พยศรักเมียเก่า

1. ทำความรู้จักตัวละครนำ

พยศรักเมียเก่า

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 โดยห้ามนำส่วนหนึ่งส่วนใดของหนังสือเล่มนี้ไปลอกเลียนแบบ ทำสำเนาถ่ายเอกสารหรือนำไปเผยแพร่บนอินเตอร์เน็ต และเครือข่ายต่างๆ ไม่ว่าจะรูปแบบใดๆ นอกจากจะได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากทางเจ้าของสิทธิ์เท่านั้น

จากใจนักเขียน

❌❌ อ่านสักนิดนะคะ ❌❌

นิยายเรื่อง พยศรักเมียเก่า เป็นเรื่องราวของเพื่อนภู ( จากเรื่อง คลั่งรักเด็กขัดดอก ) เป็นเรื่องราวความรักของชายหญิงที่ถูกขัดขวาง เรื่องราวความรักจึงกลายเป็นแค่อดีต แต่อดีตกลับมีบทบาทต่อใจอีกครั้งเมื่อได้โคจรมาเจอกันในสถานะลูกน้องและเจ้านาย เรื่องราวในนิยายเป็นเรื่องแต่งตามจินตนาการของวิยดา ในเรื่องจะมีความตลก มีความน่ารักจิกหมอน มีดราม่าเรียกน้ำตา บางเนื้อหาอาจมีคำหยาบ ความรุนแรง สะเทือนจิตใจ นักอ่านควรมีวิจารณญาณในการอ่าน อาจมีคำผิดที่ผ่านการตรวจบ้าง ต้องขอโทษนักอ่านด้วย ฝากเป็นกำลังใจ ฝากติดตามผลงานด้วยนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านมากๆเลยนะคะ

วิยดา ผู้แต่ง

พยศรักเมียเก่า

ตอนที่ 1 ทำความรู้จักตัวละครนำ

ไม่มีหรอกเมียใหม่ คนอย่างฉันเป็นได้แค่ ‘เมียเก่า’

คำว่า “ แฟน ” คำๆนี้ได้ยินก็ใจเต้นแรงชุ่มชื่นในหัวใจ จะแฟนหรือคนรักล้วนเป็นสิ่งที่ทำให้ใจตื่นเต้น happy ได้ ทุกคนอยากมีแฟนที่พัฒนาความสัมพันธ์ไปยังสามีภรรยา จับมือจูงเข้าประตูวิวาห์ มีลูก มีครอบครัวที่อบอุ่นด้วยกัน

มีความรักในวัยเรียน เหมือนดั่งจุดเทียนกลางสายฝน ประโยคนี้คือความจริงที่เขียนจารึกไว้ ผู้ชายนักศึกษากับน้องผู้หญิงมัธยม ฟังดูช่างเป็นความรัก poppy love เป็นความรักที่บริสุทธิ์ ที่เต็มไปด้วยความสุขและความสดใส จนใครๆต่างอยากให้รักษาประคับประคองความรักนี้ไปยังการควงคู่แต่งงาน แต่ความรักของนักเรียนกับนักศึกษาย่อมมีอุปสรรคที่อาจเปลี่ยนแปลงชีวิตของใครหลายๆคนไปเลยก็ว่าได้ และหนึ่งในนั้นก็คงเป็นคู่ของ ‘แซก’ แและ ‘ ปาลิน ’

แซก ศิวะ ครเวธากุล อายุ 31 ปี ผู้ชายอารมณ์ดี มีเสน่ห์ รูปร่างสูง สมาร์ท นิสัยไม่ชอบการบังคับ สนุกสนานเฮฮา เป็นคนเก็บความรู้สึกเก่ง ชอบดื่ม ชอบเที่ยวกับเพื่อน ถึงจะอายุเข้าเลขสามแต่ยังคงครองโสด ข้อดีที่มีเสน่ห์คือเป็นผู้ชายไม่เจ้าชู้

แซกเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวอสังหาริมทรัพย์ ธุรกิจบ้านจัดสรรร้อยล้านที่ปูทางให้แซกสานต่อยอดธุรกิจ แซกมีพี่ชายบุญธรรมชื่อเฮียกาย ที่แซกรักและเคารพเหมือนพี่ชายแท้ๆ แซกจึงเปรียบเสมือนลูกมือช่วยเฮียกายดูแลธุรกิจ ที่ตัวแซกมีธุรกิจที่ตัวเองชอบนั่นคือ เล่นดนตรี ด้วยความส่วนตัวที่รักในดนตรีแซกมีห้องซ้อมดนตรีของตัวเอง ที่มีเพื่อนมาร่วมซ้อมเป็นประจำ แซกจะทำหน้าที่เป็นมือกีต้าร์และนักร้อง ที่ไม่ได้ยึดเป็นอาชีพหลัก ส่วนอีกธุรกิจที่ร่วมทำกับเพื่อนนั่นคือร้านบิ๊กไบค์

ครอบครัวของแซกตั้งความหวังกับแซกพอสมควรในเรื่องการมีคู่ครองที่เหมาะสมสมน้ำสมเนื้อ ต้องการสะใภ้ที่มีหน้ามีตาในสังคม มีฐานะร่ำรวยเทียบเท่ากัน แต่ตัวแซกกลับนิ่งเฉยกับเรื่องนี้ เพียงเพราะในหัวใจมีแค่ผู้หญิงคนนึงที่ยังตราตรึงในหัวใจ

“ พี่ลืมหนูไม่ได้ หนูคือหัวใจของพี่ ”

ปาลิน ปาลิตา อดิวะพิณโย อายุ 25 ปี ลูกครึ่งไทย – ปากีสถาน ผู้หญิงหน้าตาดี ตาคม ผมยาว ผิวสีน้ำผึ้ง หุ่นดี มีหน้าอกหน้าใจ ตาสีน้ำตาล นิสัยยิ้มเก่ง สดใส รักเพื่อน รักครอบครัว ขยันทำงาน วางตัวเก่ง ถึงจะหน้าสะสวยแค่ปาลินก็ยังไม่ได้คบหาใครจริงจัง ข้อดีที่ผู้ชายต่างเข้ามาขายขนมจีบคือรอยยิ้มที่ชวนมอง บวกกับความเป็นกันเองไม่ถือตัว ผู้ชายจึงตกหลุมปาลินได้ง่ายๆ

ปาลินเป็นลูกสาวคนสุดท้องของครอบครัว มีพี่ชายนึงคนชื่อเปา ที่อายุห่างกันถึง 10 ปี ที่พี่ชายรักและหวงปาลินมาก คอยดูแลห่วงใยตลอด ทั้งคู่สนิทสนมกันเพราะต้องอยู่ด้วยกันตลอดที่พ่อกับแม่ต้องบินไปปากีสถาน

ครอบครัวของปาลินมีธุรกิจร้านอาหารอยู่ที่ปากีสถาน ที่ไทยครอบครัวมีธุรกิจร้านคาร์แคร์ แต่ใครจะเชื่อว่าชีวิตที่ไม่ได้ลำบากอะไร กลับต้องมาเจอเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นกับปาลิน ทำให้ชีวิตครอบครัวเปลี่ยนแปลงไปทุกอย่าง และรวมไปทั้งเรื่องหัวใจ

“ ลืมๆไปเถอะ ปาเป็นแค่ความผิดพลาดในชีวิตพี่ ”

อุปสรรคขวากหนามลูกใหญ่ แม้จะพยายามต่อสู้มากไหน แต่ขวากหนามมันได้ทิ่มแทงทำร้ายชีวิตของทั้งคู่ได้อย่างบาดเจ็บ จนต้องยอมพ่ายแพ้ต่อมัน…

เด็กสาวมัธยมปลายกับรุ่นพี่นักศึกษา ความรักที่บริสุทธิ์ที่ใครต่างอิจฉา แต่ความรักในครั้งนี้กลับเป็นตราบาปในชีวิตของ “ ปาลิน ” และ “ แซก ” ตลอดไปเช่นกัน

จุดเริ่มต้นของความรู้สึก...

