หลับสนิทแล้ว เขาล้มตัวลงนอนแต่กลับสะดุดกับอะไรบางอย่างที่ทำให้คิ้วขมวดด้วยความสงสัยมาก “ร้องไห้เหรอวะ?” แค่จะหอมแก้มแต่เห็นคราบน้ำตาชัดเจนจนงงว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เขาแค่ไปสูบบุหรี่แล้วคุยโทรศัพท์กับน้องสาวเฉยๆ ไม่ได้แอบคุยกับใครเลยนะ เราคบกันมาขนาดนี้เชื่อไหมว่าเขาไม่เคยนอกใจเดียร์สักครั้งเดียว แต่ถ้าเรื่องแอบมองผู้หญิงคนอื่นก็มีบ้างตามธรรมชาติของผู้ชายทั่วไป สำหรับเขาเดียร์คือคนสำคัญมากนะ ตอนนี้ที่เขารีบเคลียร์งานเพราะว่าถ้าเดียร์เรียนจบจะพาไปแนะนำให้ครอบครัวรู้จัก อันที่จริงที่บ้านก็รู้แล้วนะเพราะน้องสาวบอกไปแต่ว่าเดียร์นี่ดิแม่งไม่รู้อะไรเลยสักอย่าง “รีบเรียนให้จบนะที่รักพี่อยากแต่งงานแล้ว” อาจจะฟังดูบ้าไปหน่อยสำหรับคนอายุแค่ยี่สิบห้าแบบเขาที่อยากจะมีครอบครัวเร็วๆ แต่ว่าเขาอยากเป็นหมามีเจ้าของที่พร้อมจะเล่นจะเอาใจเสมอเลยและไม่ทิ้งเขาไปไหนด้วยนะ เช้าวันต่อมาพี่ไมโลขับรถมาส่งที่มหาวิทยาลัยเพราะต้องส่งงานก่อนจะไม่ทันเพราะว่าแก้ไปหลายครั้งแล้ว แค่งานนี้เสร็จเธอก็จะเป็นอิสระแล้ว หรือที่แปลง่ายๆ คือเรียนจบนั่นเอง “โชคดีนะ แล้วโทรหาพี่ด้วยเดี๋ยวมารับ วันนี้พี่ว่าง” ว่างมากเลยครับ เลขาโทรตามยิกๆ แบบนี้เนี่ย “เย็นนี้เตรียมฉลองได้เลยยังไงฉันก็เรียนจบแน่นอน” ยังไงวันนี้ต้องจบสิ้นทุกอย่างสักที เธอทำมากกว่านี้ไม่ไหวแล้ว “ไม่หอมแก้มพี่หน่อยเหรอ?” “หอมสิ” เธอขยับตัวไปหอมแก้มเขาทันทีและรู้สึกเหมือนว่าได้รับกำลังมหาศาลมา “รู้ไว้นะว่าพี่รักมาก อย่าเกเรเข้าใจไหม?” รักมากก็หวงมากเป็นธรรมดา แล้วดันมีพวกอยากจะเข้ามาเสียบด้วย “ไม่ต้องคิดมาก ฉันก็รักพี่ไมนะ ไปละเดี๋ยวเพื่อนรอ” เขารู้เรื่องมีคนมาตามจีบเธออีกแล้วสินะ พี่ไมโลเป็นคนแข็งๆ ทื่อๆ ไม่ค่อยแสดงอะไรออกมามากมาย เขาแทบไม่เคยมีมุมโรแมนติกให้ได้สัมผัส หรือแม้แต่ความอ่อนโยนยังเห็นได้ยากมากเลย ยกเว้นตอนที่อารมณ์ดีมากๆ หรือกำลังหวงมากๆ ซึ่งเธอไม่รู้ว่าตอนนี้เขาอยู่ในอารมณ์ไหนกันแน่ เหมือนว่าเธอไม่ค่อยรู้จักเขาดีเลย ทั้งที่เราคบกันหลายปีแล้ว
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD