เหตุการณ์เมื่อวานทำให้หลี่ซินเหมยเป็นที่รักของคนสวนของแปลงผักสกุลโจวมากขึ้นอีกหลายเท่าตัว ติงเกาหายไปเพียงสองเค่อก็กลับมายิ้มแย้ม ดวงหน้ามีสีสันแต่งแต้ม ราวกับก่อนหน้านี้มิได้ปวดท้องจนสิ้นสติ เขาประกาศขอบคุณโฉมงามเจ้าของสมุนไพรระบายท้องเสียงดังลั่น และกล่าวต่อไปว่าจะช่วยอำนวยความสะดวกต่อทุกความปรารถนาของนางนับจากนี้เป็นต้นไป
ผู้ที่ยังคงขุ่นเคืองอยู่บ้างก็มิใช่ใครอื่น
ทว่าคือคุณชายโจวเล่อเทียน
“เจ้าควรจะเตือนข้าบ้าง เมื่อวานติงเกา...กลิ่นแรงนัก” เขายังจำได้มิลืม ภาพของท่านหมอหวงโต้วและหลี่ซินเหมยขยับออกห่างจากหัวหน้าคนสวนที่กำลังแสดงความเคารพ ปล่อยให้คนที่เหลือรับกรรมอย่างน่าอนาถ
“เดี๋ยวนี้แกล้งนิดหน่อยไม่ได้แล้วหรือเจ้าคะ” นางลงมือพรวนดินแปลงปลูกสมุนไพร
“แกล้งเรื่องอะไรก็ได้ แต่ไม่เอาเรื่องจำพวกนี้ ข้าบอกเลยว่ามิไหว” โจวเล่อเทียนส่ายหน้า ทำท่าทางสมกับฉายาคุณชายเจ้าสำอางยิ่งนัก
“ท่าน
