ปัจจุบัน...
“น่าจะเดือนกว่าแล้วนะ” พายุฉีกยิ้มให้กับคำพูดของสูตินรีแพทย์ เขาเดาว่าเธอน่าจะท้องตั้งแต่คืนเข้าหอ ซึ่งมันก็จริงอย่างที่คิด
“ยังไม่รู้เพศใช่ไหมครับ”
“แหนะ ใจร้อนนะ...ถามอย่างกับไม่ได้เรียนมา” พายุหัวเราะให้กับคำพูดของรุ่นพี่ เขากระชับฝ่ามือของแพตตี้ที่กุมอยู่บนหน้าตัก
“จะฝากครรภ์เลยไหมล่ะ”
“ครับ” พายุมีสีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เขาเอาแต่ยิ้มจนแพตตี้กระตุกแขนของเขา
“เหงือกแห้งแล้วค่ะ”
“หึ ดีใจครับ...” เขาว่าพร้อมกับปล่อยมือออกจากฝ่ามือของเธอเพื่อล้วงเอาโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหามารดา พายุยิ้มไปพูดไป
ติ๊ด!
“แม่ ผมกำลังจะเป็นพ่อคน” แพตตี้มองคนเป็นสามีด้วยความสุขไม่ต่างกัน เขาลุกขึ้นยืนเพื่อเดินออกไปคุยโทรศัพท์ด้านนอกห้องตรวจครรภ์
“ช่วงสามเดือนแรกอย่าเครียดมากนะคะ มีสิทธิ์แท้งสูงมาก”
“ค่ะ ฉันจะพยายาม” ริมฝีปากเล็กตอบรับเสียงแผ่วเบา ไม่มั่นใจว่าจะทำได้อย่างที่พูดไหม ที่ผ่านมา
