โจวเล่อเทียนมิแน่ใจว่าตนไปเรียนรู้วิธีการจูบมาจากที่ใด เขาเพียงแค่ทำไปตามความต้องการทางธรรมชาติ จัดการสอดลิ้นชิมรส เกี่ยวกระหวัดหยอกเย้าแนบแน่น มือเรียวข้างหนึ่งประคองหลังนางไว้มิให้ร่วงหล่นจากเก้าอี้ ส่วนอีกข้างเลื่อนลงต่ำบีบเคล้นบั้นท้ายกลมกลึง ก่อนจะเคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้าอ้อยอิ่งและสัมผัสเข้ากับดอกบัวคู่งามที่อยู่ตรงหน้า
เสียงครางของสาวงามทำให้คุณชายควบคุมตัวเองมิอยู่ ลิ้นเรียวเลื่อนลงต่ำประทับจูบบนซอกคอขาว สลับกับสูดเอากลิ่นกายสาวเข้ามากักเก็บไว้ให้ชุ่มฉ่ำหัวใจ
ความหอมหวานดึงดูดทำให้เขาลืมตัว กระทั่งเสียงร้องห้ามแหบพร่านั่นยังแสร้งทำว่าฟังแล้วมิเข้าใจ เร่งทำตามความปรารถนา ซุกซ่อนดวงหน้าแดงก่ำลงสำรวจทั่วทุกพื้นที่ทันที
โจวเล่อเทียนห้ามใจตนเองมิได้แล้ว...
โฉมงามที่อยู่ในอ้อมกอดของเขาเองก็เช่นกัน
จูบแรกของคุณชายทำนางขาอ่อนจนแทบจะยืนไม่อยู่ จูบที่สองก็ทำหน้าที่ได้ดีไม่ต่างกัน โชคดี