ครอบครัวของปาลินมีธุรกิจร้านอาหารอยู่ที่ปากีสถาน ที่ไทยครอบครัวมีธุรกิจร้านคาร์แคร์ แต่ใครจะเชื่อว่าชีวิตที่ไม่ได้ลำบากอะไร กลับต้องมาเจอเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นกับปาลิน ทำให้ชีวิตครอบครัวเปลี่ยนแปลงไปทุกอย่าง และรวมไปทั้งเรื่องหัวใจ ตัวฉันเป็นผู้หญิงที่มีตราบาปติดตัว เพราะอะไรนะเหรอ ย้อนกลับไปเมื่อ 7 ปีที่แล้ว ที่ฉันใกล้จะเรียนจบในชั้นมัธยปลายอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า เพื่อเข้าสู่ชีวิตเด็กนักศึกษาเฟรชชี่ในโลกกว้าง แต่ทุกอย่างมันมีเหตุผลของมัน

ฉันเป็นลูกสาวคนสุดท้องของครอบครัว มีพี่ชายนึงคนชื่อเปา ที่อายุห่างกันถึง 10 ปี ที่พี่ชายรักและห่วงปาลินมาก คอยดูแลห่วงใยตลอด ด้วยที่พ่อแม่ต้องเดินทางไปมาระหว่างไทยกับปากีสถาน เปาจึงทำหน้าที่ดูแลกิจการคาร์แคร์แทน ฉันที่เข้าสู่มัธยมปลายพ่อแม่จึงส่งเข้าไปอยู่โรงเรียนประจำโดยมีเปาผู้เป็นพี่ชายคอยดูแลเป็นผู้ปกครองกับฉัน…

เสาร์อาทิตย์ที่ฉันจะกลับบ้านมาช่วยพี่เปาทำงานที่คาร์แคร์ พี่เปาถึงจะเรียนจบมานานแล้วก็ยังโสดไม่มีครอบครัว ฉันค่อนข้างหวงพี่ชายมาก บอกตามตรงว่าไม่อยากให้มีเมียเลย แต่ชีวิตคนเราอ่ะเนอะต่างมีคู่ครอง ต้องมีคนรัก พี่เปามีแฟนฉันรับรู้ได้ แต่ฉันไม่เคยเจ หรอก แต่วันนี้ที่ฉันเข้ามาที่ห้องทำงานพี่เปา มีผู้หญิงคนนึงแต่งตัวดี ผมตรงยาว อายุน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับพี่เปานั่งอยู่ด้วย เขามองฉันอย่างขมวดคิ้ว

“ พี่เปา ใครอ่ะ ? ” ฉันทอดสายตาไปหาผู้หญิงคนนั้นเอ่ยถามทันที

“ ปาลิน…นี่พี่เอม แฟนพี่ ”

“ พี่มีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมปาไม่เคยรู้เลยล่ะ ” ฉันแกล้งโวยวายไปงั้นแหละ ตามประสาคนหวงพี่ชาย

“ คนนี้เองเหรอ เปาพูดถึงได้ครั้ง ได้เจอสักสักนะน้องปาลิน ” พี่เอมพูดพร้อมยิ้มให้ฉัน แต่ทำไมฉันรู้สึกไม่ชอบรอยยิ้มของแฟนพี่เปาคนนี้นะ

“ ปาลินหิวรึเปล่า พี่จะออกไปข้างนอก ไปด้วยกันไหม ? ”

“ ไปด้วยกันนะน้องปาลิน พี่อยากทำความรู้จักเรา ”

“ …………… ”

ฉันไม่ได้อยากออกมาด้วย แต่ฉันรู้สึกทะเม่งๆแปลกๆกับพี่เอม ไม่อยากให้พี่ชายต้องไปกันสองต่อสอง ฉันต้องไปเป็นก้างขวางคอไม่ให้เขาได้สวีทกัน พี่เปาเป็นผู้ชายสุขุม มีเหตุผล พูดจาดีไม่มีหรอกคำหยาบ ต่างจากฉันที่สายลุยซะมากกว่า

“ เปา…ไก่จ้อของชอบเปา เอมตักให้ ”

“ ขอบคุณคับ ”

พี่เอมดูนางจะเอาอกเอาใจพี่เปามากมาย ดูแลดีดั่งผู้หญิงเอนเตอร์เทนที่ถูกว่าจ้างมา พี่เปาพี่ชายฉันก็ยิ้มให้ คนมีความรักก็ดูอารมณ์ดีสดใส ถึงฉันจะเป็นอากาศธาตุไปก็เถอะ

