ยามยังอาศัยอยู่ในบ้านเกิดเมืองนอน คุณหนูสกุลหลี่มักจะออกจากบ้านในช่วงบ่าย ซึ่งบิดามารดาของนางก็มิได้ว่ากล่าวตักเตือนอะไร เพราะทราบดีว่าบุตรสาวมิใช่คนชอบเถลไถลไกล ทั้งยังมีสาวใช้คนสนิทคอยตามติดไปด้วย
คุณหนูและสหายชอบดูละครอย่างมาก หลังจากรดน้ำพรวนดินแปลงปลูกสมุนไพรและจัดเตรียมยาต่าง ๆ ให้กับบิดาในช่วงเช้า นางก็จะใช้เวลาที่เหลือนั่งพักผ่อนดูละครอยู่ในโรงน้ำชา ทุก ๆ สิบวัน หลี่ซินเหมยจะได้ดูละครราวสองสามครั้ง และนั่นทำให้นางเลียนแบบการแสดงชั้นยอดได้อย่างไร้ที่ติ
นางกลับเข้ามาทำงานในแปลงผักหลวง และกระทำราวกับว่ามิได้เพิ่งจะขโมยจูบคุณชายโจว!
เหยื่ออารมณ์ของหลี่ซินเหมยกลับเป็นคนที่เก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่ ทุกครั้งที่พบหน้ากัน ดวงหน้าขาวซีดก็พลันเข้มขึ้นสองส่วน พูดจาติดอ่างน่าสงสาร สร้างความสับสนให้กับผู้ที่พบเห็นอย่างมาก
หรือว่าคุณชายโจวจะป่วย...
“เจ้าเป็นอะไร เหตุใดจึงต้องหน้าแดงทุกครั้งที่