“ พี่เปา พี่คบกับพี่เอมนานแล้วเหรอ ” ฉันเอ่ยถามซักประวัติทันทีที่พี่เอมกลับไป

“ เกือบจะปีนึงแล้ว ”

“ ทำไมไม่บอกปาบ้าง ”

“ พี่ไม่อยากให้ปาลินเป็นเหมือนที่เป็นอยู่แบบนี้ไง ”

“ ปาหวงพี่ชาย ปาผิดตรงไหน ปาไม่อยากให้พี่ได้ผู้หญิงไม่ดี ”

“ พี่รู้ว่าปาลินหวงพี่ ” พี่เปาเอ่ยพร้อมลูบหัวฉันเบาๆ

“ พี่เปา…ปาไม่ชอบพี่เอม เขาดูแปลกๆยังไงไม่รู้ ” ฉันเลือกที่จะพูดบอกพี่ชายออกไป

“ แปลกตรงไหนเหรอ ? ”

“ ไม่รู้ เซ้นต์ผู้หญิงมันบอก ”

“ พี่ว่าปาลินคิดมากไปเองแล้วนะ ไปอาบน้ำได้แล้ว ห้ามนอนดึกด้วย ”

“ …………… ”

พี่เปาเปลี่ยนเรื่องคุยไม่เชื่อฉัน ทั้งที่ฉันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ พี่เอมคนนี้ต้องมีอะไรบางอย่างที่ปกปิดไว้แน่น ฉันต้องสืบหาความจริงเรื่องนี้ให้ได้

โรงเรียนประจำของฉัน มีหอให้นักเรียนพัก รั้วจะปิดตอนสองทุ่มตรง เมื่อถึงเวลาห้ามเข้าและห้ามออก เลิกเรียนฉันที่ไม่ค่อยมีเพื่อน เพราะต่างคนต่างอิจฉาริษยา ฉันไม่ชอบความปั้นหน้าใส่หน้ากาก จึงชอบใช้ชีวิตคนเดียว ฉันออกมาเลยตลาดที่เป็นแหล่งรวมตัวของเหล่านักเรียนนักศึกษา มีร้านเหล้าปั่น ร้านของกิน ร้านเครื่องดื่ม รวมไปถึงร้านขายของจิปาถะ ฉันก็เป็นคนนึงที่ชอบมาเที่ยวเดินเล่นที่นี่ แล้วสายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงท่าทางคล้ายพี่เอม ผู้หญิงที่เป็นแฟนพี่เปาพี่ชายฉันเดินอยู่กับผู้ชายที่ท่าทางไม่ใช่เพื่อนอย่างแน่นอน ฉันคิดทันทีว่าพี่เปาต้องรับรู้เรื่องนี้ ฉันรีบเดินตามไปเก็บภาพเป็นหลักฐาน สองคนนั้นกำลังเลือกซื้อของ ฉันกดถ่ายบันทึกภาพไว้ แต่จู่ๆคนที่ถูกมองเหมือนจะรู้ตัว ฉันรีบหลบทันที

“ !!!! ”

ฉันจะเบี่ยงตัวหลบในมุมทางเดินแคบๆ แต่มีผู้ชายนักศึกษาสองคนเดินเข้ามาพอดี ทำให้ตัวฉันเซถลาไปชนกับอกพี่นักศึกษาคนนึง ฉันดันตัวเองออกแต่หางตาเห็นพี่เอมกำลังเดินมาทางนี้ ในหัวคิดอะไรไม่ออกจึงต้องกอดหลบพี่นักศึกษา

“ ขอโทษค่ะ ”

เมื่อแน่ใจว่าพี่เอมได้เดินผ่านออกไปแล้ว ฉันเอ่ยขอโทษขอโพยออกไป ก้มหัวให้เบาๆเชิงขอโทษจากใจไม่มีเจตนาจะไม่เคารพ แต่จู่พี่นักศึกษาคนนั้นกลับจับมือฉันไว้

“ กอดพี่แล้ว จะจากไปง่ายๆเหรอ ”

“ ……….… ”